Annemerel.com

DIY: Peter Pan Collar Necklace

Afgelopen weekend had ik een heuse DIY bui en ben ik zonder vooropgezet plan richting een stoffenwinkel (Schröder) en kralenwinkel gereden (Kraal & Mineraal). Ik kocht voor vijftig euro kraaltjes, stofjes en lintjes, maar uiteindelijk heeft dit kraagje zo rond de vijftien euro aan spulletjes gekost. Ja voor het goedkoopgehalte hoef je je kraagje echt niet zelf te maken (er ging namelijk ook nog zo’n zes uur tijd in zitten), maar de originaliteitsprijs wint ‘ie wel denk ik.

Nodig:
Vilt
Tule
Kraaltjes
Stenen
Lint
Paillettensnoer

Tools:
Stofschaar
Secondelijm
Naald
Draad (liefst in de kleuren die je gebruikt)
Perforator
Kopspelden
Kopieerpapier (of speciaal patroonpapier)

Skills:
Geduld

1. Ik knipte de vorm voor het kraagje uit de hand. Dat was op goed geluk. Nadat ik hem even om mijn hals had gelegd bleek ‘ie nog goed te zitten ook. Hij is ongeveer 20 centimeter lang overigens. Daarna heb ik het vilt dubbel geklapt en het papier erop gespeld.
2. Vervolgens heb ik netjes om het papier heen geknipt en was de basis voor de ketting gemaakt.
3. Vervolgens heb ik het zelfde papier op het tule gespeld (ook weer dubbelgevouwen) .
4. Om het papier heen geknipt en nu heb je dus vier halve maantjes. Twee van vilt en twee van tule.
5. Daarna het tule op het vilt gespeld met kopspelden.
6. En vervolgens erop genaaid. Wat een rotklus (maar er komen nog erger hoor!). Ik heb dit er met de hand opstikt, kan natuurlijk ook met een naaimachine maar daar ben ik al helemaal niet handig mee. Ik stak iedere keer de naald aan de onderkant van het vilt erin, waardoor de draad dus om de zijkant van het vilt gewikkeld wordt. Snapje?
7. Vervolgens het paillettensnoer erop genaaid. Dit was zo makkelijk nog niet, mijn draad zat continu vast in het paillettensnoer. Ik heb het daarom eerst vast geplakt met secondelijm, zodat ik het er makkelijker op kon naaien. Ik heb een gouden draad gebruikt die ik tussen de pailleten heb gestoken zodat je er niets van ziet.
8. Et voila! De uiteinden heb ik geperforeerd en er een lintje doorheen gestoken. De voorkant heb ik op elkaar gezet en aan elkaar gemaakt door er een pareltje op te naaien. Hij kan hierdoor nog bewegen.
9. En toen dacht ik.. wat nu? Uiteindelijk besloot ik de stenen er op te plakken (met secondelijm).
10. Vervolgens heb ik de bolletjes ketting erop genaaid. Deze heb ik aan beide kanten met zo’n tien steekjes vastgezet. Hij zit dus op de meeste plaatsen los, waardoor de kettinkjes meebewegen als ik beweeg.
11. En tot slot de parels. Ik heb van onderaf mijn naald in de stof gestoken, vervolgens een pareltje aan mijn draad gedaan en vervolgens mijn naald weer terug in de stof gestoken. Draad afgeknipt en een paar kleine knoopjes gemaakt aan de achterkant. Vervolgens uiteinden afgeknipt ET VOILA!

Leuk toch? Dus zonder voor opgezet plan lekker geknutseld. Moet wel bekennen dat ik qua naaitechnieken echt niets weet (mijn laatste ‘naailessen’ waren in de kleuterklas toen we gingen borduren op een creamiddag). Maar eh.. het zit al een week goed vast. Heb dus vast wel iets goed gedaan, haha!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

LOOK: Isabel (II)

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Na lang twijfelen toch uiteindelijk mijn pinpas getrokken en nog geen MOMENT spijt gehad. You either hate them, or love them, maar ik ben duidelijk in LOVE. Ze zijn net iets anders dan degene die ik in eerste instantie wilde, maar zoals ik al zei.. Ik vind ze prachtig en ze zitten ook nog eens goddelijk. LIKE.

Het is overigens niet dat ik nu dagelijks de stad in zou duiken in mijn hardlooplegging (ik combineer ze liever met een mooie skinny), maar ik had ze toevallig aan en ik dacht IK MOET NU FOTO’S MAKEN. En sinds sportieve uitspattingen in de mode dit seizoen hartstikke IN zijn dacht ik, waarom ook niet?

What I’m wearing: Hardlooplegging – Stella McCartney voor Adidas, Top – H&M, Vestje – James Perse, Tas – Stella McCartney, Zonnebril – Carrera

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

LOOK: Glitter

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket

Hoe vinden jullie mijn Peter-Pan-Kraagjes-Ketting? HELEMAAL zelf gemaakt! (En hoe ik dat gedaan heb lezen jullie zondag!). Mijn obsessie met pailletjes is nog steeds niet voorbij. Ik word gewoon zo vrolijk van al die glimmers. Zelfs op zo’n grijze dag als zondag (toen deze foto’s gemaakt zijn) schitteren ze nog! LIKE!

What I’m Wearing: Pantalon – Acne, Laarsjes – Maje, Top – H&M Trend, Vestje – ZARA, Clutch – ZARA, Zonnebril – Marc Jacobs, Armbanden – Tiffany’s, Sal Y Limon, Bvlgari & Marc by Marc Jacobs

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

FEED YOUR FACE: It’s bad

Of nu ja ‘It’s bad’, beter gezegd I AM BAD. Sinds mijn vorige stukje, twee weken geleden, is er geen enkele dag meer geweest dat ik me 100% aan de voorschriften heb gehouden. Ontbijten, lunchen, dineren… Het gaat allemaal grandioos en mijn tussendoortjes zijn ook geheel volgens de voorschriften.. Maar ja, dan krijgen we de dingen die ik graag de ‘verrassingen’ noem.

Die petit fours van mijn favoriete banketbakker bij mijn ouders op de salontafel tijdens een ‘onschuldig’ kopje thee. Die tompouce van een jarige collega, de cupcakes van een vertrekkende collega, de taart van een één of ander merk dat iets te vieren heeft en dat graag op de redactie uitdeelt. Die ene keer dat ik het even helemaal gehad had en een zak winegums op het station kocht, die keer dat ik stress had en een pakje bubblicious kauwgum naar binnen werkte. Die ene cappuccino met gewone melk in plaats van soja of amandelmelk omdat dat nu eenmaal even niet aanwezig was. Het is gewoon verdomme altijd wat.

Het is dan ook niet erg vreemd dat er nog geen enkele verandering aan mijn huid te zien is. En iedere keer weer hè, zeg ik: ‘en nu ga ik het echt doen’ maar als het dan even lastig wordt, ga ik weer voor de bijl. Bij het woord ’taart’ of ‘bonbon’ alleen al slaan bij mij al de stoppen door.

Maar goed, ik ga het nu gewoon nog een keer zeggen. EN DIT KEER GA IK HET ECHT GOED DOEN. En als ik volgende week donderdag geen vrolijker nieuws heb (of gewoon sneaky niks van mezelf laat horen, zoals vorige week) dan mogen jullie me terecht wijzen. Die stok (jullie) achter de deur heb ik gewoon nodig.

Oh.. en die afspraak met de dermatoloog verplaats ik maar even naar eind mei, anders heeft het ook zo weinig zin he…

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

RUNNING TO NYC: XX

Leuk hoor, dat doel van die halve marathon binnen twee uur gehaald. Maar hoe kom je in godsnaam van een halve tot een hele marathon? Ik heb vaak zin om hard te lopen, maar na anderhalf uur vind ik het meestal wel welletjes. Dan heb ik er ook gewoon geen zin meer in. En daar komt bij, na anderhalf uur vind mijn lichaam het ook wel genoeg hoor.

Ik heb er natuurlijk wel over gelezen, hoe je van halve marathon naar hele marathon gaat. Zo las ik in een boek “op weg naar de marathon” dat je drie keer in de week moest lopen. Twee korte afstanden (5-10 kilometer) en één keer per week een lange. Je begint dan bijvoorbeeld in week 1 bij 20 kilometer, week 2 loop je de helft van je langst gelopen rondje (10 kilometer dus) en in week 3 loop je 10% langer dan je langst gelopen rondje (22 kilometer dus). In week 4 loop je dan weer de helft (11 kilometer) en zo ga je net zo lang door tot je bij je doel bent. Op zich lijkt me dit wel haalbaar. Maar…. je moet het wel doen. Je moet er tijd voor maken en je moet het volhouden.

Heb ik ook weer eens een kwaaltje dat me er van weerhoudt met veel plezier hard te lopen. Ik heb momenteel twee tenen (de tenen naast de grote teen) die meer weg hebben van een champignon dan van gezonde tenen. Ik ben erg blaar gevoelig en ze zitten dan ook overal op en onder mijn voeten, waaronder onder mijn teennagels. Maandag had ik het in mijn hoofd gehaald dat ik best wel eventjes voor pedicure kon spelen en dus zette ik mijn voeten een uurtje in de soda en ben toen met schaartjes en naalden in de weer gegaan. Doordat mijn teennagels zo zacht waren geworden ging dat knippen ineens wel heel erg makkelijk. Gevolg? Ik heb zowat geen nagels meer over en ik ben zo ver gegaan dat ik tot de ‘open’ huid geknipt heb. Daarna was ik niet zo slim om mijn tenen goed te verbinden en ik denk dat er iets van vuil bijgekomen is, want mijn tenen zijn nu dus ontstoken en AU dat doet pijn.

Het is altijd wel weer wat he, met dat hardlopen van mij. Is het geen blessure aan mijn scheenbeen zijn het blaren die me van het rennen weerhouden. Gevaarlijke sport dat hardlopen…

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin