Annemerel.com

LOVE: Caramel Macchiato

Photobucket

Caramel Macchiato’s kunnen een stuk goedkoper dan die vijf euro die Starbucks er voor rekent. Oh nee, ik ben niet anti-Starbucks en als mijn portemonnee het toe zou laten zou ik iedere dag langs gaan. Maar helaas is dat niet het geval en tot die tijd zal ik dus op een andere manier aan mijn dagelijkse dosis (verboden) koffie komen. Is helemaal niet lastig hoor, na een kleine investering (het Nespresso apparaat) maak je caramelmacchiato’s voor één euro.

Nodig:
Nespresso apparaat met Aeroccino (die kun je ook los kopen voor 60 a 70 euro)
Half volle melk (ik gebruik die van langlekker omdat ik daar het mooiste schuim van krijg, als ‘ie op is ga ik over op amandelmelk..)
Caramel siroop (5,95 bij Starbucks, doe je maaaanden mee!)
Nespresso espresso cups (3,50 per tien, ik gebruik er twee per koffie, meestal de smaak Voluto)
Beker / Glas (obviously!)

Hoe we te werk gaan..
Ik verwarm eerst de beker / het glas voor met kokend water, zodat mijn koffie langer warm blijft. Het kokende water laat ik er meestal zo’n 20 seconden in zitten, daarna gooi ik het eruit en doe ik een klein scheutje caramelsiroop in het glas. Ondertussen vul ik de aeroccino tot het onderste streepje en zet ik hem aan. Als de melk klaar is gooi ik het bovenop de siroop. Daarna zet ik het glas onder de koffie en zet ik twee espresso’s, die ik bovenop de melk laat vallen. Et voila, je caramelmacchiato is klaar..

Kun je natuurlijk ook nog Caramel Drizzle overheen doen (een soort van dikke saus, verkopen ze ook bij Starbucks), doe ik niet want ik vind hem op deze manier al zoet genoeg. Ik koop het ook express niet, want ik weet zeker dat ik niet meer zonder wil, als ik mezelf daar aan ga laten wennen. Hahaha.

Zo.. dus nu is het mysterie van de goedkope Starbucks caramel macchiato van Annemerel ook weer opgelost! (oh ja en ik weet dat een euro per koffie ook nog niet echt goedkoop is, maar in vergelijking.. en daarbij komt, ik drink vier a vijf kopjes koffie per week, dus wat dat betreft…)

Liefs,

Annemerel
Follow my blog on bloglovin

RUNNING TO NYC: XII

Ik durf het eigenlijk nog steeds niet hardop te zeggen, maar sinds vrijdagochtend doet mijn been spontaan een stuk minder pijn. Kon ik donderdag nog niet staan in de tram en was het stukje tramhalte Keizersgracht en nummer 424 eigenlijk al te veel, vrijdag werd ik wakker en toen ik mijn benen naast mijn bed zette zakte ik er voor het eerst in tijden eens niet direct doorheen. Ik geloofde het bijna niet en probeerde voor de grap de trap eens af te lopen (dit deed eigenlijk al maanden pijn) en nu.. niks.

Toen ik ’s middags nog steeds geen pijn had besloot ik het er gewoon op te wagen, hardloopbroek aan, compressiekousen (nieuwe) over mijn kuiten, een paar keer mijn voeten flexen (schijnt goed te zijn) en daarna op een heel rustig tempo vijf kilometer gelopen. Na iedere kilometer nam ik heel even pauze om mijn voeten te flexen (ik bedoel daar dus mee mijn tenen naar mijn knie laten wijzen, even aanspannen en weer loslaten). Toen ik thuis kwam had ik nog steeds nergens last van. Ik besloot mijn been een wisseldouche te geven (extreem warm – extreem koud, ongeveer vijf minuten lang). Dat was best heftig.. ’s Avonds toen ik een filmpje op de bank keek legde ik een icepack op mijn scheenbeen. Ik had nog steeds geen pijn, maar ik neem altijd graag het zekere voor het onzekere.

Zaterdag in Antwerpen had ik ook bijna nergens last van en zondag ook niet. Dus ik liep tien kilometer. Het vroor, maar dat maakte niets uit. In koude lucht zit meer zuurstof en voor mij als bronchitis “patient” is dat altijd mooi meegenomen. Het is niet dat ik mijn Ventolin niet meer in hoef te nemen, maar het voelt in ieder geval een stuk beter dan benauwd en vochtig weer. Ook de tien kilometer ging goed en na het lopen herhaalde ik hetzelfde ritueel als twee dagen ervoor. En ook gisteren liep ik weer tien kilometer. Ik wil niet zeggen dat ik TERUG ben, want ik heb nog wel ergens een (angstige) rem zitten. Ik ben ook nog steeds iedere ochtend bang dat ik met pijn in mijn been uit bed stap. Maar ik heb wel vertrouwen, dat als ik genoeg rust blijf nemen, het wel goed moet komen.

Ik durf eindelijk weer te dromen over de halve marathon over 38 dagen.. Onder de twee uur zie ik momenteel even niet gebeuren, maar al is ‘ie ook maar 1 meter beter dan vorig jaar (ongeveer twee uur en acht minuten), dan ben ik al meer dan tevreden.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

THE 2012 PROJECT: It’s february no spending month!

Net als vorig jaar ga ik de hele maand februari GEEN CENT uitgeven aan kleding, luxe verzorgingsproducten, boeken, films, tijdschriften. Dit jaar ga ik het nog eventjes iets extremer voor mezelf maken. Ik ga ook geen geld uitgeven bij Starbucks en (houdt adem in) Julia’s Pasta’s.

How about that?

Ik zou dat natuurlijk nooit doen als het niet hoog nodig was. Ik ben weer veel te gewend geraakt aan het geld uitgeven alsof het water is. En dan is een maandje de stop erop eigenlijk net zo als een Detox. Vorig jaar deed ik het ook, de hele maand februari en guess what? Uiteindelijk haalde ik pas half maart weer mijn pinpas tevoorschijn (en dat was toen voor een hardloopbroek die ik toen nog niet had, een dag voor de halve marathon.. super verantwoord dus). Na een normale detox denk je na een paar weken drie keer na voordat je die zakchips open trekt (en smaakt het ook ineens heel erg anders), na een no-buy-detox geldt precies hetzelfde. In ieder geval voor mij.

Betekent natuurlijk niet dat het makkelijk gaat worden. Waarom denk je dat ik de maand februari kies? Kortste maand en dan ook nog eens vanaf de 24ste op wintersport. En hoewel ik de vorige wintersport een aantal online aankopen deed, is het toch een stuk makkelijker om geen geld uit te geven aan nutteloze dingen als je de hele dag bezig bent. Ook fijn aan februari, de sale is zo goed als ten einde en de nieuwe collectie bij ZARA en H&M hangt alweer even in de winkel, dus ook die maken je een stuk minder gek.

Net als vorig jaar heb ik ook weer één joker voor noodgevallen. Vorig jaar heb ik hem niet gebruikt, maar toen mocht ik dan ook nog een stuk meer van mezelf (en werkte ik niet in Amsterdam en hoefde ik dus niet iedere keer vier(!) keer langs Starbucks en 2 keer langs Julia’s Pasta’s te lopen.

Wie doet er met me mee? Ik ben bang dat ik wel wat steun kan gebruiken..

Edit: als je mee doet mag je het natuurlijk op je eigen manier. Al koop je de hele maand alleen maar geen koffie op het station.. Mijn vader en oma zijn volgende week jarig, die krijgen natuurlijk een cadeau. En ook zijn mijn watjes zijn bijna op, kan natuurlijk niet mijn make-up er met wc papier af gaan halen. Dat soort dingen zijn nodig en geen luxe!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

TUNE TUESDAY: The Lying Game

Ikzelf luister al de hele week non stop naar deze afspeellijst. Een van de leukste dingen van mijn nieuwe serieverslaving The Lying Game vind ik de soundtrack en nadat ik na een half uur zoeken nog steeds geen leuke afspeellijst had gevonden met leuke nummers uit de serie, zat er niets anders op dan er zelf één te maken. Kan dan natuurlijk ook niet anders dat ik die ook eventjes met jullie deel.

Heerlijke mix!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

LOOK: The Bob

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket

Al jaren wil ik mijn haren afknippen en een leuke bob laten knippen, maar ik word ook al jaren zenuwachtig van slechts dode puntjes knippen. De laatste keer dat ik in de kappersstoel zat zei ik tegen de kapster dat ik er over twijfelde een bob te laten knippen en toen zei ze me doodleuk dat zij dat niet ging doen. Vond ze zonde. Nou ja, that made two of us !

Wat zeggen jullie.. Knippen of afblijven?

What I’m wearing: Jasje – ZARA, Rokje – ACNE, Top – H&M Trend, Laarsjes – H&M, Sjaal – ZARA, Zonnebril – Ray Ban

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin