Philippa en ik zaten een beetje in de lappenmand, ik liep mijn langste duurloop in ruim tweeënhalf jaar en Philippa en ik hebben eczeem.
Philippa en ik zaten een beetje in de lappenmand, ik liep mijn langste duurloop in ruim tweeënhalf jaar en Philippa en ik hebben eczeem.
Het nieuws, of in ieder geval 99% ervan. Al een week niet helemaal fit, Philippa die ’s nachts meerdere keren wakker wordt (en wij dus ook), de voorspelde energierekeningen die we deze winter gaan krijgen, mijn tandartsbehandelingen van het afgelopen jaar die niet meer op twee handen te tellen zijn… genoeg om me druk over te maken, gelukkig is er ook genoeg waar ik wel energie van krijg
Hormonen, hormonen, hormonen, mijn laatste keer kolven, ons eerste bezoekje aan het kinderdagverblijf en slapeloze nachten.
Na (bijna) vijftien maanden is het zover, Philippa gaat vandaag voor het eerst een ochtendje wennen op het kinderdagverblijf.
Over ruim zes weken sta ik – als alles volgens plan verloopt – aan de start van de Amsterdam Marathon. Mijn eerste marathon in vier jaar tijd. Mijn eerste marathon als mama. Marathon nummer dertien. De weg er naar toe verloopt niet helemaal zonder hobbels en bobbels, maar zonder dieptepunten geen hoogtepunten. Op dit moment gaan de trainingen best lekker en kijk ik na iedere training al weer uit naar de volgende.