THE LIST: 10 flawless ways to multitask

Er zijn mensen die zich afvragen hoe ik zoveel tegelijk kan doen en tegelijkertijd ook nog iets van slaap kan pakken.. Ik zweer het jullie, multitasken is het antwoord. And you can do it too!

Yoga kan prima in combinatie met je favoriete serie. Eh ja het ultieme relax/mediteer aspect gaat een beetje verloren en het mag dan misschien geen yoga meer heten. Maar hey, het geeft je wel een kick-ass ass! En heb je direct een prima excuus om die Sex and the City aflevering voor de zestienduizendste keer te bekijken.

Twitteren kan prima op het toilet. Nee ik ze nu niet dat je tweets de wereld in moet gaan sturen met ‘ik moet plassen’ dat maakt het de anti-twitteraars net iets te gemakkelijk om gelijk te krijgen in hun strijd tegen twitter. Maar je kunt prima tweets lezen en misschien kom je wel op een tweet waar de wereld wel iets aan heeft (of in ieder geval vermakelijk is).

– Okee, het is nu even niet mogelijk, maar als de zon schijnt ben ik berucht voor mijn zon-multitask kwaliteiten. Ik kan leren in de zon (zonder vervelende tanlines), ik doe iets dat op yoga lijkt en kan zelfs een TV serie kijken in de zon.

Hardlopen staat voor mij gelijk aan brainstormen. Tijdens het hardlopen bedenk ik me hoe ik mijn tijd het beste kan verdelen, waar ik over zal bloggen, soms schrijf ik in mijn hoofd zelfs blogs (dat was met deze blog het geval), als ik vast zit in een artikel ga ik hardlopen en meestal heb ik na een half uurtje weer inspiratie. Hardlopen is ook het ideale moment ’to reflect your life’.

Treinen gaat prima samen met werken. Ik ben geen grote fan van het OV, maar auto rijden is ook niet alles, in de auto kan multitasken namelijk wat gevaarlijk zijn. En voor een multitasker pur sang, like me is dat dus ECHT gevaarlijk. In de trein schrijf ik VEEL blogs. Met de speciale wordpress applicatie voor mijn iPhone!

– Deze is speciaal voor bloggers.. Vakantie is dus echt niet zonde van je tijd. Ook als ik geen blog zou hebben zou ik alles willen fotograferen en verslagjes voor het nageslacht willen schrijven. Dus! Vakanties geven mij zoveel nieuwe inspiratie. Gewoon één keer in de twee maanden er tussenuit, is mijn tip.

– Geen tijd om met vriendinnen af te spreken? Wat is dat nu voor een onzin. Eten moet je toch, kun je het toch net zo goed samen met een vriendin doen? Afgelopen week deden Laura en ik samen een pedicurebehadeling. Normaal zou ik van twee uur stilzitten gillend gek worden, maar nu gebruikte ik die tijd om gezellig met Laura bij te kletsen!

– Nog een voor de bloggers.. Als je aan het online shoppen bent alle leuke artikelen die je tegenkomt gelijk opslaan. Zet in de naam van het artikel de webshop en de prijs van het artikel, of geef de afbeelding dezelfde naam als de link naar het product. Wil je een collage maken kun je gebruik maken van je persoonlijke database!

– Okee, nog een voor de bloggers. Bloggen gaat namelijk ook heel goed samen met een aflevering Friends die je al 300x gezien hebt! Geloof me.

– Ah en dan tot slot de uitvinding van de eeuw. Okee dat niet en ook zeker niet voor iedereen weggelegd. Maar ik vind het föhnen van mijn haren dus echt een hatelijke bezigheid. Het duurt zo lang. Daarom doe ik dat meestal zittend tegen de muur, zonder stoel.. Snapje? Zo train ik dus tegelijkertijd mijn bovenbenen en achterwerk. Ja echt, dit werkt. Voel ik me tijdens het föhnen direct niet meer zo nutteloos.

Heb jij nog multitasktips voor mij?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

BEAUTY: Did you EAR about Van Gogh?

Photobucket
Is dit niet de allermooiste zandkleurige nagellak die je ooit gezien hebt? De kleur is bijna identiek aan de kleur die er op de muur in mijn kantoor zit. In het potje zelf vind ik Did you ear about Van Gogh eigenlijk vrij saai, maar op mijn nagels is dat eenmaal op mijn nagels is het weer zo’n gevalletje ‘can’t stop staring at my hands’. Werkelijk waar iedere kleur die ik tot nu toe van de OPI Holland collectie geprobeerd heb vind ik fantastisch. Nog maar een paar maanden meiden, dan kunnen jullie ze ook kopen. Mijn tip voor Kerst-verlanglijstjes? Een nagellak-waardebon!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

RUNNING TO NYC: IV, I want it, I want it, I want it..

Photobucket

Er gaat serieus geen dag voorbij dat ik niet fantaseer over de marathon van New York. Na mijn blogje van afgelopen week, waarin ik fantaseerde over  lezers die mij allemaal een euro zouden doneren, ben ik nog meer na gaan denken. Want hey, volgens mij moet het inderdaad echt wel kunnen lukken, 5000 euro sponsorgeld bij elkaar krijgen. Niet alleen met lezers, maar misschien ook met bedrijven die het leuk vinden om een linkje in de balk rechts op mijn blog te krijgen. Staat niet alleen hartstikke goed (zo hé zij sponsoren Annemerel/Kika), maar door het linkje ook nog eens vette reclame. Ja hier moet ik maar een goed uitgedacht plannetje voor gaan bedenken, want dit kan gewoon heel erg leuk worden.

Of ik inmiddels de marathon al kan lopen?, haha, eh nee. Laten we het er op houden, dat ik, die continu roept dat weer en wind helemaal het hardlopen niet hoeft te belemmeren, dat ik dus, een hekel heb aan wind. Regen vind ik al verschrikkelijk, kou is rot, maar WIND. Zowel mee- als tegenwind, dramatisch. Met tegenwind lijkt het alsof mijn longen dubbelklappen, met meewind krijg ik continu mijn haar/vlecht in mijn gezicht. Zeg je, doe dan een knotje. Nee, heeft geen zin, want dat zakt na één windvlaag ook weer uit. Ja als het op wind aan komt ben ik eigenlijk maar een watje. Oh en dan heb ik het nog niet eens gehad over mijn iPodoortjes die altijd uit mijn oren blazen tijdens een rondje hardlopen.

Neemt niet weg dat ik wel gewoon gelopen heb deze week. Ook met stormachtige wind. Door de duinen. De 100 kilometer komt steeds dichterbij en ik moet heel veel moeite doen geen nieuw doel te stellen, 100 kilometer alleen in december te lopen. Ik denk dat als ik dat doel uitspreek, ik voor straf tot het einde van het jaar iedere dag regen en wind krijg voorgeschoteld en een blessure als toetje. En dat moeten we natuurlijk niet hebben, aangezien ik over  drieënhalve week heelhuids ergens bovenaan een witte piste hoop te staan..

Zoals jullie vorige week hebben kunnen lezen heb ik ook een nieuwe gadget, het Nike+ TomTom horloge. Tot groot verdriet van mijn moeder, die net een sportarmband voor mijn iPhone voor Sinterklaas had gekocht en tot nog groter verdriet van mijn vriend, die na het lezen van mijn blog het fantastische idee had om het horloge als verrassingscadeautje onder de kerstboom te leggen. Eh oeps. Ga snel nog maar een sneaky tip geven. Het horloge werkt overigens fantastisch, maar ik vertel daar graag meer over als ik hem net iets vaker gebruikt heb!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

REVIEW: Nikon 1

Drie weken heb ik de prachtige Nikon 1 mogen gebruiken! Afgelopen dinsdag heb ik hem met pijn in mijn hart, buik en ieder ander lichaamsdeel dat pijn doet tijdens liefdesverdriet, terug moeten geven aan de rechtmatige eigenaar, het PR bureau. Hierdoor kunnen jullie misschien mijn oordeel over de camera al wel een beetje raden, maar eh.. dat onderbouw ik graag eerst nog eventjes, voordat ik dat echt helemaal uitspreek.

Let op: de foto’s zijn op geen enkele manier digitaal gemanipuleerd. Of nou ja, als je het verkleinen van het beeld natuurlijk niet meetelt..

Photobucket

Photobucket

Eten heeft er nog nooit zo lekker uitgezien. Op plekken waar genoeg licht is, is de camera superieur.

Photobucket

Photobucket

De lens/camera heeft een hele mooie scherpte – diepte. Wat dat wil zeggen? Hetgeen dat ik scherp stel (de Starbucks beker, het parfumflesje) is super mooi scherp, de rest is wat waziger. Nu zeg ik wel zo leuk, hetgeen dat IK scherp stel, maar de camera doet dit automatisch. Daar komt gelijk een voordeel, maar ook direct een nadeel aan de camera naar boven. Om de camera van de automatische stand te krijgen en alles handmatig in te stellen (wat ik normaal doe met mijn Nikon D7000), moet je helemaal in het menu. Dat kost wat mij betreft gewoon net iets te veel tijd als ik alledaagse foto’s maken van alledaagse dingen. Maar het voordeel is wel, dat de camera heel erg slim is en dat ‘ie vrijwel altijd het juiste scherp stelt en ook de mate van ‘wazigheid’ van de achtergrond doet ‘ie hartstikke goed. Ik ben daar groot fan van, maar een normale compactcamera geeft vaak nogal vlak beeld, alles is even scherp. Dat doet de Nikon 1 dus niet. Chapeau!

Photobucket

Photobucket

In het donker fotograferen is niet de grootste hobby van deze camera, maar hij komt er nog aardig goed mee weg vind ik. De kwaliteit is niet te vergelijken met de Nikon D7000 (de sensor daarvan is dan ook wel heeeeel erg goed, dat is zeg maar het grootste pluspunt van de Nikon D7000). Maar ik moet zeggen, het eten blijft toch best wel aantrekkelijk. Niet waar?

Photobucket

Photobucket

Het grachten-fotograferen is ‘ie ook in geslaagd. Zowel in het donker (kijk dan hoe gaaf die lichtjes in het water weerkaatsen) als in de mist.

Photobucket

Photobucket

Maar ook bij een strakblauwe hemel maakt de Nikon 1 hele mooie foto’s. Pal tegen de zon in fotograferen gaat prima, maar met de zon in de rug vind ik de foto’s persoonlijk NOG mooier.

Nou, ik denk dat het nu wel tijd is voor mijn oordeel… De Nikon 1 is fantastisch. Niet alleen is de camera prach-tig, ook de foto’s die hij maakt zijn hartstikke goed. Nog heel eventjes op een rijtje wanneer je hem wel moet kopen en wanneer niet..

Wanneer wel kopen?
– Als je niet zo veel verstand hebt van fotograferen maar wel weet wat je mooi vindt.
– Als je al een spiegelreflexcamera hebt, de mogelijkheid tot handmatige instellingen wilt hebben, maar het ook niet erg vindt om op automatische stand te fotograferen.
– Als je geld te veel hebt en net als ik verliefd bent op het uiterlijk van de Nikon 1 en je het gewoon leuk vindt om naar te kijken.
– Als je op zoek bent naar een kleine camera met goede licht opvang.

Wanneer niet kopen?
– Als je twijfelt tussen een Nikon D7000 en de Nikon 1 en je bent fan van handmatige instellingen, dan zou ik dus toch wel gaan voor de Nikon D7000.

(Ik spreek hier steeds over de Nikon D7000, dat is de camera die ik het beste ken. Ik heb namelijk gehoord dat je bij veel andere spiegelreflexcamera’s ook helemaal heet menu moet induiken om instellingen te veranderen. Ik heb daar een ontiegelijke schijthekel aan (menu’s zijn er om in te verdwalen volgens mij), voor mij is het dus heel erg belangrijk dat de instellingen met knopjes zelf op de camera gedaan kunnen worden).

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

DEAR DIARY: Sinterklaas eve

De kruidnootjes en pepernoten kon ik gisteravond al niet meer zien. Om een uurtje of twaalf ’s middags bedacht ik me namelijk ineens dat ik tijdens het schrijven mezelf best wel een beetje mocht verwennen. Dus liep ik naar de bakker aan de overkant van de straat en haalde ik een zak verse peper- en kruidnoten. Geloof me, niet goed als je alleen bent. Die hand bleef maar gaan. Ik heb nu in ieder geval weer genoeg sinterklaassnoep gegeten tot september 2012 (want dan begin ik gewoon al lekker weer!)

Wat ik dan wel at? Frietjes met knoflookmayonaise een shitload aan bitterballen. Oh nee, dat is echt véééél beter Annemerel.

De gedichten waren zoals altijd weer magistraal, de cadeautjes waren allemaal zeer welkom. Ik heb nog nooit zo gelachen tijdens een Sinterklaasavond. Mijn vader pakte eerst de DVD van Gooische Vrouwen uit en niet veel later een mok van Blond. Misschien denken jullie nu dat Piet een verkeerde naam op de pakjes had geschreven, maar nee, zo is Mama Piet nu eenmaal. Mijn vader wilde Gooische Vrouwen niet in de bioscoop zien, maar was wel altijd fan van de serie, en omdat mijn moeder toch die DVD graag wilde hebben, kocht ze hem voor mijn vader voor Sinterklaas. Voor de mok geldt een beetje hetzelfde verhaal, vindt ze zelf namelijk zo lekker drinken, dan moet mijn vader daar wel hetzelfde over denken. Goed als ik daar dus zo over na denk, dan lijk ik toch meer op mijn moeder dan ik aanvankelijk dacht. Zou ik namelijk ook prima kunnen doen.

Zelf werd ik ook goed verwend, met een sportarmband voor mijn iPhone, een luchtje van Dior (Pure Poison, all time favourite!) en de meest zachte pyjamabroek ooit, oh en ook nog eens super hip met zebraprintje. Wordt m’n huisbroek. Thuis ga ik namelijk voor comfort. Je zult me hier thuis echt niet in een skinny jeans betrappen, die heb ik als ik binnen kom bijna nog eerder uit dan mijn schoenen.

Goed, Sinterklaas is voor mij nu officieel over. Laat de Kerstman dan nu ECHT maar komen. Mijn kerstafspeellijst staat al aan en ik heb de eerste nummers alweer heel hard (en vals) meegezongen. Gaat de goede kant op dus. Wil ook zo snel mogelijk een Kerstboom, want de dag na Kerst vorig jaar kocht ik bij de Bijenkorf met 50% korting HEEL veel kerstballen en die willen nu wel eens gaan shinen. Oh yes KERST!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin