Annemerel.com

PROJECT: Spring


Wanneer het nu OFFICIEEL lente is, dat zal mijn een worst wezen. Voor mij is het al 22 jaar lang ieder jaar op 21 maart écht lente. En deze lente wordt NOG beter dan andere jaren. Waarom?

– Als de zon schijnt ga ik ieder vrij moment naar buiten. Of ik nu een waterijsje ga halen, een rondje ga hardlopen, op mijn mountainbike spring of gewoon een dutje doe in het zonnetje. Het maakt niet uit, als ik maar buiten ben!

– Ik ga mijn eigen waterijsjes maken zonder kunstmatige toevoegingen en zonder suiker. Dus gewoon lekker van vers fruit. Als iemand me nu nog eventjes kan vertellen waar ik ijsvormpjes haal begin ik vandaag nog met dit doel!

– Er zit minimaal één item in mijn outfit dat niet zwart of grijs is!

– Ik ga alleen maar knallende kleurtjes nagellak dragen!

– Iedere week ga ik naar de markt om drie tassen vers fruit te halen.. Aardbeien, frambozen, ananas, meloen, grapefruits, kiwi’s.. HERE I COME!

– Als het niet regent ga ik met de fiets naar Centraal Station in plaats van met de tram. Scheelt een hele hoop geld en is GOED voor mij.

– Minstens één keer per dag goed lachen staat ook op mijn programma.

– Geen Chinees meer bestellen, maar wel heel veel frisse salades eten met avocado en zalm en citrusvinaigrette en LEKKER!

– Voordat de zomer begint kan ik minimaal 25 kilometer achter elkaar hardlopen.. (Met gemak!)

– En als het even kan… Bloggen vanuit de achtertuin van mijn ouders (en daar natuurlijk op de fiets (10KM) naartoe!)

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

MOVIES: The Hunger Games

Zoals ik afgelopen vrijdag al zei, vorige week dinsdag kreeg mijn dag ineens wel een hele spannende/leuke wending, toen ik te horen kreeg dat ik naar de première van The Hunger Games mocht. Die hele première was een groot geheim waar ik bij toeval achter kwam (waarna ik natuurlijk GELIJK ging bellen).

En nu mag ik dan eindelijk zeggen wat ik van de film vond.. Nou eh, GOED! Voor degene die de boeken nooit gelezen hebben.. De film speelt zich af in een Apocalyptisch Noord Amerika, genaamd Panem. Panem bestaat uit 12 (arme) districten die geleidt worden door ‘Het Capitol’. Om de districten te laten zien wie de baas is, organiseert Het Capitol ieder jaar ‘The Hunger Games’. Niet een spel waar je graag in zou willen belanden, het is namelijk een spel van leven of dood. Uit ieder district wordt een jongen en een meisje gekozen en van de in totaal 24 deelnemers kan er maar één de winnaar zijn.

Hoofdpersoon van het verhaal is Katniss Everdeen (Jennifer Lawrence). Ze verloor een aantal jaar geleden haar vader en is sindsdien de kostwinnaar in huis. Letterlijk, want ze schiet het vlees zelf af, samen met vriend Gale (Liam Hemsworth). Als Katniss’ zusje gekozen wordt als ’tribute’ voor de jaarlijkse Hunger Games werpt Katniss zich op als vrijwilliger. De mannelijke ‘geluksvogel’ is Peeta Mellark, de bakkersjongen. Samen reizen ze af naar The Capitol om zich voor te bereiden op The Hunger Games en vanaf DAAR ga ik lekker helemaal niks meer over het verhaal zeggen, want het is veel te goed om dat nu al zo voor jullie te gaan verklappen.

Maar wat vind ik nu eigenlijk van de film? Jennifer Lawrence is een fantastische Katniss. Ze speelt het heel erg natuurlijk en je gelooft precies wat ze doet en zegt. Ook Liam Hemsworth als Gale vind ik heel erg goed gecast (en is ook gewoon een onwijs lekkerding, maar daar is mijn mening absoluut niet op gebaseerd). Peeta (Josh Hutcherson) vond ik iets minder goed naar voren komen, maar het was ook absoluut niet storend.

Het leuke aan de film (in vergelijk met het boek) is dat je het verhaal nu van meerdere kanten kunt bekijken. Katniss is duidelijk nog steeds het hoofdpersonage, maar doordat er ook scenes waren waarbij Katniss niet aanwezig was kun je het verhaal beter in perspectief zien. Je begrijpt het een stuk beter en dingen worden aannemelijker. Je kunt zelfs een beetje sympathie voor de hoofd Gamemaker krijgen (iets wat ik eerder dus echt niet had).

Daarbij zijn de beelden heel erg mooi. Ik vond het heel leuk om te zien hoe dat District 12 er nu eigenlijk uit zag en hoe The Capitol er uitzag (GROOT! INDRUKWEKKEND!). De film is enorm compleet, ook zonder de boeken gelezen te hebben kun je prima de film bekijken en je hoeft absoluut niet bang te zijn dat je iets mist. Het boek wordt op veel plekken letterlijk vertaald, maar natuurlijk zijn er ook passages aangepast en die komen het verhaal eigenlijk alleen maar ten goede.

Ik weet in ieder geval één ding zeker, aanstaande zaterdag zit ik weer in de bioscoop! Want deze film moet en zal ik nog een keer zien (en nog een keer, en nog een keer, en nog een keer….)

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

TUNE TUESDAY – Spring is in the Air (2012 edition)

Misschien niet allemaal nummers waarbij JIJ gelijk aan de lente denkt, maar dat is voor mij wel het geval. Het zijn nummers die ik grijs heb gedraaid in de maanden maart, april & mei in de jaren 2006 tot en met 2011. Oh en twee nieuwe toevoegingen. John Mayer’s Shadow Days en The JaneDear Girls’ Merry Go Round.. Gewoon omdat ik daar NU heel erg vrolijk van word. En daar gaat het toch eigenlijk om? Dat muziek je gemoedstoestand verbetert. Dat het iets met je doet.

En nu maar hopen dat de zon de komende maanden lekker blijft schijnen. Want dan loop ik dus gewoon door de straten met mijn muziek in mijn oren, af en toe mijn armen in de lucht gooiend (like a rockstar), gewoon omdat ik daar gelukkig van word. (Dat armen in de lucht gooien gaat overigens geheel vanzelf, meestal eindig ik mijn rockstar beweging met mijn hand mijn rug masserend, zodat het net lijkt alsof ik het deed omdat ik last had van mijn nek. Want toch wel een beetje gênant om zo midden op straat ineens je arm in de lucht te gooien.. niet?)

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

DIARY: 21

Photobucket

Afgelopen week was een beetje een pechweek. Zaterdagmiddag liep het zelfs zo de spuigaten uit dat ik dacht dat ik maar beter anderhalve dag kon gaan slapen, zodat ik niks meer kon slopen en dan maar hopen dat het deze week beter gaat. Wat ik allemaal gesloopt heb?

Nou het begon dinsdag met een tupperware bakje waar olijfolie in zat. Hij zat heel goed dicht, dat had ik nog gecontroleerd. Maar toen ik in de trein zat voelde ik ineens iets vettigs in mijn tas… Nee hoor, was er een enorme barst in de deksel van het bakje gekomen. Tas dood, nieuwe broek smerig (m’n tas stond op mijn schoot…). Lekker begin.

Donderdag kwam mijn MacBook in aanraking met een paar druppels thee. Echt, het waren er maar een paar. Maar klikken was gelijk onmogelijk. Ik naar de nieuwe Apple Store gerend op het Leidseplein en ZELFS met een externe muis deed ‘ie helemaal niks. Ik kon wel huilen.. In mijn hoofd had ik al 1249 euro uitgegeven voor een nieuwe (m’n laatste zuurverdiende spaargeld), maar op de redactie werkt toevallig ook iemand die wat van MacBooks afweet.. En zo kwam het dat hij wél die externe muis aan de praat kreeg. Het bleef nog wel een beetje vreemd, want als ik dan mijn trackpad op mijn MacBook weer aanraakte deed ook de externe muis niets meer en moest ik mijn MacBook helemaal afsluiten. Vrijdagochtend leek alles slechts een nare droom, want mijn MacBook Air werkt SPONTAAN weer beter dan dat hij het afgelopen jaar gedaan heeft!

Maar mijn pech hield nog niet op… Zaterdag deed mijn Nikon Spiegelreflexcamera het ineens niet meer. NO! Nee echt. Hij klikte niet meer. Verschillende lenzen gebruikt, allemaal hetzelfde probleem. In de Liveview stand doet ‘ie het wel, in de “normale” stand focust ‘ie niet goed en kan hij geen foto maken. Hoe KAN dat nou weer? Deze week wordt mijn camera naar Nikon opgestuurd en het kan best eens drie a vier weken gaan duren. Wat een grap. Hoe kan ik nou zo lang zonder camera? Gelukkig heb ik hem nog geen jaar en zal het waarschijnlijk wel onder de garantie vallen, maar dan nog.. wat moet ik zo lang zonder mijn camera beginnen. Ik heb hem nu negen maanden en ik heb al meer dan 10.000 foto’s gemaakt.. KUN JE NAGAAN.

En toen zondag ging ik een appeltje koken (als ik dat niet doe krijg ik een allergische reactie van appels en ik vind appels nu juist zo lekker!) en toen was ik heel even de tijd vergeten en JA hoor, heel de pan verziekt. Gelukkig geen pan van bijna 100 euro (wel dus). Ai ai ai. En nu maar hopen dat m’n vriend hem wel schoon krijgt, want mij lukte het zelfs met de meest agressieve schoonmaakmiddeltjes niet.

Of er deze week misschien ook nog iets leuks gebeurd is? Oh JA hoor! Mijn pakketje met de Sal Y Limon armbanden arriveerde, er was eindelijk weer een nieuwe aflevering van The Vampire Diaries, ik at sushi, zag eindelijk The Graduate (fantastische film) en The Hunger Games (yeaah!), ik hield samen met Kim een acné-dieetverantwoorde high tea (dat ik de rest van de week bijna iedere dag gezondigd heb vertel ik nu net even niet, vanaf deze week ga ik ECHT beginnen!). Ik raakte in een creatieve bui en ben aan het naaien geslagen. Oh en ik had geen spierpijn van de halve marathon!

En deze week.. Voorspellen ze nu nog best veel zon, dus ik heb er alle vertrouwen in dat het deze week allemaal ineens een stuk voorspoediger verloopt!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

LOOK: Tenue d’hiver

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket

Vanaf begin november heb ik een bepaalde look gehad die ik bijna ie-de-re dag aan had, maar nog NOOIT op mijn blog gefigureerd had:

Mijn Maje laarsjes, ZARA skinny, Maje jas en Paule Ka tas en – weer of geen weer – mijn Ray Ban Wayfarer’s.

Als ik m’n Maje jas dan uit trok, had ik natuurlijk altijd wel weer een andere leuke top of mooi jasje aan, maar als je me buiten zag lopen had je vast gedacht dat ik niks anders in mijn kast had hangen.

Ik ben zo langzamerhand afstand aan het nemen van mijn winterjas voor dit winterseizoen. Aankomende week voorspellen ze veel zon en hogere temperaturen. Het is tijd voor net iets meer kleur, net iets lichtere stofjes en wat meer afwisseling! Mijn Maje jas? Die gaat netjes de kast in en komt er over een half jaar wel weer uit.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin