RUNNING TO NYC: XXIV, things I learned this weekend

1. Duinenmarsen zijn hot & happening en de scouting is very much alive!
2. Tegen een Duinenmars inrennen heeft geen zin, in dezelfde richting is zo mogelijk nog onmogelijker.
3. Op de scouting leren mensen niet netjes in een rijtje achter elkaar te lopen en uitwijken voor mededuinpad gebruikers is voor meer dan de helft teveel gevraagd.
4. Je moet niet altijd denken dat als een ander iets kan, jij dat automatisch ook kunt.
5. Ook Nike Free’s lopen lekkerder als je hardloopsokjes draagt.
6. Nike Free’s zijn allesbehalve zand-dicht.
7. Het strand is onmogelijk be-renbaar als het net vloed is geweest.
8. Intervaltraining is belachelijk zwaar.
9. Als je eenmaal bloedende blaren hebt kun je beter doorrennen dan stilstaan en wachten for the blisters to magically disappear!
10. Van hardlopen krijg je HEEL snel bruine benen en van compressiebanden krijg je de meest eigenzinnige figuren op je been!

Heb jij nog levens-looplessen voor mij?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

SHOPPING: White T

Ik hou van witte T-shirts. Als je mijn waslijn bekijkt hangt negen van de tien keer het halve wasrek vol met witte T-shirts. Ik heb ze in alle prijsklassen. Van shirtjes van 80 euro van Acne tot shirts van drie jaar oud van de H&M die toen nog geen zeven euro kostte. Het meest fantastische witte shirtje heb ik nog niet gevonden, maar ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat ik toch maar eens moet investeren in shirts van COS.

1. ASOS (aan de dure kant, maar zo’n mooi model!)
2. ZARA (met ribbeltjes en lekker oversized)
3. ZARA (basic V-neck)
4. H&M (Budget optie!)
5. Pure (ik hou van die iets doorschijnende stof, maar die gaat ook wel het snelst kapot..)
6. ASOS (boyfriend model!)
7. Zadig & Voltaire (investering, maar wel prachtig!)
8. COS (HET shirtje volgens velen)
9. Club Monaco (ik vind de belijning erg mooi)
10. American Vintage (vind de stofjes, hoewel snel kapot, erg mooi van American Vintage)

Hoe combineren jullie witte T-shirts het liefst?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

LOOK: Trench

Photobucket

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket

Ik ben geen zomerjassen mens, maar voor deze trenchcoat van ZARA (twee jaar geleden gekocht in Barcelona), maak ik graag een uitzondering. Perfect voor de zondagmiddag met mijn favoriete skinnies van dit moment, mijn Maje laarsjes (nog steeds hoog op de favorietenlijst) en een fijne top.

Vandaag ben ik eindelijk naar de kapper geweest (dat is hier dus nog niet te zien). Was wel nodig he? De laatste keer was alweer zeven maanden geleden. De highlights heb ik dit keer maar achterwege gelaten. Mijn haar lijkt van zichzelf (met een beetje hulp van de zon misschien?) toch al veel lichter te worden. I LIKE. Scheelt me toch weer 60 euro (en twee uur tijd!).

What I’m wearing: Skinny  jeans – Blue Blood, Top – Mango, Trenchcoat – ZARA, laarsjes – Maje, Zonnebril – Carrera, Sieraden – Tiffany’s, Sal Y Limon & Marc by Marc Jacobs

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

BEAUTY: Payot Pâte Grise

Photobucket

Een wondermiddel durf ik het niet meer te noemen. Heb dat wel vaker gedaan, en op het moment dat ik dat deed was de fantastische werking van het product ineens verdwenen. Het lijkt erop dat als ik een fijn product heb, ik beter mijn mond kan houden. Net zoals dat je je wens niet mag vertellen, omdat ‘ie anders niet uitkomt. Snapje?

Maar dit product werkt op dit moment heel erg goed voor mij. Payot Pâte Grise is het allereerste product ooit dat ik tegen onzuiverheden heb gebruikt. Ik zat in groep acht toen ik een heel klein (wat zeurde ik toen?) puistje kreeg en mijn moeder kocht voor mij Pâte Grise. Zij had het zo’n 30 jaar eerder al van haar moeder gekregen en het product werd nog steeds verkocht. Het stonk ontiegelijk, maar het werkte wel.

Ik weet niet hoe ik het product uit het oog verloren ben, maar ik weet nog wel dat ik een paar jaar geleden weer een nieuw potje bestelde (dat ik nooit gebruikt heb, waarom niet?) bij Strawberrynet.com. Toen ik afgelopen week op zoek was naar een vloeibare eyeliner vond ik het doosje ergens achter in een grote doos. Ongeopend. Mijn gezicht was op dat moment echt een groot drama. Mijn acné was erger dan ik het ooit gehad heb. Met een kin die meer weg had van de Kilimanjaro dan mijn eigen vertrouwde kin. En omdat ik er de hele dag (en nacht!) aan zat werd het ook niet beter.

Dit product is dan misschien niet het lekkerst ruikende middeltje en het is dan misschien ook niet het meest handige, maar het werkt wel.. Althans, dat heeft het de afgelopen week voor mij gedaan. Het is een product dat je echt ’s avonds voor het slapen moet gebruiken, want hiermee kun je niet naar buiten (of je moet er geen probleem mee hebben met rare vlekken op je gezicht te lopen). Het enige probleem dat ik had was dat het niet indroogt en mijn witte lakens dus ook bruin werden. Hoe ik dat heb opgelost? Ik heb er een WC papiertje tegenaan gedrukt. Ideaal, want zo zit je ’s nachts ook niet ongemerkt aan je gezicht te vervelen.

Mijn huid is veel rustiger en is niet uitgedroogd. Als ik Vitamine A-zuur of antibiotica zalf gebruik krijg ik last van schilfers, dat gebeurt met dit product niet. Ik heb op Makeupalley gekeken (tip die Mascha deelde in 2003(!!!)) en de verhalen zijn heel erg wisselend. Voor sommige is dit echt de HG (dat betekent dus Holy Grail, kwam ik na zo’n 100 recensies achter…), voor anderen deed het niets. Voor mij werkt het nu gewoon heel fijn. Misschien is mijn gezicht wel gewoon een beetje de middeltjes van de dermatoloog moe.

Je koopt Payot Pâte Grise onder andere hier! Het zit inmiddels niet meer in het schattige potje, maar in een tube (misschien wel iets hygiënischer) en er is ook een coverstick van beschikbaar, handig voor overdag!

Waren jullie al bekend met Payot Pâte Grise? Hoe werkt het voor jullie?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

(Het Feed your Face dieet werkt overigens niet… ALS JE JE ER NIET AAN HOUDT! Maar daarover later meer!)

DIARY: 25

Photobucket
Ik zei dat ik deze week ECHT ECHT productief werd en het gebeurde. Het was alweer lang geleden dat ik zo enthousiast gewerkt heb. Zo enthousiast dat je achter je computer zit en je pas om half drie beseft dat je nog moet (mag!) lunchen en zo “lekker druk” dat je met plezier tot 23.00u doorwerkt.

Maandag en dinsdag heb ik hele dagen geblogd. Alhoewel, ik heb een nieuw “ritme”. Iedere maandag sta ik om 7.00u op om het huis te “spring cleanen” en vervolgens boodschappen te halen (gewapend met het AH Bonusfoldertje natuurlijk!), daarna nog even door naar de fruithal (waar je twee volle tassen groenten en fruit haalt voor een tientje) en dan om 12.00u is het tijd voor het echte werk.

Deze week was mijn “huisvrouwenochtendje” even een dagje opgeschoven naar dinsdag, want maandag genoot ik nog even lekker van tweede paasdag. Ik bracht weer een bezoekje aan mijn ouders en dit keer was het mijn vader die achter de pannen had gestaan. Het klinkt misschien een beetje on-paas-vriendelijk maar de konijn smaakte heerlijk (en sinds ik tegenwoordig hooguit één keer per week vlees eet, kan ik me er ook niet heel erg voor schamen).

Woensdag was het weer tijd voor Girlscene. Een race tegen de klok, want ik moest om 18.00u uiterlijk weg, had namelijk een date met The Wonderful Laura. Met de trein naar station Haarlem en daar opgewacht door Laura. Ze is net gaan samenwonen met haar vriendje en ze hebben het meest schattige huisje. MET een prachtig dakterras. Helaas was het daar geen weer voor. Onwijs lekker gegeten, heel fijn gekletst (het soort kletsen dat je allebei zoveel wilt zeggen dat je heel snel praat en af en toe zomaar vergeet adem te halen). Hele fijne date dus, morgen mag ik weer!

Ook donderdag was het tijd voor Girlscene. Vrijdag werkte ik thuis en wist ik me zelfs zo ver te krijgen dat ik mijn hardloopschoenen van stal haalde. Het ging zo lekker! Maar wat wil je als de zon schijnt? ’s Middags bracht ik weer een bezoekje aan mijn ouders (mijn pakketjes worden daar nog altijd bezorgd, vind ik fijner) en toen mijn vriend om een uurtje of 22.00u ein-de-lijk vrij was zijn we spontaan nog even naar onze favoriete Japanner, Kiraku gereden!

Het weekend heb ik ’s avonds lekker bij mijn ouders gegeten en samen met mijn moeder en zusje outfitfoto’s gemaakt, lekker van het zonnetje genoten in de tuin (de wind kwam uit het noorden, onze tuin ligt op het zuiden, dus ons huis hield alle wind lekker tegen, LIKE!). Goed gegeten, lekker stukjes geschreven aan de keukentafel (net als vroeger). Ik vind dit soort weekenden zo fijn. Heb ze zo’n vier jaar niet gehad omdat ik standaard ieder weekend aan het werk was en als ik dan een keer vrij was had ik stress omdat ik nog zo-veel andere dingen moest doen. Dan mag het nu wel een beetje relaxt, toch?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin