Toen ik gisterochtend wakker werd was mijn eerste gedachte “You’ve got to be kidding me” wat ik voelde? Nou ik voelde me dus nog verschrikkelijker dan twee weken geleden op zondag, toen ik zo’n helse kater had. Maar zaterdagavond was er geen alcohol in het spel geweest, ik had gewerkt, was naar huis gegaan en had daarna direct m’n bed opgezocht. Hallo, wat was dit? Maar ik had het druk, dus het was zaak dat dit grapje snel over was. Ik versleepte mezelf van bed naar bank, maar niet voordat ik een pitstop maakte op de WC, wat daar gebeurde is zeer waarschijnlijk TMI.
Ik probeerde mezelf op te vrolijken met Sex and the City, maar ook dat was geen succes. In plaats van vrolijker voelde ik mezelf slechter worden met de minuut. Het begon met extreme misselijkheid en buikpijn, het eindigde met hoofdpijn. En dan geen rustig bonkende koppijn, maar een pijn die je doet happen naar adem. Ik kon geen licht en geen geluid verdragen, okee het was duidelijk ik had migraine. Overdag. Dat heb ik misschien één of twee keer eerder in mijn leven gehad? Normaal begint dat pas rond een uur of 16.00u.
Ik sliep veel, werd huilend wakker omdat ik wist dat ik nog zoveel moest doen. Ik moest schrijven, ik moest ’s middags naar mijn werk! Huilend belde ik mijn moeder op die niks van mijn gebrabbel verstond, even later belde ik met pijn in mijn hart m’n werk “sorry ik ben ziek ik kan echt niet komen”. Ik ben dan wel vaak ‘niet zo lekker’ ziek melden doe ik vrijwel nooit. Ik wist niet wie ik moest bellen, wat ik moest zeggen.. maar ik wist ook dat ik op zo’n manier niet in staat zou zijn om te werken. Ik kon niet eens mijn ene voet voor het andere plaatsen. Sterker nog, ik kon niet eens mijn ogen openen zonder pijnkreet te uiten. Waar had ik dit nu weer aan te danken?
Maar toen ik om 22.00u wakker werd voelde ik me al een stuk beter. Kijk dat is het mooie van migraine, it comes and it goes. Probleem was nu wel, ik had niks geschreven. Ik zit deze week echt van afspraak tot afspraak volgeboekt, wanneer moet ik in godsnaam gaan bloggen? Ik ben geneigd deze vraag te beantwoorden met “als ik eigenlijk moet slapen” maar ik denk dat ik in de afgelopen weken wel geleerd heb dat dat voor mij niet de oplossing is. Wat dan wel de oplossing is? We’ll see!
Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin