Ergens begin april sprak ik super enthousiast over de master waar ik zo goed als zeker voor was toegelaten en die ik dan ook zeer waarschijnlijk vanaf september zou gaan doen. Ik ben nog ongeveer twee maanden verschrikkelijk enthousiast geweest over het vooruitzicht van het doen van de master, maar toen sloeg het ineens om.
Het was halverwege juni en ik had er ineens geen zin meer in. Ik vroeg me af waarom ik ook alweer die master wilde doen? Oja, die andere master, daar moest ik een engels toets voor doen en daar was ik al te laat voor. Oja en ik wilde zo graag een doel hebben. Maar een doel? Dat heb ik toch nu ook al? Ja, maar ik wilde graag een doel waar ik in zou slagen. Goed, dat zal ik even uitleggen.
Tijdens mijn bachelor had ik heus wel eens stress, maar ik wist ook, als ik goed genoeg zou leren dan zou ik het wel halen. In mijn gehele universitaire carrière heb ik slechts twee dingen hoeven herkansen en ook die tentamens heb ik daarna gehaald. Het was eigenlijk gewoon heel simpel, als ik mijn best deed, dan lukte het. En dat miste ik. Kijk, het is ook nu weer niet zo dramatisch dat alles mislukte, maar kijk, die baan bij dat tijdschrift of die (betaalde) baan bij die website had ik ook nog steeds niet gescoord.
Kijk, nu is het natuurlijk helemaal niet verkeerd om dan maar een master te gaan doen, maar dan eigenlijk wel een master waar je iets aan hebt. De master die ik zou gaan doen had alle vakken waar ik tijdens mijn bachelor het slechtst in was en waar ik stiekem ook het minste plezier in had. Ja en dan kun je natuurlijk zeggen dat je er dan juist beter in kunt worden, want dat is natuurlijk ook wel zo, maar als iets je niet zo ligt, dan zal je er nooit nummer één in worden. En als je er dan ook nog eens niet zo heel erg veel plezier in hebt, dan maakt het je al helemaal geen wereldster. (niet dat dat mijn ambitie is, of misschien ook wel? maar jullie begrijpen waar ik op doel, toch?)
Tegelijkertijd met mijn twijfels over m’n master kreeg ik het drukker, met mijn blog, met schrijven en ik had er ook zo veel plezier in. Ik vroeg me eigenlijk af waarom ik in godsnaam die master zou gaan doen. Tegenwoordig kun je natuurlijk nog maar één master voor een beetje normaal bedrag volgen, dus als ik ooit die master waar ik die engels toets voor nodig had nog zou willen doen, dan moest ik al helemaal niet deze master nu gaan doen.
Dus, om een lang verhaal kort te maken, heb ik besloten om dit jaar nog even geen master te gaan volgen. Ik sta na heel erg veel wikken en wegen geheel achter mijn keuze, evenals m’n ouders die vanaf het begin al aangaven te denken dat dit niet helemaal de master voor mij was. En wat ik volgend jaar ga doen? Dat zien we volgend jaar wel. Wie weet waar ik over een jaar ben? Ik niet in ieder geval.
Wat gaan jullie dit college-schooljaar doen?
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin