Annemerel.com

HEALTH: The newest Health-App in Town

Afgelopen weekend keek ik voor het eerst in tijden weer eens ordinair naar de TV en toen kwam ik een interessant item tegen bij éénvandaag. Een nieuwe iPhone applicatie die met de camera van je iPhone streepjescodes scant en daarna direct laat zien of je een gezond product hebt uitgekozen. Boodschapp

Maker van de applicatie is Jeroen de Bakker, eigenaar van Lab1111. Samen met diëtisten heeft het bedrijf inmiddels 3600 voor verpakte voedingsmiddelen van de grootste supermarkten, C1000, Albert Heijn en Jumbo gerecenseerd. De applicatie laat niet zien dat je beter een banaan kunt eten dan een zak chips, maar laat wel zien welke zak chips het gezondste in zijn soort is.

Hoe? Heel simpel, je scant de streepjescode van het product (hiervoor gebruikt de applicatie de camera van je iPhone) en je krijgt gelijk de lijst met producten waar jouw product (en vergelijkbare producten in staan). Zo kwam ik erachter dat mijn favoriete Caesar Dressing eigenlijk helemaal niet zo gezond is (code rood), dat die (gezonde) ontbijtgranola (biologisch, puur, eerlijk..) eigenlijk ook maar matig scoort (code geel) en m’n olijfolie eigenlijk prima is (code groen), maar dat de meeste soorten olijfolie eigenlijk ongeveer hetzelfde scoren.

Maar dat is niet alles, je kunt ook bekijken waar dat oordeel nu eigenlijk op gebaseerd is. Zo blijkt er dus transvet in zowel mijn sladressing als mijn ontbijtgranen te zitten. Oeps. Als je dan op het transvet icoontje klikt wordt er ook nog even vertelt wat transvet met je lichaam doet, het verhoogt je cholesterol.

Mooiste van de applicatie? Hij is gratis. Kun je niks aan verliezen dus, alleen maar gezonde keuzes, yes! Ik ben fan!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

HOTTER-THAN-HOT SPOT: Cupcake Chic

Toen ik zaterdag van Run2Day naar de Hema liep was ik eigenlijk op oorlogspad, dat wil zeggen, niets zou me mogen afleiden, ik moest linea recta naar de Hema, en van daar uit direct naar mijn auto. Toen ik langs Cupcake Chic liep, werd mijn plan al gedwarsboomd.

Ein-de-lijk een hip cupcake winkeltje in Den Haag. Op de Korte Poten nummer 23 in Den Haag, niet te missen door de roze loper en de fantastische etalage.

Bij Cupcake Chic eet je iedere dag andere cupcakes, want de bijna dertig verschillende cupcakes zijn ieder slechts een paar dagen per week te koop. Zo weet je dus dat die cupcake die je eet, ook echt super vers is. Ik nam de Snow White mee naar huis, een vanille cakeje met witte chocolade frosting en een vulling met frambozen en geloof mij, staat zeker weten in het lijstje met beste cupcakes die ik in mijn leven geproefd heb.

Je kunt bij Cupcake Chic niet alleen cupcakes meenemen, er is ook een schattig hoekje waar je rustig je cupcakes kunt op eten met een heerlijke verse smoothie of een kopje thee. Naast cupcakes kun je ook heerlijk ontbijten met Granola en yoghurt, of een chocolade croissant. Je eet er de lekkerste cheesecake en macarons!

Geen tijd om langs te gaan bij Cupcake Chic maar toch trek in een heerlijke cupcake? Op www.cupcakechic.nl bestel je je cupcakes, helaas momenteel nog wel belangrijk dat je tenminste in de Randstad woonachtig bent, maar eh.. ik heb uit betrouwbare bron begrepen dat er misschien wel uitbreiding plaats gaat vinden.. LEUK!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

DIARY: 10

Ik heb het idee dat ik ieder klein detail van de afgelopen week al met jullie heb gedeeld. Oeps. Maar in the spirit van mijn wekelijkse Diary-posts, sla ik hem deze week dus HEUS niet over.

Mijn vakantie was fantastisch. De eerste dagen heb ik heerlijk geskied. Dinsdag met die fantastische strakblauwe lucht was een cadeautje. We hadden ons voorbereid op veel sneeuw en weinig zon, dus als je dan een dag lang alleen maar zon hebt.. ehh ja. Dat noemen ze dus genieten. De terugreis kwam eerder dan gepland en verliep niet vlekkeloos, maar oh, het was wel een avontuur.

Toen ik vrijdagnacht rond twee uur thuis kwam bij mijn ouders ben ik daar direct mijn bed ingedoken. Geen puf meer om mijn spullen uit de auto te halen en in mijn auto te verplaatsen om vervolgens nog naar Den Haag te rijden. Maar toen ik in bed lag kon ik natuuuuurlijk niet slapen. Zo gaan die dingen. Met een zak chips (honger) en de allernieuwste Vampire Diaries aflevering (yeahh!) viel ik langzaam in slaap.

Ik kon zaterdag voor mijn gevoel niet snel genoeg in de stad zijn. Ik had in Oostenrijk een telefoontje gekregen van Run2Day, mijn Stella voor Adidas hardloopbroek was binnen! De broek die ik dus al, eh.. sinds Rome wilde hebben, eindelijk! Thuis lagen er ook al enkele pakketjes op me te wachten, in één daarvan zat de korte versie van het broekje en in een ander een mooi Stella voor Adidas vest. Jullie begrijpen, in combinatie met die schoenen die ik voor mijn vakantie al binnen had, moest ik natuurlijk mijn outfit diezelfde dag nog testen.

Maar niet voordat ik eerst nog eventjes door de stad gelopen was. Had een panty nodig bij de Hema, maar kwam ondertussen natuurlijk weer van alles tegen. Een leuk cupcake winkeltje (schrijf ik snel meer over), twee boeken bij The American Book Center, schoenen en een ceintuur bij ZARA (waarom niet he?) en ook bij de Hema kwam ik niet met alleen maar een panty naar buiten. Ja wat ik in de afgelopen week heb laten liggen, heb ik zaterdag wel weer goed gemaakt. Lekker bezig.

Eenmaal thuis natuurlijk binnen vijf minuten buiten in mijn nieuwe hardloopsetje. Wohoo heerlijk, na een week eindelijk weer lopen. ’s Avonds vanaf de bank Chinees besteld, na al die ongezonde taferelen in Oostenrijk kon dat er ook nog wel bij. Extra veel natuurlijk, zodat ik geen verzendkosten hoef te betalen (en ik kon er toch ook gewoon de hele week van eten..?), natuurlijk was ALLES aan het eind van de avond op. De rest van de avond gespendeerd met het tweede deel in The Hunger Games serie en Coldplay Live 2003 op de achtergrond, hele fijne avondbesteding.

Zondag werd ik wakker met een vraag van mijn vriend, “zou je alsjeblieft even willen helpen bij Elzenduin”. Natuurlijk! Plannen wel een klein beetje in de war, maar dat was nu eenmaal niet anders. Om 15.00u reed ik naar mijn ouders en om 15.15u stond ik alweer in mijn hardlooptenue buiten. Ik loop stiekem nog het liefste in en rondom mijn oude woonplaats, alles voelt zo vertrouwd. Als ik een kilometer meer wil lopen weet ik precies hoe ik moet lopen, als ik een kilometer minder wil lopen geldt hetzelfde. Er zijn GEEN stoplichten en ik hoef bijna nooit voor een auto te wachten. Fantastisch.

’s Avonds op de bank met Unox erwtensoep en brood om mijn gedrag van de vorige dag een beetje goed te maken. In financieel opzicht dan, haha. Ik was van plan extreem productief te zijn, maar toen zat ik ineens vast in de TV. Ik kijk vrijwel nooit TV, kijk eigenlijk alleen Amerikaanse TV series op mijn laptop. Maar goed, eerst Teen Mom, daarna I Used To Be Fat, Rachel Zoe Project, Family Guy. Toen er uiteindelijk niets leuks meer was op TLC, Comedy Central & MTV was ik meer dan opgelucht. Maar een half uur later vielen mijn ogen helaas al dicht. Dag productiviteit, volgende week nieuwe ronde, nieuwe kansen.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

SERFAUS: Memories

Hoe vaak heb ik dit filmpje in een dag al bekeken (en hetzelfde geldt voor mijn vader, moeder en zusje) … ??? Je beseft altijd pas hoe verschrikkelijk leuk je het hebt gehad op het moment dat je terugkijkt.. Nog maar 48 dagen..

(Alle beelden zijn, zoals je in de ‘aftiteling’ kunt zien, gemaakt met de Nikon AW100 !

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

SERFAUS: Auf Wiedersehen!

Photobucket

Uhhhh change of plans.. net nadat ik gisterochtend schreef dat het al een hele dag achterelkaar sneeuwde, stelde ik mijn ouders de vraag.. “uh papa en mama.. wanneer willen jullie eigenlijk naar huis?” vijf minuten later was beslist dat we ’s middags al zouden vertrekken. Skien was bijna niet meer mogelijk (er waren slechts twee liften geopend) en de combinatie slecht zicht & bijna onbegaanbare pistes was niet echt aanlokkelijk.

Dus pakten we onze spullen een dag eerder in. Om een uurtje of elf liepen we richting het ski depot onder de lift, waar we onze ski’s en schoenen al bijna een week lang stalde. Tussendoor nog eventjes langs Konditorei Haus Claudia, waar ik een heerlijk frambozentaartje at en warme chocolademelk met slagroom dronk. Toen we de ski’s hadden opgehaald besloten Roos en ik door het dorp naar ons appartement te skien. Dit had ik in 20 jaar nog nooit gedaan, lag nooit genoeg sneeuw, om maar even aan te geven hoe extreem de weersomstandigheden waren.

Toen we om 13.00u wilden wegrijden was er een klein probleempje. De auto die net voor ons wilde wegrijden kwam niet naar boven. Te veel sneeuw, te hoge helling. M’n vader probeerde het, maar ook onze auto wilde niet naar boven. Bijna hadden we de auto weer uitgepakt en waren we toch nog een dagje gebleven. Maar gelukkig was daar de man van de eigenaresse van ons appartement die even van zijn werk (bij één van de twee nog werkende liften, hoe kan het ook anders in zo’n skidorp) ons kwam redden. Uiteindelijk heeft hij hem achteruit naar boven gereden. Ik durfde niet te kijken.

Uiteindelijk duurde de reis slechts tien en half uur, dat had ik na vijf uur dus echt NIET gedacht. Oostenrijk was een drama. Zo veel sneeuw zijn zelfs de Oostenrijkse wegen niet op voorbereid. Tijdens het schrijven van dit blogje kijk ik het zes uur journaal en zie ik dat we niet de enige waren met problemen. Ik vind zelf iets langer in de auto zitten absoluut geen probleem, ik slaap toch wel.. Maar ik had zo’n medelijden met mijn vader die moest blijven opletten en ohh file rijden is toch ook verschrikkelijk.

Kan nu natuurlijk heel verdrietig zijn dat we een dag korter hebben gehad, maar als alles volgens plan verloopt ben ik over 49 dagen alweer terug. Nee, geen enkele reden om medelijden met mij te hebben.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin