FOOD: How I did

Photobucket
Photobucket

Wonder boven wonder heb ik me gister zo waar enigszins aan mijn door mezelf opgelegde regels gehouden. Ik at geen chips, hoewel dat in mijn gezelschap wel gegeten werd. Ik at geen koekjes, terwijl er wel een pak met mijn favorieten in de kast lag. Ik heb geen frisdrank gedronken, geen koffie en ik heb zelfs een glaasje zoete wijn afgeslagen bij het dessert (dat zeg misschien meer over mijn lichamelijke toestand dan over mijn discipline, maar prima!).

Aan m’n 200 gram groenten kom ik door de salade die ik bij m’n avondeten at wel.. tomaatjes, avocado, lente ui, oh en tiger prawns met ras el hanout en sesamzaadjes. M’n dessert was een klein beetje zondigen. Alhoewel ook dat valt nog reuze mee. Kersjes met bosbessen, oreopoeder en basilicum yoghurt ijs (zelf gemaakt!). Tsja die oreopoeder, niet de meest verantwoorde keuze, maar het hoorde er gewoon bij.

En vandaag? Ik ga nu eerst lunchen met vriendinnetje Kim in de stad en daarna is het niet uitgesloten dat ik nog een aantal winkels zal bezoeken. Maar m’n minimaal 50% regel geldt nog steeds, evenals m’n andere strenge beoordelingscriteria. Ik kan heus wel streng zijn, hoor!

Stiekem hoop dat ik vanmiddag/vanavond nog ergens tijd en energie kan vinden om een rondje hard te lopen. Ik vind dat altijd zo lastig, om na algehele malaise, en eigenlijk nog een klein beetje sni-sna-snotterrig weer te gaan sporten. Kunnen jullie me niet gewoon een hele grote schop onder m’n kont geven?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin

LOVE: ELLEgirl was my first love

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket

Photobucket

Kom ik zondag vermoeid uit mijn werk bij mijn ouders aan, loop ik (what used to be) mijn slaapkamer binnen, heeft mijn bed ineens een PIPdekbed en ligt m’n zusje erin. Als ik verder kijk zie ik dat bijna al mijn verhuisdozen zijn verdwenen en dat het zelfs een beetje opgeruimd is. De muren die eerst zandkleurig waren zijn nu wit en het is gewoon mijn kamer niet meer. Figuurlijk, maar ook letterlijk. Want m’n zusje is even geswitcht.

In m’n zusjes oude kamer kwam ik mijn verhuisdozen tegen en… stapels met oude ELLEgirls! Ik heb iedere ELLEgirl van het eerste nummer uit 2003 tot helaas het laatste eind 2008. En hoewel ik eerder abonnementen had op Tina en Young & Famous is ELLEgirl echt het tijdschrift waardoor ik van modeglossy’s ben gaan houden.

Ik herinner me de aankondiging nog bij RTL Boulevard, door Fiona Hering, maar hallo, ik wist dat toen al lang want toen was ik natuurlijk al lid van het forum! Vooral de eerste nummers heb ik verslonden, maar dat is niet te zien! Ik nam hele jaargangen Celebrity magazines mee op vakantie naar Italië, maar op m’n ELLEgirls was ik zuinig, die hebben geen zwembad gezien!

Het is heerlijke nostalgie om door die oude ELLEgirls te bladeren. Wist je dat Lara Stone niet alleen op de allereerste cover model staat, maar ook in vrijwel iedere andere editie te zien is! She looks so young and fresh and adorable!

Oh en Doutzen’s eerste cover! Op de derde ELLEgirl, zomer 2003! Met het welbekende sjaaltje wat ik nog steeds in bezit heb en wat afgelopen vakantie zelfs nog met me meereisde aan mijn koffer, zodat ‘ie op de bagageband lekker opviel! (Thanks voor de tip lezers!). Oh ja en die editorial van Cecile heeft zeker aan mijn droom om voor tijdschriften te werken bijgedragen. In die tijd had ik net mijn blog, ik schreef voor de schoolkrant en ik wist het gewoon. Ik wilde schrijven en nooit iets anders meer doen.

Missen jullie ELLEgirl ook zo? ELLE is fantastisch en past nu ik 22 ben ook prima bij mijn leeftijd, maar ik weet zeker dat als ELLEgirl nog geleefd had, dat ik ook die iedere maand weer gekocht had.  Boehoehoe. Is er dan geen enkele manier om ELLEgirl weer nieuw leven in te blazen?

(Ik sta trouwens met m’n Demak’up advertorial in ELLE beach! Heeft iemand het al gezien? Ik heb de hele dag to sick to move op de bank gelegen onder een plaid, omdat ik het koud had, yes I’m dead serious, als ik me morgen beter voel is Bruna m’n eerste prioriteit!.)

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin

FOODIE: How I’m keeping up

Photobucket

“Zeg Annemerel, eet jij eigenlijk nog steeds zoveel salades? Eet je nog steeds maar twee eieren per week? Eet je nog steeds geen suiker en laat je alle frisdranken staan? Zijn grote hoeveelheden noten nog steeds jouw enige cravings? Nee, nee… Nee, nee & NEE!”

Ik liet de teugels even een klein beetje vieren en ja.. dan geef je me een vinger en dan neem ik een hele hand. Ik kreeg het druk en stond het toe, ik kreeg het nog drukker en vergat het gewoon bijna. Ik at iedere avond pasta’s of aardappels doordrenkt in vet. Vijf van de zeven dagen van de week begin ik de dag met twee gebakken eieren. ’s Avonds eet ik gerust een zak chips en ik eet weer magnums in plaats van Solero’s. Ik heb m’n Nespresso machine herontdekt, ik heb de cola weer gevonden en oh natuurlijk, gister ging ik wel heel erg ver. Ik dronk een blikje Red Bul, ik was zo moe en proefde toch niks en het idee van dat energieshot was eigenlijk best aantrekkelijk. Damn you.

Het is gek, want gezond eten vind ik eigenlijk net zo lekker, als het niet lekkerder is. Maar om de een of andere bizarre reden lijkt ongezond eten toch altijd makkelijker. Maar waarom?

En nu? Vandaag ben ik in ieder geval al goed begonnen met een verse smoothie van kiwi, aardbei en mango. Maar er was geen amandelmelk in huis, geen banaan en ook geen spinazie, dus de honger zal snel wederkeren. Ben ik bang. En dan? Nou in ieder geval geen frisdrank, chips of koekjes. Vanavond mag ik heus wel een pastaatje, als ik m’n 2 ons groenten ook maar binnen krijg.

En als me dat niet lukt? Ja dan zullen we toch weer een goed gefundeerd plan op moeten stellen, want ik merk het aan alles. Die sniffels, die lamlendigheid, iedere dag moe wakker, meer stress, een gejaagd gevoel.. Bluh.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin

HOLIDAY: Paris


Photobucket

I can’t wait for Paris! Nog 52 nachtjes slapen en dan mag ik ein-de-lijk weer. Ik heb super veel zin in mijn vakantie naar Italie over precies drie weken en in Nederland vermaak ik me tot die tijd ook prima, maar Parijs… daar droom ik van.

Ontbijten bij Plazaa Athenee, iedere dag langs Ladurée voor Macarons. Overpriced terrasjes pakken met uitzicht op de Eiffeltoren, heel veel Steak Tartaar & Creme Brulee. De stinkende metro, iedere dag pijnlijkere voeten. Slenteren langs Harry Winston & Dior alsof het je dagelijkse bezigheid is, maar bij de Eiffeltoren de meest standaard toeristische foto’s schieten.

En nu hopen op zonnig weer met temperaturen tussen de 20 en 25 graden, helpen jullie mee hopen?

En wat gaan jullie deze zomer eigenlijk allemaal doen?

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin

DIARY: Got The Sniffles

Photobucket

Het is ein-de-lijk zomer en dan niet alleen op de kalender, maar zelfs als we naar buiten stappen.. oh ja en ik, heb de sniffles. En dan ben ik nog bescheiden over m’n kwaaltje du jour. Het begon eigenlijk al voordat ik met Ashley op vakantie ging, maar het sudderde een beetje en het brak niet echt door. Toen ik terug kwam van vakantie voelde ik me als herboren, maar na drie dagen hard werken zat ik alweer op hetzelfde niveau als voor mijn vakantie. Het sudderde een beetje, werd iedere dag net een beetje heviger en nu sinds gisteravond zitten m’n ogen potdicht (rood, dik, gezwollen en met traantjes), m’n neus combineert twee fantastische moeilijkheden. Hij zit verstopt en loopt en YES dat is irritant.

M’n stem is niet die van mij (maar daar heb ik nooit zo’n problemen mee, ik vind dat wel wat hebben zo’n doorgeleefd stemmetje), m’n benen voelen als spaghetti en ieder spiertje voelt alsof ik het afgelopen weekend de hele dag heb gebootcampt (ik heb nog nooit gebootcampt maar ik kan me daar zo’n voorstelling bij maken..).

En. Ik. Kan. Mezelf. Nu. Niet. Permitteren. Een. Dag. In. Bed. Te. Liggen.

Of ik mezelf nu zielig vind? Ja ver-schrik-kelijk.. maar doen we dat niet allemaal als we ons lamlendig en opgebrand voelen?

Gonna take a hot and steamy shower, Gotta pour myself a cup of hot green tea & We’ll get over this one.

Liefs,
Annemerel
Follow my blog on Bloglovin