Annemerel.com

>SHOPPING: Stylescrapbook for Kipling

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Toen ik in maart de eerste beelden zag van de cameratas van Andy van Stylescrapbook was ik op slag verliefd. Zoals m’n vader het zegt, het is een Chaneltasje voor een camera (hij ziet dat als een probleem, ik zie dat juist als de reden van verliefdheid). Het maakte me niet uit wat dat ding zou gaan kosten, ik moest en zou dat ding hebben. En na drie maanden wachten was ‘ie dan ein-de-lijk vorige week maandag te koop. Gelukkig heb ik m’n zusje aan het werk gezet, want als ik had gewacht met bestellen tot na m’n vakantie, dan was ik nu een erg verdrietig meisje geweest. De tas is namelijk al uitverkocht.
Maar niet getreurd, Andy gaat een nieuwe samenwerking aan, er is nog niet zoveel over bekend maar Andy kennende, wil ik er dan nog één (een verlangen wat ik zeer waarschijnlijk in de toom ga houden en dus niet aan toe ga geven!)
M’n Nikon D7000 is erg blij met mijn keuze. 
Deze foto’s zijn trouwens gemaakt met m’n oude Nikon D50. Ik was eigenlijk van plan om hem te houden, omdat ik er nog zo blij mee ben, het is echt niet ineens een slechte camera. Maar ik merk nu wel dat ik er eigenlijk nog maar vrij weinig mee doe en dat is zonde. Ik denk er dan ook aan om hem toch te koop aan te bieden, kan ik misschien nog eens een nieuwe lens kopen. Maar als niemand hem koopt is het ook geen enkel punt, kan hem vast nog wel eens gebruiken, als ik mijn nieuwe liefde de D7000 wil portretteren, haha!
Heb je interesse in mijn Nikon D50, eventueel in combinatie met m’n Nikon 18-55 of mijn Nikon 50mm (portret) lens, mail me dan eventjes! Kan ik je er meer over vertellen!
Liefs,

>HOLIDAY: Zakynthos 060611

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Na welgeteld 30 minuten slapen (op de bank voor een toch ietwat saaie documentaire op discovery channel) sprong ik maandagochtend om half vier bij mijn veel te lieve vriend in de auto. In 45 minuten waren we op Schiphol en vijf minuten later vond ik Ashley. Het was tegen half vijf en de lucht werd al lichter. In mijn hoofd was het nog steeds zondag. Schiphol was eigenlijk veel te druk voor het tijdstip, maar na een caramel frappuccino bij Starbucks (ja heus, dat krijg ik om half vijf ’s ochtends weg) kwam er al wat meer leven in mij. Twee uur later zaten we in het vliegtuig en stegen we op.
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Drie uur later op ons horloge, maar vier uur later toen we die aan de Griekse tijd hadden aangepast, waren we op Zakynthos. Een leuk en op dat moment vooral warm eilandje ongeveer ter hoogte van Sicilie aan de westkust van Griekenland. Na een taxiritje The Greek Way werden we afgeleverd bij ons hotel Kalimera Koukla. 
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Op zoek naar een supermarkt ontdekten we dat het strand eigenlijk heel erg dichtbij was en dat het echt verschrikkelijk mooi was. Of nou ja, het strand zelf was niet veel bijzonders, maar alles stond zo mooi in bloei en de zee was natuurlijk prachtig mooi blauw. 
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Het zwembad was NOG dichterbij en daar hadden we gratis WIFI. Ja daar ging m’n goede voornemen, na drie uur vakantie al gestrand. Maar ik zag het nut er eigenlijk toch ook niet helemaal van in.. Waarom afstand van iets nemen waar je gelukkig van wordt? Okee klinkt heel dramatisch. Komt er op neer, WIFI signaal kwam binnen en was niet sterk genoeg om het te negeren ;-)
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
En toen was het tijd om ons klaar te maken voor een heerlijk avondmaal. Niet echt op een Grieks tijdstip, het was pas 18.00u, maar na die ‘reis’ die toch eigenlijk best wel iets vermoeiender was dan je misschien zult denken waren we er best wel aan toe.. En zoals het dan twee meisjes met mooie camera’s betaamd worden er eerst heel erg veel foto’s gemaakt.

Photobucket

Photobucket
En wat eet je dan in Griekenland? Juist ja Pasta Carbornara ! Zo ontiegelijk. verschrikkelijk. lekker.

Photobucket

Photobucket
En om een uurtje of negen, na die heerlijke vette pasta, was het tijd voor een lekker fout filmpje en nog voordat het dinsdag werd waren onze ogen gesloten en onze snaveltjes toe ;-)

Liefs,

>HOLIDAY: There we are again..

>

Photobucket

Nou daar zijn we weer! Na een week lang zon, cocktails en luilekkerland ben ik sinds twee uurtjes weer terug in de natte en grijze realiteit die Nederland heet. Ben nu net een uurtje thuis en nadat ik net mijn moeder een selectie van 350(!) foto’s (van de 2100) heb laten zien, ga ik nu kei hard aan de slag met de blog. Wat jullie kunnen verwachten? Vanmiddag waarschijnlijk een paar rariteiten omdat ik m’n layout een klein beetje aanpas (nog grotere foto’s!) en ik hoop ook al m’n eerste verslagje, van de heel erg veel!
Stay tuned my dears :-)

Update: Zo de layout is een beetje aangepast. Het kan zijn dat de opmaak er nu niet zo netjes meer uit ziet in jouw resolutie, maar daar wordt nog een beetje aan geknutseld. Verwacht zeer binnenkort sowieso bigger, better, faster, stronger, maar voor nu is dit even goed. 

Liefs,

>OUTFIT: Floral

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Printjes zijn zeg maar niet zo mijn ding. Ik ben meer van de strakke basic scandinavianstyle. Maar soms denk ik An, waarom eigenlijk niet? In dit jurkje van de H&M zul je me niet dagelijks zien, maar zo af en toe, gewoon voor de afwisseling vind ik het eigenlijk best wel leuk staan. En overdag kan ‘ie ook prima, gecombineerd met een wat stoerder zwart jasje en m’n wayfarers. 
Wat dragen jullie liever? Prints of clean?

What I’m wearing: Jurkje H&M – Jasje SuperTrash – Ballerina’s Marc by Marc Jacobs – Zonnebril Ray Ban – Sieraden Tiffany’s / Ti Sento
Liefs,

>LISTS: Why moving by car isn’t all that either

>

Ik haat treinen die te laat komen, of bussen, trams en treinen die niet op elkaar aansluiten. Ik heb een hekel aan wachten op een bus in de regen. Ik vind het vervelend als er in de tram zo’n penetrante zweetgeur hangt. Ik kan er echt niet tegen als ik van Den Haag tot Amsterdam opgepropt in een trein moet staan.. Maar autorijden is ook niet alle dagen feest. Mijn grootste irritaties op een rijtje.

1. Auto’s die minder hard rijden dan de toegestane snelheid.

2. Auto’s die kei hard op de rem trappen als een stoplicht pas net op oranje springt.

3. Het feit dat ik zelfs met een half glas wijn, dat uren daarvoor genuttigd is, paranoia ben dat ik moet blazen en dat er dan iets negatiefs uit naar voren komt.

4. Sowieso is politie eng. Als ik politie zie rijden vraag ik me altijd af of ik soms iets misdaan heb.

5. Als je een berichtje krijgt op je telefoon kun je die niet meteen bekijken.

6. Geen parkeerplaats kunnen vinden en fileparkeerders die 2 meter achter een andere auto gaan staan zodat ik er net niet tussen pas.

7. Vrachtwagens die gaan inhalen waardoor ik keihard op mijn rem moet gaan staan.

8. Wegen die zijn opgebroken en waar mijn TomTom niks van snapt.

9. De Vuilnisman voor me in een straat waar je verder geen kant op kunt. Stratenveger zelfde verhaal.

10. De steeds hoger wordende prijs die ik moet betalen voor een tank benzine.

11. Net een nieuwe zijkant in je auto hebben en er dan alweer gelijk drie krassen in hebben, omdat mensen blijkbaar niet weten wat zuinig zijn op andermans spullen betekent.

12. Dood aan parkeergeld!

13. Beslagen ramen om twee uur ’s nachts als je gewoon graag naar huis wilt.

14. Een auto die afslaat als je niet genoeg gas geeft in z’n achteruit.

15. IJskrabben om 7.00u ’s ochtends!

16. Een verzekering, wegenbelasting, jaarlijkse controle, autorijden is dus niet goedkoop.

17. Oh en twee uur lang autorijden, daar krijg ik dus standaard hoofdpijn van.

18. Het feit dat dat ding ook af en toe gewassen moet worden.

19. Ieder half uur reclame, journaal en verkeersinformatie op de radio. En altijd precies als ik in de auto zit en gewoon zin heb in een leuk muziekje.

20. Zwaar bejaarden die niet eens meer normaal kunnen lopen achter het stuur, dat idee vind ik dus niet bepaald veilig?

Oh en nu denken jullie vast, “Annemerel? Waarom heb jij in Godsnaam nog een auto?” Nou leuk dat je dat vraagt, maar het vrijheidsaspect dat die auto met zich meebrengt is voor mij vele malen belangrijker dan al deze wissewasjes die hoogstwaarschijnlijk iets met met PMS of een andere vrouwelijke kwaal te maken hebben. 

Liefs,