Het rokje hangt al meer dan een jaar in mijn kast en is slechts sporadisch gedragen. Als ik het droeg voelde ik me er een oude tuttige oma in. Nu vraag je je misschien af, ‘Annemerel, hoe kun je je in godsnaam een oma voelen in dit korte rokje met pailletten?’. Nou dat zit zo, het was geen kort rokje. Het ding was zo’n acht centimeter langer. En dan denk je misschien, wat zijn nu eigenlijk acht centimeter? Nou dat is dus precies het verschil tussen fabulous & oma. Mijn fantastische ‘nieuwe’ rokje heb ik volledig te danken aan mijn moeder. Ik was van plan zelf creatief aan de gang te gaan, maar uiteindelijk heb ik slechts een paar spelden aangegeven.
What I’m wearing: rokje – Aubin & Willis, top – H&M Trend, Jasje – ZARA, schoenen – Maje, armbanden – Tiffany’s, Marc by Marc Jacobs, Bvlgari & Sal Y Limon
Het ontbijt was precies zoals ik me had voorgesteld. Met scrambled eggs en zalm, en verboden maar daarom niet minder lekkere pancakes met frambozenjam als toetje.
Om 8.00u stapten we in de auto, twee uur later stapten we in Serfaus uit. Nog twee uur later stonden we bovenaan de piste. De zon werd af en toe tussen de wolken zichtbaar. En de temperatuur? Ver boven nul. Wat een verschil met de kerstvakantie. De zon en hoge temperaturen zorgden voor een papje op de piste, maar een kilometer hoger en op pistes waar de zon niet pal op had gestaan ging het lekkerder dan ooit tevoren. Na de kerstvakantie twijfelde ik serieus aan mijn skikunsten. Door alle nieuwe sneeuw die toen viel, moest ik voor ieder bochtje werken. Nu ging alles zoals vanzelf. Zo’n gevoel dat je vliegt zeg maar.
Toen we om half vijf beneden waren had ik het idee dat ik in die 4,5 uur meer pistes had genomen dan in die vijf dagen in de kerstvakantie.
’s Avonds aten we sla met een kippetje van het spit (en patat uit eigen frituurpan, maar die heb ik omgewisseld voor volkorencrackers met rozemarijn en zeezout, om het Feed your Face dieet niet helemaal te vergeten zeg maar, waarschijnlijk kan ik binnenkort niet meer zo stoer zijn, helaas). Daarna op de bank met papa The Hangover (had ‘ie nog nooit gezien, vond ik een schande) en echt, om 22.00u lag ik ontzettend saai in bed. Moet deze vakantie het internet delen met mijn broertje en aangezien hij de hele avond bezig was met en opdracht voor z’n studie en ik TOCH mijn blogje even wilde schrijven, moest mijn wekker dus gewoon weer om 6.00u.
Inmiddels is het bijna 7.00u en ga ik broodjes halen. Klein helaasje, het regent dat het giet Op 1400 meter. Sneeuw kan ik op wintersport mee leven, maar regen… volgens mij hebben we niet eens een paraplu bij ons.
Help me hopen dat het in ieder geval opklaart voordat we gaan skiën. Skiën in de regen is helemaal zo deprimerend.
Toen het eerste Shopaholic boek net voor het eerst in het Nederlands verscheen, zo ongeveer tegelijkertijd met het eerste Gossip Girl boek, was ik bezeten. Ik kon niet wachten op nieuwe boeken van Sophie Kinsella, ik verslond ze, las ze meerdere malen en ik kon me niet voorstellen dat ik ooit een beter boek zou lezen dan een boek van Sophie Kinsella. Het zal vast ook iets te maken hebben gehad met de leeftijd. Na een paar boeken in het Nederlands gelezen te hebben, ging ik over op de Engelse boeken, gewoon omdat ik dat lekkerder vind lezen. Een paar weken geleden zag ik op de Girlscene redactie het nieuwste boek van Sophie Kinsella ‘Mag ik je nummer even?’ liggen, en ik besloot het te lezen.
Eerlijk is eerlijk, de eerste honderd bladzijde heb ik me doorheen moeten worstelen. Ik weet niet wat het is met die personages, maar in het begin zijn ze allemaal wel een klein beetje dom. Ik heb meerdere malen gedacht MENS, DOE NORMAAL! En dat zegt wat, want ik kan zelf soms ook wel domme beslissingen maken en dramatische opmerkingen eruit gooien. Maar op een gegeven moment draaide het verhaal om en kon ik niet meer stoppen met lezen. Het boek is aan de ene kant verschrikkelijk voorspelbaar, als in: (kun je absoluut niet tegen de kleinste spoilers, het volgende witte gebied NIET! selecteren) in Sophie Kinsella boeken heeft de hoofdpersoon al-tijd aan dezelfde types een hekel en uiteindelijk worden ze verliefd. Maar aan de andere kant.. vier bladzijde voor het einde wist ik NOG niet hoe het af zou lopen. Ik had natuurlijk wel goede hoop, maar je wordt erg lang in spanning gehouden. Ik kan in ieder geval zeggen dat toen ik het boek uiteindelijk dicht sloeg, mijn kaken bijna verkrampte van de lach die een tijd lang op mijn gezicht gepleisterd zat.
Hou je van chicklits, vind je het niet erg om je door zo’n 100 bladzijden te werken die misschien niet zo interessant zijn en word je zielsgelukkig van de love stories van Sophie Kinsella? Ik zeg: lezen!
Daar zijn we weer. Serfaus nog niet bereikt, wel het overnachtingshotel dat al bijna net zo’n traditie is als “ons” appartement in Serfaus. De tussenstops die we vandaag maakten waren opmerkelijk. Een half uur op een zeer zonnig en WARM parkeerterrein en… De Mediamarkt. Juist. Mijn vader was zijn boxjes vergeten en kon echt niet een week zonder (!), mijn externe hardeschijf verkeerde in een bepaald soort coma waarin er niet geschreven kon worden, slechts gelezen. En dan ook nog eens op slechts enkele apparaten. En aangezien dat ding mijn leven vanaf 2003 bevat, begrijpen jullie vast het beangstigende gevoel dat ik daarvan krijg.
129(!!!!!!!) euro verder en een nieuwe hardeschijf van 1TB rijker, kon de reis naar het hotel worden voortgezet.
Onderweg onszelf natuurlijk ook op de hoogte gehouden van het nieuws rond Prins Friso. Moet zeggen dat het (slechte) nieuws me echt keihard raakte. Getsie. Vind het zo naar voor de koninklijke familie en andere naasten. Daarbij heb ik er ook weer een nieuwe wintersportangst bij. Ben ik niet alleen meer bang om mijn beide benen te breken, krijgen we dit er ook nog eens bij. Nu ga ik zelf nooit (vrijwillig) buiten de piste (ik wil met slecht zicht nog wel eens het spoor een beetje bijster zijn) en in Serfaus is het lawinegevaar een stuk minder aanwezig, maar TOCH. Het hoeft er maar één te zijn.
Maar ben niet van plan te veranderen in een angsthaasje, dus we proberen er maar gewoon niet te veel bij stil te staan. We kwamen rond 18.00u aan in het hotel, hebben heerlijk gegeten en ik kan nu al niet wachten op het ontbijt. Om je een idee te geven, dat gaat er ongeveer ZO aan toe. Niet slecht, toch?
Ga nu lekker het bad vol laten lopen met warm water en een lekker badschuimpje. Oh, en dit hebben jullie vast al lang door, maar deze blogs zijn allemaal ‘ingepland’. Komende week zal als het goed is iedere dag om 12.00u een vakantie update online komen, maar IK heb om 12.00u wel iets beters te doen dan achter mijn laptopje zitten. Zoals jullie vast wel begrijpen. Niet?
Heerlijk, de nieuwe Sophie Kinsella. Het begin is even worstelen, maar… GOED, als je meer wilt lezen over dit boek, houd mijn blog dan goed in de gaten want er komt zeer binnenkort een review online.
Favourite decorating – Fotowall
Stond eigenlijk op mijn lijstje voor 2011, maar toen had ik het veel te druk. Het kantoor is nog steeds niet de gezellige warme plek hoe ik het me voorstel, maar het begin is er. Het behang op één van de wanden is niet fantastisch en dus ben ik van plan de hele muur te gebruiken als fotowall. Het idee is dus dat er over een tijdje geen stukje wit meer te zien is. Ik plak alles vast met good old ‘buddy’ (weten jullie nog van de basisschool?) en het lijkt erop dat mijn muur niet nog erger wordt aangetast. Maar zoals ik al zei, het behang is toch al erg slecht, dus erg veel kan ik er niet aan verpesten.
Favourite tune – Taylor Swift ft. The Civil Wars – Safe & Sound
Nog een maandje voordat The Hunger Games in de bioscoop draait, maar de titelsong door Taylor Swift & The Civil Wars is al een tijdje uit. Afgelopen week stond het op repeat en ik ben erg benieuwd naar de rest van de Soundtrack waar meer muziek van zowel Taylor Swift als The Civil Wars op te vinden zal zijn.
Favourite polish – OPI Kiss me on my Tulips
Sinds afgelopen week zijn de lakjes van de Holland Collectie van OPI eindelijk te koop. Mijn favoriete kleurtje van de collectie? Kiss me on my Tulips! Het lakje bevond zich afgelopen week weer de hele week op mijn nagels. Het is niet alleen een prachtige kleur roze, hij blijft ook nog eens erg goed zitten en lakt makkelijk. Ik zeg rennen naar het eerste het beste OPI verkooppunt!
Favourite DIY – Sequin skirt
Het rokje hing al meer dan een jaar in mijn kast maar had echt zo’n lengte waar ik helemaal niks mee kon. Vorige week heeft mijn moeder het rokje ingekort en afgelopen week was het niet van mijn heupen af te slaan!
