RUNNING TO NYC: XIII Ready or not?

Photobucket

Op de vraag of ik het gevoel er klaar voor te zijn over vier dagen een halve marathon te lopen.. Daar kan ik HEEL duidelijk over zijn. Nee. Ik liep maandag voor het eerst in twaalf dagen en het was een regelrechte hel. Al na twee kilometer deed alles pijn. Vooral ademhalen ging moeilijk. Het zal vast iets te maken hebben gehad met 1. Geen astmapuffer gebruikt, 2. Vochtig weer, 3. Stormachtige wind, maar OH die 15 kilometer waren van begin tot eind een regelrechte ramp.

Het was de laatste lange afstand die ik voor zondag ga lopen. Nu is het tijd om mijn benen rust te geven. Vrijdag zal ik nog een rustige tien kilometer lopen en daar moet ik het dan maar gewoon mee doen. Ondertussen ben ik spastisch het weerbericht aan het bijhouden. Op het moment dat ik dit schrijf (maandag) geven ze aan dat het zo’n elf graden zal worden met een half zonnetje. De wind komt uit het oosten en zal met windkracht 4 blazen. Hmm. Ik teken ervoor. Het liefst zou ik die wind terugbrengen naar windkracht 2, maar het risico dat het als ik die eis ga stellen gaat regenen is mij iets te groot.

Of ik zenuwachtig ben? Vorig jaar was ik dat wel, maar dat was ook mijn allereerste wedstrijd en ik wist écht niet wat ik kon verwachten. Maar nu… Ik weet het niet. Stiekem heb ik nog steeds een hoog doel in mijn hoofd, maar het is niet zo realistisch. Ik ben er in de afgelopen twee maanden twee weken tussenuit geweest door een blessure, daarna moest ik gedwongen langzamer lopen omdat Nederland twee weken lang was veranderd in een winterwonderland en toen ging ik tien dagen op wintersport. Niet bepaald de ideale voorbereiding. Iets wat ik eigenlijk NU pas besef. Toch heb ik in zowel januari als februari 100 kilometer getraind, dus erg veel minder heb ik niet gelopen. Maar het was toch anders. Ik heb niet getraind op vooruit gaan, maar op mijn conditie behouden.

Misschien moet ik er maar geen al te grote wetenschap van maken, deze laatste dagen gewoon lekker gezond leven en dan zondag maar gewoon gaan rennen. Er zijn ergere dingen dat je doel niet halen, het is niet dat ik m’n brood er mee verdien of zo.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

SHOPPING: Beautiful mints (for 50 euro’s or less)

Kocht ik vorig jaar nog in één shopsessie vier knalroze items, ik heb zo’n voorgevoel dat dat dit seizoen met de kleur mint hetzelfde gaat gebeuren. Vind de kleur zo leuk dat ik bijna (let op: bijna) de layout van mijn blog een make-over gaf. Maar eh, zoals ik dus al zei, BIJNA. Annemerel.com is voorlopig nog wel even roze. Maar wat ik wel heb met die kleuren, het zijn vaak slechts seizoens items. Echt investeren als in grote bedragen uitgeven aan een item gaat me dan ook net iets te ver. Deze items kosten allemaal minder dan 50 euro!

ZARA shirt (dit is de achterkant) – Essie NagellakTopshop jurkje met kantSkinny jeansZARA TruiBlouseSlingbacks met metalen hakH&M BlazerRokje met kant patroonZARA TasBallerina’s

Wat vinden jullie van MINT?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

TUNE TUESDAY: My (hopefully) winning theme

Nog vijf dagen tot de halve marathon, mijn afspeellijst heb ik in ieder geval alvast gemaakt. Hij duurt ongeveer twee uur en dat is ook mijn doel, dus dat komt mooi uit. Hoe ik de selectie gemaakt heb? Het is een mix van nummers die ik in de bijna zes jaar dat ik nu hardloop geluisterd heb. Niet alleen geluisterd, maar grijs gedraaid. Muziek kan mij net dat kleine beetje harder laten lopen, zonder muziek ZOU ik niet eens gaan lopen.

Tijdens het lopen geniet ik van foute meisjes popmuziek, maar ook van U2 & Muse. Ik luister graag naar live nummers, want die geven NOG meer energie. Oh en het volume gaat altijd voluit, natuurlijk.

Waar luisteren jullie naar tijdens het hardlopen / sporten?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

BOOK: Smaakstof

Photobucket

Een tijdje terug vond ik een erg leuk boekje in de brievenbus. Smaakstof, door Evelijn van Heuven en Huib Edixhoven eigenaren van wijnwebwinkel vindict.nl.

Nu heb ik de afgelopen jaren toch aardig wat gelezen over wijn. Van wijn voor dummies (twee keer van cover tot cover) tot de grote wijn encyclopedie (meer een beetje bladeren), maar dit boekje is ECHT een toevoeging. Het telt vier delen, elk opgedeeld in 25 mini hoofdstukjes. 25 korte basiskennis stukjes, 25 druiven, 25 klassieke wijn/spijs combinaties en 25 combinaties die je misschien niet zo snel zult maken, maar zeker wel de moeite waard zijn.

Dit boekje is de ideale basis voor iedereen die graag net iets meer wijnkennis wil hebben. Of je nu in een restaurant gaat werken en niet met je mond vol tanden wilt staan als iemand vraagt om een glas Tempranillo, of dat je een date wilt imponeren met jouw wijnkeuze en kennis, of omdat je zelf gewoon geïnteresseerd bent in wijn.

Het is makkelijk leesbaar, super overzichtelijk en absoluut niet saai. Na het lezen ben je niet spontaan vinoloog, maar als je schoonmoeder (of wie dan ook) aan je vraagt of je liever een glas Sauvignon Blanc of Chardonnay drinkt, dan heb jij je antwoord klaar.

Het boekje is te bestellen bij bol.com en kost 9,90.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

DIARY: 19

Sommige mensen hebben heimwee als ze op vakantie gaan. Bij mij is dat dus net andersom. Ik ben gistermiddag thuis gekomen en natuurlijk is het fijn om je huisje binnen te stappen, weer toegang te hebben tot al je spulletjes en alle andere voordelen van thuis zijn waar ik met mijn heimwee-hoofd even niet op kan komen.. Maar ik wil.nu.al.terug.

Ik wil weer sneeuwvlokjes op mijn gezicht voelen kriebelen, ik wil weer de zon in mijn gezicht voelen branden. Ik wil weer de hele dag zonnebrand moeten smeren en ik wil weer kaiserschmarrn eten. Ik wil weer wakker worden om 6.00u en naar de badkamer lopen met mijn laptop omdat dat de enige plek is waar ik ongestoord kan bloggen. Ik wil weer een rondje door het dorp lopen om broodjes te kopen, ik wil weer in mijn spaghettibandtopje op 2400 meter hoogte zitten en zo ongeveer smelten van de hitte. Ik wil weer glijden over de bergen op een paar ski’s, het maakt me niet uit of de sneeuw nu goed of slecht is. Ik wil weer taartjes eten, ik wil weer bergen beklimmen, ik wil weer in de lift in slaap vallen. Goed, ik wil dus gewoon terug.

Ik heb een fantastische week achter de rug, maar dat hebben jullie afgelopen week natuurlijk in geuren en kleuren kunnen lezen en zien. Gisterochtend ging om 6.00u weer de wekker. Dit keer niet om te bloggen en broodjes te halen, maar om mijn tassen weer in te pakken en richting ontbijtzaal te lopen. Na een afschuwelijke hoeveelheid scrambled eggs en zalm (om 18.00u ’s avonds had ik nog steeds niet echt honger, kun je nagaan!). Om 8.00u zaten we in de auto, nog geen acht uur later waren we ’thuis’ een uurtje later was ik echt thuis. Zonder ouders, zonder zusje, zonder broertje. Op dat moment ook nog zonder vriendje. Alleen. Na een paar blogs geschreven te hebben (deze week weer krankzinnig druk, weet eerlijk gezegd nu nog niet precies hoe ik alles voor elkaar ga krijgen) vond ik het tijd voor de Lizzie McGuire movie, gevolgd door de laatste Gossip Girl aflevering. Om 22.00u vielen mijn ogen dicht om vervolgens alleen nog heel even op te gaan om mijn vriend weer heel even te zien.

Nogmaals. Ik wil terug. Nu.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin