Annemerel.com

FOODIE: Spring Salad

Photobucket

Je hebt (of nou ja ik heb) zo van die dingen die zo lekker en makkelijk zijn dat je ze, als je niet uitkijkt, bijna dagelijks maakt. Mijn favoriet van het moment? De salade met (volkoren) olijfolie brood. Nu heb ik een paar variaties van de salade, maar de meest gangbare (lees: degene die meestal bij mij op tafel staat), is toch wel deze salade. Omdat ‘ie zo lekker, makkelijk (& niet geheel onbelangrijk GEZOND is) deel ik hem graag met jullie.

Ingrediënten (voor één salade!):
Volkorenbolletje (dat nog opgebakken moet worden)
Avocado
3 tomaten
50 gram gerookte zalm
Paar handjes rucola slamelange
Olijfolie
Sushi azijn (sushi azijn is zoet/zuur, smaakt heel anders dan échte azijn)
Peper
Zout

1. Verwarm de oven voor op 220 graden
2. Snijd de avocado, tomaten en zalm fijn.
3. Mix met de rucola sla melange in een kom.
4. Voeg naar smaak olijfolie en sushi azijn toe, ik doe meestal 2 eetlepels van beide.
5. Snijd het volkorenbroodje in plakjes.
6. Doe een beetje olijfolie in een bakje.
7. Doop een van de zijde van de plakjes brood in de olijfolie, doe dit met alle plakjes brood.
8. Besprenkel met een klein beetje peper en zout.
9. Doe de broodjes ongeveer 5 minuten in de voorverwarmde oven.
10. ET VOILA! Een frisse salade met heerlijk knapperig (en smaakvol!) brood.

Eetsmakelijk!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

LOOK: Blast from the Past!

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket

Begrijp me niet verkeerd, ik hou van shoppen en nieuwe dingetjes. Maar soms is het ook wel eens goed om eens in je kast te kijken wat je eigenlijk nog allemaal hebt. Dat deed ik deze week en ik kwam verbazingwekkend leuke dingetjes tegen (en nog verbazingwekkender, ik pastte in mijn skinny jeans uit 2007…!)

What I’m wearing:
Jeans – Miss Sixty (2007). Stiekem komt deze uit 2009, maar dat komt omdat dit al mijn tweede paar is van het zelfde model (in dezelfde maat). Het eerste paar ging helaas ter zielen op wintersport toen ik er een groot gat in viel..

Ballerina’s – Guess (2006). Museumschoenen noemde mijn toenmalige vriendje het. Stiekem heeft ‘ie wel een beetje gelijk gehad, want ze zitten afschuwelijk en ik kan ze na zes jaar nog niet zonder blaren dragen. Ik kocht ze in Italië, in de sale in Florence!

Tas – Lanvin (2009). Gekocht in een winkel leegverkoop een paar jaar geleden. Heb veel pech met deze tas gehad. Al na twee weken was de mooie Lanvinsleutelhanger verdwenen, het slotje is er al eens van afgevallen en zo zijn er nog wel meer mankementen. Neemt niet weg dat ik hem nog steeds prachtig vind.

Top – ZARA (2006). Mijn allereerste ZARA aankoop! Gekocht met vriendinnen in de stad, ik weet nog wel dat een ander hem aan had en ik dacht OH DIE MOET IK OOK. Zij nam hem niet, ik nam hem mee naar huis. Toen ik er mee thuis kwam vonden mijn ouders het vooral ordinair, nu vinden ze het WEL leuk. En ik vind hem nog steeds leuk.

Jasje – ZARA (2010). Nog niet zo oud, maar al veel meegemaakt. Heeft zo’n jaar ongedragen in mijn kast gehangen omdat ik er een grote bleekvlek in gemaakt had. Uiteindelijk kreeg mijn favoriete kleermaker/stomerij de vlek eruit!

Zonnebril – Carrera (2011). OK niet zo oud, maar eh.. mijn oude zonnebrillen pastten hier toevallig niet zo bij.

Sieraden – Ti Sento (2005-2006). De sieradenset kreeg ik tussen 2005 en 2006. De armband ben ik al eens op het strand verloren, die heb ik toen opnieuw gekocht.

En hebben jullie nog gouden oude items in je kast hangen? Of koop jij alles ieder seizoen nieuw?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

FEED YOUR FACE: 80/20

Ik beloofde vorige week dat ik deze week niet alleen netjes volgens het dieet zou eten, maar ook netjes wat van me zou laten horen. Of ik netjes gegeten heb? Nou ja in ieder geval beter dan de twee weken ervoor. Maar 100% volgens de voorschriften leven is toch nog wel moeilijker dan ik van te voren dacht.

80% van wat ik gegeten heb was prima, 20% had ik beter kunnen laten. Maar voor nu heb ik daar vrede mee…

In de basis is mijn eetpatroon prima. Ik drink ’s ochtends eerst een smoothie met verschillende vruchten en spinazie, in de loop van de ochtend drink ik een cappuccino (meestal met amandelmelk, maar stiekem ook wel eens met gewone halfvolle melk, als de amandelmelk op is). Ik lunch meestal met twee volkoren boterhammen met iets van zalm of ei en wat salade on the side. Rond een uurtje of vier neem ik wat noten en ’s avonds dineer ik met een rijk gevulde salade, volkorenbroodjes en vaak ook nog iets van zalm of garnalen. ’s Avonds neem ik een reepje extra pure chocolade (86% cacao) en vaak ook nog een appeltje gekookt met wat kaneel.

Maar waar het wel eens mis gaat is bij mijn ouders. Als ik anderen magnums zie eten.. Of wanneer er ineens taart is. En ik ben afgelopen week niet op de Girlscene redactie geweest, maar daar is ook bijna altijd wel taart en ik heb daar nog NOOIT nee tegen kunnen zeggen. Bij het horen van het woord taart is “Nee” gewoon spontaan uit mijn vocabulaire verdwenen.

Zoals al gezegd, ik heb er voor nu even vrede mee. Ik besef dat ik nu het effect van het dieet niet helemaal goed kan meten, maar ik heb er vertrouwen in dat er een periode komt waarin ik wel NEE kan zeggen tegen “het verboden voedsel”. Het is ook best heftig om van een simpele koolhydraten liefhebber van de één op de andere dag te veranderen in een Health Guru.

Hoe het er dan nu met mijn huid voor staat? Niet fantastisch, maar ook niet schrikbarend slecht. Ik zie er blijkbaar wel gezond uit.. Mensen die me een paar weken niet gezien hebben slaan kreten uit als “Wauw wat zie je er goed uit” en “Wow, je ziet er zo gezond uit”. Mijn antwoord? ZO VOEL IK ME OOK! En dat alles heb ik te danken aan gezondere voeding, een beter leefritme en zoveel mogelijk beweging.

Volgende week eet ik 90/10, afgesproken?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

RUNNING TO NYC: XXI – The Run

Photobucket

Toen ik zondagochtend naar buiten keek had ik alles behalve zin om te gaan hardlopen. Ik weet niet hoe het er in de rest van de wereld uit zag, maar vanuit mijn raam was het grijs, grauw, blegh. Een kleine teleurstelling na al die strak blauwe luchten en grote hoeveelheden zon. In mijn hoofd had ik mijn looprooster al omgegooid (loop normaal eigenlijk altijd op dinsdag, vrijdag & zondag), toen ik ineens zag dat de lucht weer strak blauw was.

Mijn idee? Mijn bikini onder mijn hardloopsetje aantrekken (voor de zekerheid) en even snel naar het strand rennen. Op het strand een fijn beschut plekje opzoeken en misschien wat spieroefeningen doen.. Beetje LA style zeg maar. I LOVE LA STYLE. Als ik aan LA denk dan denk ik aan prachtige mensen die met hun mooie gezonde lichamen langs het strand hardlopen en yogaklasjes aan de waterlijn waarin mensen compleet in het wit gekleed gaan. Ik ben er helaas nooit geweest, maar dat soort waanideeën krijg ik door series als 90210.

Goed, terug naar Den Haag afgelopen zondag. Na een kleine twee kilometer was ik op het strand en was ik al aardig opgewarmd. Met de zon in mijn gezicht (en het windje mee) besloot ik in mijn shirtje uit te trekken en dus in mijn korte broekje met bikinitop hard te lopen. De blikken die ik kreeg van mensen die in kaplaarzen, dikke fleecevesten en sjaals gewikkeld waren. Ik liep zo lekker dat ik eigenlijk vergat dat ik maar voor een klein rondje ging en tussendoor spieroefeningen zou doen. Ineens was ik vijf kilometer verder en toen dacht ik.. joh waarom loop ik niet gewoon naar mijn ouders toe?

Op een gegeven moment werd het zand nogal zacht, ook aan de waterlijn. Ik dacht dat het snel wel op zou houden, maar dat gebeurde niet. Het zand bleef zacht en ik bleef wegzakken. Reden van het zachte zand? Ik geef “De Zandmotor” de schuld. Voor degene die daar niet bekend mee zijn, google het even.. Ik snap het ook niet helemaal maar ze hebben dus een schiereiland tussen Monster en Kijkduin aangelegd en de natuur moet er nu voor zorgen dat hier een nieuw stuk strand / duin / bescherming door ontstaat. Needless to say, echt vloed leek het tussen Monster en Kijkduin al even niet meer geweest. En dat verklaart dus ook de achterlijke spierpijn die ik op dit moment in mijn kuiten en voeten heb. Een zachte ondergrond voor je voeten is goed, maar dit was net iets te veel van het goede.

In Ter Heijde besloot ik even op de plek te kijken waar over een week Elzenduin Beach moet staan. Op dat moment lag er nog niet veel meer dan de houten vloeren en vlonders, maar zoiets kan snel gaan. Had de strandtent nog nooit zo in “opbouw” gezien, best wel apart. Iedereen zat ook echt op de vlonders alsof het een één of ander publiek bezit was. Ik wilde ze allemaal wegjagen en zeggen dat ze daar niet zomaar mochten zitten, maar eh… kon me nog inhouden. Met mijn T-shirt inmiddels weer aan liep ik naar het ouderlijk huis.

Daar zat ik een paar uur in de zonovergoten tuin van mijn ouders. Het was zo heerlijk warm en relaxt en stiekem had ik echt geen zin meer om terug te lopen. Mijn moeder wilde me best terugbrengen met de auto (ik verdenk haar ervan dat ze me zelfs liever thuis bracht dan dat ze me terug liet lopen, die had er niet helemaal vertrouwen in..). Maar ik moest van mezelf, het was de eerste ‘vrije duurloop’ en die 20 kilometer moest en zou ik lopen. In acht kilometer liep ik naar huis (had er al twaalf gelopen) en dat ging verbazingwekkend goed. Onderweg kocht ik nog even snel een zak sla bij de Albert Heijn (die ging over tien minuten dicht en ik had geen lekkere verse groenten in huis), tip voor mensen die aandacht willen.. Ga met een bezwete kop en in hardlooptenue (liefst kort broekje) de Albert Heijn binnen. Ik garandeer je dat er NIEMAND is die NIET staart. De laatste kilometer met die zak sla in mijn hand leverde ook veel bekijks.

Toen ik thuis kwam sloeg ik de balkondeuren open en genoot ik na op mijn exercise ball (stoelen staan nog in de schuur), icepack op mijn scheenbeen (uit voorzorg), glaasje citroenwater en zelfgemaakt ijsje in de hand… Madonna in de oren. Ja life’s gooooood!

Het was echt zo’n zondag die ik het liefst iedere zondag zou meemaken. De spierpijn die ik nu nog steeds heb mag in het vervolg uit het plaatje, maar ook dat zullen we overleven…

(Ahhh volgens mij krijg ik deze week te horen of ik ben ingeloot voor de Marathon van New York, de kans daarop is EXTREEM klein en het was slechts één van de mogelijkheden waarop ik mee zou kunnen doen.. Maar ben toch wel heel erg benieuwd!)

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

SHOPPING: LWD (Little White Dress)

Jarenlang heeft mijn kast vol gehangen met LBD’s, Little Black Dresses. In de loop der jaren heb ik er een aantal verkocht en zijn er een aantal in de zak van max terecht gekomen. Er hangen nog wel kleine zwarte jurkjes in mijn kast, maar het is niet zo dat als je mijn kast binnen loopt, je alleen maar zwarte jurkjes ziet. Dit seizoen wil ik minstens één prachtige LWD in mijn kast hebben hangen. Een klein wit jurkje. En eh… er is keus GENOEG!

1. In stijl van Stella McCartney F/W 2011/2012, dit jurkje is van River Island
2. Clean cut met een kantenmouwtje van ZARA
3. Sportief van T by Alexander Wang
4. Gehaakt jurkje van Philosophy di Alberta Ferretti
5. Met uitlopend rokje en mooie stevige stof van ZARA
6. Pofmouwen en sequin cuffs van Rare
7. Bandeaujurkje van ASOS
8. Zachte soepel vallende stof met laagjes ZARA
9. Met mesh detail van Topshop
10. Met mesh detail en pailletten van Rare

Mijn favorieten zijn de jurkjes van River Island, het jurkje met de sequin cuffs van Rare (moet wel met mijn liefde voor pailletten natuurlijk!) en het sportieve jurkje van T by Alexander Wang. En welke mogen direct jouw kast in?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin