Voor ons was het niet alleen vandaag zondag, maar gisteren ook. Twee dagen met vrijwel alleen maar zon en dus voor ons een reden om te gaan zitten met onze zonnebrand en zonnebrillen op, bikini’s (en zwembroek aan) en alleen maar opstaan voor een incidenteel bezoekje aan het toilet, een glaasje ijskoud water, een broodje of een groot stuk watermeloen.

Those days are mine… Ik vind het heerlijk om door een stad als Rome of Florence te lopen, of om kleine schattige authentieke dorpjes te ontdekken, ijsjes eten, pastaatjes lunchen, foto’s maken, wijnen proeven. Maar zet mij op een stoel in het zonnetje, of net zo in de schaduw van een boom en ik ben ook zeer gelukkig. En de combinatie van steden bezoeken en van de zon genieten, die is voor mij perfect.

Vanmorgen hebben we besloten dat dit onze laatste echte “campingdag” zou gaan worden. Mijn ouders zijn inmiddels al drieënhalve week weg en ik hoef met mijn twee weken ook echt niet te klagen. De zon van vandaag was eigenlijk een perfecte afsluiter en aangezien er voor morgenmiddag toch weer donderwolkjes voorspeld zijn… Vanmiddag om een uurtje of vijf zijn we rustig aan begonnen met “afbreken” (want dat is het echt als je al drieënhalve week op dezelfde plek staat en als je weg bent met mijn familie die gewoon twee koelkasten bij zich heeft, een oven en een televisie met schotel) en morgen rond het middag uur (zo precies een half uurtje voordat de donderwolk is voorspeld) hopen we in de auto te stappen en richting Zwitersland te rijden.

Hoewel afscheid nemen van het “vrije” leven altijd lastig is heb ik ook wel weer zin in even thuis. Ik heb al sinds ik hier ben onwijs veel zin om hard te lopen en laat ik nu net m’n schoenen in Nederland vergeten zijn. Nou ik hoop dus dat het weer woensdag enigszins OK is zodat ik lekker naar Scheveningen kan rennen. Oh en ik wil naar de kapper want m’n haar is al een half jaar niet geknipt en ik begin me steeds meer aan het modelloze van mijn haar te irriteren. En ik heb zin om de honderden witte pistoletjes die ik hier eet te verruilen voor wat smoothies en maaltijdsalades en ja, het is gewoon weer even goed geweest.

Liefs,

Annemerel

Follow my blog on Bloglovin

Aan het begin van de vakantie werd mij verteld dat we ab-so-luut niet naar Rome zouden gaan. Veel te ver, veel te heet en veel te druk met mensen zoals wij, bloody tourists, zo eind juli. Maar na de zoveelste dag waarop de zon verstoppertje met ons speelde en de regen uiteindelijk met bakken uit de lucht naar beneden kwam, kwam Rome ineens ter sprake. Desperate times my dears!

Dus zaten we vrijdagochtend om acht uur met z’n alle in de auto op weg naar Rome. Nu, de reis had niet langzamer kunnen verlopen. Vijf(!) uur voordat wij voet op Romeinse grond zetten (op de terugweg deden we er slechts 2,5 uur over, ik bedoel maar..) Dus we waren pas om 13.00u in Rome. Was ik ook nog eens m’n portemonnee, vol in het zicht, op de achterbank van de auto (die op een afgelegen onbeveiligd parkeerterrein stond) vergeten en mijn vader z’n filmcamera, dus moest die arme man weer een half uur met de metro naar de parkeerplaats. Ondertussen mochten de vrouwen shoppen.

Shoppen, dat kan in Rome, mits je jezelf dat toelaat natuurlijk. Ik liet het mezelf niet toe en het wordt eigenlijk steeds makkelijker. Bij H&M hing eigenlijk alleen nog maar sale in de meest onmogelijke maten, ZARA sloeg ik voor het gemak maar over, Guess en Miss Sixty zijn niet meer zo mijn ding. Bij Celine en Prada keek ik alleen maar met grote ogen naar de etalages, alleen bij Adidas (of all places) had ik het moeilijk. Ik ben dus verliefd op de gehele collectie van Adidas by Stella McCartney. Ik wil het tennisjurkje van afgelopen zomer (wat er met 50% korting, in mijn maat nog hing) maar shit, ik heb nog steeds geen tennismaatje gevonden! Ik wil alle hardloopkleding! Ik zag zo’n mooi broekje met grijze panterprint, ik zag de mooiste schoenen (eveneens met grijze panterprint) en ik werd zelfs al warm bij het zien van SNOW BOOTS (maar dat ik het warm kreeg kan ook komen doordat het in Rome dus wel het weer was wat ik van Italië gewend ben, zinderende zomerhitte!)

Tot zover het shoppen. Toen mijn vader zich weer met onze verenigde aten we pasta in een typisch Roomeins-steegje. En na de pasta begon de tour, langs de Spaanse Trappen en de Trevi Fonteinen. Via de regeringsgebouwen naar het Colloseum en naar het Forum Romanum (het hart van het antieke Romeinse Rijk). En na de (succesvolle) zoektocht naar de lekkerste ijswinkel, wandelden we naar het Pantheon, om vervolgens langs het Piazza Navona richting het Vaticaan te lopen. Het Vaticaan hebben we natuurlijk niet gehaald, want zo lang hadden we helaas niet de tijd en het Vaticaan hebben we al meerdere keren uitvoerig bekeken, dus erg rouwig waren we niet. Na een extra zout patatje en een lekkere grote en ijskoude cola waren we klaar voor de propvolle stinkende metrorit naar het parkeerterrein. We vonden de auto, reden in extreem snel tempo terug naar La Camping en om 23.00u lag ik in mijn bedje, met de nieuwste Italiaanse Vogue en de Fashion Shows F/W 2011-2012 bijlage. Hemeltje.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin

Ik was gisteravond iets te gedeprimeerd om jullie op de hoogte te stellen van mijn tijdsbesteding. Daar komt bij het regende zo verschrikkelijk hard dat ik ook helemaal geen zin had om met mijn laptop naar de bar te rennen, de enige plek waar mijn WIFI werkt. Het regende dus gisteren, van s ochtends vroeg tot s avonds laat. Mijn ouders wilden gezellig een dagje samen naar Florence (die zijn inmiddels al drie weken op vakantie en hadden nog helemaal geen alone-time gehad, so can you blame them?) en dat betekende dat Roos en ik niet erg veel verder dan onze caravan kwamen.

Dat klonk van te voren wel leuk, de hele dag Gossip Girl kijken in bed! Maar toen we om 17.00u al het gehele vierde seizoen van Gossip Girl gezien hadden waren we er wel een beetje klaar mee. We keken nog naar Easy A, één van mijn lievelingsfilms, maar zelfs die maakte me niet meer vrolijk. Toen had ik eindelijk m’n zusje overgehaald The Vampire Diaries met mij te kijken, vond ze het zo verschrikkelijk en nou ja dat is natuurlijk ook niet fijn kijken, als jij iets leuk vind en de ander het duidelijk niet naar zijn zin heeft omdat het programma hem niet aanstaat.

Kortom, ik vond het gisteren niet nodig om jullie over mijn dag te vertellen.

Vandaag is er gelukkig nog geen druppel regen naar beneden gevallen en heb ik zelfs in m’n bikini in de zon gezeten. De zon zat nog steeds vaker achter dan voor de wolken, maar de temperatuur was goed en met ijsjes, chocola en een goed boek maak je me dan al heel snel blij. The Catcher In The Rye is uit en hoewel het boek niet mijn favoriete boek aller tijden is kan ik het wel waarderen. Het verhaal is heel erg gedetailleerd beschreven, in feite worden er maar twee volle dagen beschreven en toch was het geen moment vervelend. Het ’ik werd bijna zelf depressief van Holden (hoofdpersonage)’ argument van mijn zusje kon ik me niet in vinden. Het is eigenlijk gewoon een klassieker die je gelezen moet hebben.

Volgens de laatste berichten zal het weer morgen nogmaals een dieptepunt beleven, op dit moment zijn onze plannen nog niet echt duidelijk, wat wel voorop staat is dat ik niet nog een hele dag in de caravan filmpjes ga liggen kijken. Zonde! Wat dan wel? We keep in touch!

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin