Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin
Ik word gelukkig van pailletten, ze geven je gelijk zo’n feestelijk gevoel, ook al droeg ik deze outfit gisteren gewoon overdag en was er niks anders dan het leven te vieren. Ben ook nog steeds kinda in love met mijn cameratas van Stylescrapbook for Kipling en ik heb er ook al heel erg veel reacties mee gekregen. Want even serieus.. zijn er veel andere mooie cameratassen – die niet vintage zijn – te koop? Ik ben ze zelf nog niet tegengekomen.
M’n acne pantalon begint trouwens een iets te grote vriendin te worden. Als ik die broek aan heb (en dat is vrijwel ieder vrij moment) gun ik mezelf een hele slagroomtaart, dat ding is zo zacht en zit op geen enkele plek echt strak. Note to self, volgende keer een skinny jeans aantrekken op je vrije dag!
Toen mama en ik deze foto’s maakten werden we gespot door de buurvrouw en blijkbaar steek ik dus mijn tong uit mijn mond als ik mensen spontaan begroet, zie de vierde foto, haha. Totaal geen schaamte hoor!
What I’m wearing: Pantalon ACNE – Top Super Trash – Tas Stylescrapbook for Kipling – Vestje ZARA – Ballerina’s Marc by Marc Jacobs – Zonnebril Ray Ban – Sieraden Tiffany’s & YSL
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin
It was kind of love at first sight. Ik ging alleen voor Nespresso cups, of nou ja eigenlijk ging ik helemaal voor niks, maar omdat ik toch geld uit moest geven dacht ik dan maar direct nuttig, nespresso cups. Maar ik verliet de afdeling met cups en een reservering voor PRETTY PRETTY CUPS.
De dag erna werd ik gelijk gebeld, mijn kopjes waren binnen. YES!
Toen ik ze woensdag op ging halen werd me verteld dat ik mezelf een erg gelukkig meisje mocht noemen, ze konden namelijk maar drie setjes per kwartaal bestellen en ze waren dus eigenlijk altijd uitverkocht. Maakt ze niet mooier natuurlijk, toch? Of wel.. in ieder geval speciaal!
De kopjes zijn in de vorm van een Nespresso cup en hebben de kleur van de zestien ‘grand cru’ cups. Die van mij zijn in de kleur Rosabaya de Colombia. Waar ze van gemaakt zijn? Ik twijfel tussen RVS en aluminium, maar either way, ze zijn prachtig en dubbelwandig, dus prima vast te houden met hete koffie erin!
My new favourite coffee? Espresso Macchiato! Een espresso met een heel klein beetje melkschuim! Love!
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin
Om tien voor twaalf stapte ik voorzichtig de ingang van de sportschool binnen. Via een gang met een trap werd ik naar beneden geleid, waar de receptie en de ‘bar’ zich bevond. De bar werd vooral bevolkt door 60+. Ik voelde me gelijk thuis.. In m’n ooghoeken zag ik al die verschrikkelijke apparaten die ik eigenlijk alleen maar goed ken van de Tell Sell reclame’s waarin ze vertellen dat je ‘al die grote fitnessapparaten juist niet meer nodig hebt’. Ik mocht naar de kleedkamer waar ik m’n spullen op kon bergen in een kluisje dat werkte op een speciaal high tech systeem met code’s en computers die op pinapparaten leken. Ik was nog geen tien minuten binnen of het was al spannend.
Om twaalf uur had ik m’n intake. Allerlei medische vragen, hoe lang ben je, hoeveel weeg je, bladiebladiebla. We deden een rondje krachtoefeningen, wat op één verschrikking – waar ik later nog op terug zal komen – na echt absoluut niet zwaar was en daarna 4x tien minuten verschillende cardio. Terwijl ik op die apparaten stond met m’n iPod in m’n oren maakte ik de afweging.. Moest ik dit nu echt gaan doen? Ik zou voor de eerste zeven maanden (de minimale periode waarvoor je je lidmaatschap afsluit) 540 euro moeten gaan betalen. Okee dan kan ik sporten wanneer ik wil, naar iedere les, maar ook gebruik maken van de Health Spa. Maar doe ik dat ook echt?
540 euro.. Daar kan ik voor naar New York vliegen! En vind ik dit nu echt leuk? Nee, ik vind het eerlijk gezegd verschrikkelijk en dit is nog maar de eerste keer. Dit ga ik nooit zeven maanden volhouden. Kan ik niet beter gewoon weer wat fanatieker gaan hardlopen? Dat is gratis en ik geniet er van.. Waar ben ik eigenlijk mee bezig? Waarom wil je eigenlijk het figuur van Gwyneth Paltrow? Jij bent zo ongeveer de enige die het mooi denkt te vinden en wil je daar veel geld en tijd insteken? Dat moet toch ook wel anders kunnen?
Toen ik van m’n laatste apparaat af kwam wist ik het al bijna zeker, maar een uur later was ik er al helemaal uit. Bij dat ene krachtapparaat dat dan wel een beetje zwaarder was heb ik iets gedaan wat niet helemaal de bedoeling was. Ik loop nu dus een beetje mank, alsof ik een hele marathon gelopen heb in plaats van een beginnersrondje fitness.
Nee, ik weet eigenlijk niet meer zo goed wat mij bezielde. Dacht ik nu echt dat de sportschool mijn ding zou zijn? Het is het gewoon niet. Laat mij maar gewoon rennen en sit-ups doen in het zonnetje in het gras. Gratis, leuk, waarom wilde ik eigenlijk nog meer?
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin