Onze laatste dag in Parijs begon 1,5 uur later dan gepland. Of nou ja, de wekker ging gewoon op tijd en ik was er binnen tien seconden uit, maar het duurde gewoon allemaal net iets langer. Helaas. Elf uur zaten we aan het ontbijt bij Plaza Athenee, anderhalf uur later had ik genoeg gegeten voor de rest van de dag en maakte ik een foto op het prachtige toilet (heel erg hopend dat er niemand anders binnen zou komen wandelen). Van Athenee naar Versailles, waar we een soort van picknickten en genoten van al het moois om ons heen, met bloemenkransjes in ons haar. Van Versailles de toeristische route naar ons hotel, toch nog even de Notre Dame gezien. Wachten op de bus duurt altijd lang en zeker als je op een gegeven moment toch een soort van haast hebt. We hebben er ongeveer net zo lang over gedaan om van ons hotel naar het vliegveld te komen, als dat het duurde om te vliegen en thuis te komen. Om kwart voor acht zaten we nog in de trein, om acht uur moesten we boarden. Over zenuwslopend gesproken. But we’ve made it. Zonder te zien waar ik een foto van maakte, schoot ik plaatjes vanuit het vliegtuig en met een klein beetje bewerkingstechnieken wordt er ineens een eiffeltoren zichtbaar. De lucht was prachtig en na vijfenveertig minuten stonden we alweer aan de grond en was het feestje over.

Maar ik hoef niet te treuren, over twee maanden mag ik weer. Met mama & Roosmarijn naar Parijs. Zielig he?

Bisous Bisous,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Een paar maanden geleden kreeg ik op m’n verjaardag een heel lief kaartje met een nog leukere boodschap.. Laura en ik zouden gaan ontbijten bij Plaza Athenee! Vorig jaar ontbeet ik daar ook al en het was serieus het allerleukste wat ik in die vier dagen Parijs gedaan had. Goed, Laura had ontbijt gereserveerd, om half tien.. Het werd (dankzij iets wat ik graag gewoon “het lot” wil noemen) een brunch om elf uur. Het mooie daarvan was.. Nu hadden we ook echt serieuze honger.

Ontbijten bij Plaza Athenee is in de afgelopen negen maanden niet veranderd, gelukkig. Het personeel is nog steeds even vriendelijk en beleefd, de pastries zijn nog steeds veel te goed, het bosvruchtensap oftewel de ‘Plaza Athenee Juice’ is nog steeds zo lekker dat je tegen beter weten in vier glazen neemt (hoe kun je nu nee zeggen als ze je bij willen schenken) en ja ik zat alweer halverwege vol. Maar dit keer namen we gewoon wat rust, om vervolgens gewoon weer verder te gaan. Bij Plaza Athenee laat je niet de helft van je ontbijt staan, dan maar het gevoel alsof je de rest van de dag niets meer hoeft te eten, dat is trouwens ook best lekker makkelijk en nog goedkoop ook!

Nu heb ik het afgelopen jaar onwijs veel vragen gekregen over wat zo’n grapje bij Athenee nu kost. Goed, komt ‘ie. The American Breakfast, het ontbijt wat ik hier neem is 52 euro. Oeps, ja echt. Maar goed, in dit bedrag zit alles inbegrepen. Ieder glaasje sap, ieder kopje thee, ieder broodje, ieder… well.. I think you get the picture! En daar komt ook nog eens bij, als je het een beetje goed doet heb je de rest van de dag geen honger meer en heb je ’s avonds zelfs nog geen trek in een uitgebreid diner. Dus op die manier bespaar je natuurlijk een hele hoop. De ervaring van ontbijten bij Plaza Athenee is priceless, als je je altijd al een keer een prinsesje hebt willen voelen, hier kan dat.

Maar als jij ’s ochtends nog geen glaasje water weg kunt krijgen zou ik zeggen.. Sla jij dit maar over, want dat zou natuurlijk een beetje zonde zijn. Alhoewel je ook gewoon A la Carte (los) kunt bestellen en ook kunt kiezen voor minder uitgebreide ontbijtjes. Voor het complete menu klik hier.

Volgende keer neem ik m’n moeder en m’n zusje mee!

Bisous Bisous,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

When in Paris… Dan moet je dus echt Ladurée in Saint Germain des Prés op de Rue Bonaparte bezoeken. Gewoon voor een taartje en een potje thee. Je zit tussen een paar verdwaalde toeristen, maar ook naast een Parisienne van over de 80 en een super hip stel van in de twintig. Vergeet de Ladurée op de Champs-Elysées (of je moet het leuk vinden om met alleen maar gillende Aziaten in een winkeltje te staan), ga naar de super koloniaal/oriëntaals ingerichte Tea Room op de Rue Bonaparte. Mijn cupcake met aardbei en rabarber was delicieux in het kwadraat en zo was ook mijn thee de ‘Marie Antoinette’.

Bisous Bisous,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin

Als jullie dachten dat onze kamer in Mama Shelter mooi was, wat vinden jullie dan van het restaurant/lounge/lobby? Ik kan er uren naar kijken en steeds weer iets nieuws ontdekken en eigenlijk vind ik alles mooi! De pannen aan het plafond, de felgekleurde graffiti-muur, de kranten aan de ouderwetse stokken, de lamp met de voet van de eiffeltoren, de enorm lange pizzatafel. Oh en het ruikt er ook gewoon heerlijk. Een mix van lekker eten en goede parfum. Nou dat is in Parijs natuurlijk niet in ieder hotel het geval..

Hmmm.. ik zou betaald moet worden voor deze stukjes, vinden jullie ook niet? En dan in extra gratis nachtjes! Toch?

Bisous Bisous,
Annemerel
Follow my blog on bloglovin