Annemerel.com

>LOVE: Nikon D7000

>

Photobucket

Ein-de-lijk in mijn handen en van mij. Mijn Nikon D7000. Ik ben beroofd van bijna een maandsalaris, maar daar spaar je voor, toch? De camera zou maandag of dinsdag geleverd kunnen worden. Maandag werd hij niet geleverd, dus vandaag moest het wel zover zijn. De camera kon tussen 8.00u en 20.00u geleverd worden. Hoewel de pakketjesmeneer nooit voor 12.00u komt, kwam ik om 8.45u gehaast bij mijn ouders (het afleveradres) binnen en checkte ik de brievenbus of ‘ie niet toevallig al langs was geweest, gelukkig niet.
Van 8.45u tot 15.15u heb ik vol spanning aan de keukentafel gezeten. Ik zat veel te dichtbij de keukenkastjes die mijn gezonde spanning duidelijk gemerkt moeten hebben. En ik vind het heel erg vervelend om toe te geven, maar er is in die tijd ook nuttigs uit mijn handen gekomen. Op een gegeven moment ben ik maar een film gaan kijken, want ‘werken’ werd toch niks ik zat alleen maar bloglovin en twitter als een geobsedeerde maniak te controleren. Als ik een film zou kijken zou ik in ieder geval nog het idee hebben dat ik iets leuks gedaan had.

Winning London was de gelukkige film. Serieus die film staat gelijk aan jeugdsentiment voor mij. Zo’n film van Mary Kate & Ashley Olsen uit 2001, je weet wel fouter dan fout, zulk plat vermaak dat het zelfs voor mij te plat is om het daarom te waarderen. Snap je hem nog? Alleen maar gekeken ten goede van het jeugdsentiment.

En toen stond om 15.15u stond die arme Fred met vier dozen voor de deur (wij zijn nogal van het bestellen hier thuis). Fred is een beetje onze huisvriend aan het worden. Hij kent mij bij mijn voor en achternaam, ik hem bij zijn voornaam. Hij vertelt over zijn vakantie naar Frankrijk en Spanje terwijl ik mijn krabbeltje op zijn kleine apparaatje probeer te zetten.

Goed, over naar de hoofdzaak, mijn nieuwe camera. Mijn nieuwe liefde. Waarom ik zo verliefd ben? De D7000 ligt heerlijk in mijn hand. Hij is stoer, maar niet zo groot en zwaar als de D300s. De meeste instellingen stel je in met knoppen aan de buitenkant en niet in het menu. Thank God, want cameramenu’s vind ik net doolhoven. De paar foto’s die ik gemaakt heb geven mij een professioneler gevoel dan de foto’s die ik maakte met mijn D50. Ik ben nog lang niet volleerd, maar ze zijn scherper, hebben minder ruis en de lichtopbrengst is fantastisch. Verder heb ik hem nu pas drie uur dus kan ik er nog niet veel meer over zeggen.

Jullie zullen het de komende tijd vanzelf wel zien denk ik ;-)

Liefs,

>HOLIDAY: Check-Check

>

Nieuwe bikini (3x) check, nieuwe zomerjurkjes (4x) check, voorbruinen check, blogs voor uitschrijven (5/8) check, platte gespierde buik (laat nog even op zich wachten), gelift achterwerk (4/8), zonnebrand (even wachten op m’n salaris), sandaaltjes (zelfde verhaal), puistjes verjagen (slechts m’n kin is er nog steeds slecht aan toe).

Nog vijf dagen werken, nog twee stukken schrijven, nog minimaal zes normale blogs en nog drie vakantieblogs, ein-de-lijk het geblokkeerde pin debacle oplossen bij de Rabobank, nog even vragen bij de Universiteit Leiden of mijn inschrijving daadwerkelijk goed ontvangen is. Achterstallige rekeningen betalen, het perfecte cadeau voor m’n bijna jarige vriend verzinnen.

Contant geld pinnen want op dat gekke Eiland zit maar één pinautomaat, nog een keer op zoek naar nieuwe muziekalbums (Glee Music Seizoen 2 is inmiddels gedownload, evenals het eerste album van The Script). Ik moet mijn moeders boekenkast nog eens plunderen want ik heb nu echt geen geld over om nieuwe boeken te kopen.

Vanaf morgen moet ik uit gaan vinden hoe mijn nieuwe DSLR werkt anders had ik net zo goed m’n oude kunnen houden en dan had ik nog mooiere foto’s gemaakt. Ik moet kijken hoe m’n SD kaartje met WIFI werkt en hoe ik filmpjes in iMovie importeer. Ik moet m’n laptop nodig eens helemaal leeg halen voordat ik mijn geduld echt een keer goed verlies en er serieuze klappen uitgedeeld gaan worden.

En dan krijgen we de kwestie inpakken, want hoe krijg ik in Godsnaam alles in mijn koffer en blijf ik onder de 20 kilo limiet. Ik weet dat het in Griekenland vaak warm is en dat ik geen truien nodig heb, maar als ik die niet meeneem is dat het lot tarten. Ik weet dat ik niet zal gaan hardlopen in de hitte en door het heuvelachtige landschap, maar die hardloopschoenen moeten mee. Evenals m’n oude Nikon camera, want stel je voor…. Ineens blijk ik toch 7 goed functionerende bikini’s te bezitten (en die wegen los niks, maar nemen met z’n alle toch wel aardig wat ruimte in beslag).

Goed jullie begrijpen, so little time, so much to do!

Liefs,

>DIARY: Breaking Weekendnews

>

create an avatar

1. Gisteren was een vreemde dag, ‘s middags kwam er een man verschillende lampen in mijn slaapkamer opstellen en terwijl ik met mijn laptop in bed lag werden er foto’s van mij gemaakt door diezelfde man. Ik kan er niks over zeggen voor tenminste een maand, ik weet zelfs niet of ik door dit te schrijven al in de problemen zal komen (wat ik me niet voor kan stellen, want denk niet dat er ook maar iemand is die hier iets van snapt, including myself, haha), maar echt.. ik zat daar op dat bed en ik dacht.. En nu…

2. Ik maakte gistermiddag ook gelijk een (voor mijn bankrekening pijnlijke) beslissing. Ik zeg tegen mijn vader, zonder dat het geld er daadwerkelijk al voor is, wil jij alsjeblieft de Nikon D7000 voor me bestellen. Ik wil die camera al sinds oktober vorig jaar (de oplettende lezer ziet hem dan ook al maanden bij mijn cravings in de rechterbalk staan!) En nu heb ik dan eindelijk de beslissing genomen. Kijk, ik kan wachten totdat de belasting mijn geld daadwerkelijk gestort heeft, maar dan ben ik alweer terug van vakantie. Ik vind het juist leuk om mijn nieuwe camera uit te vinden op vakantie. Wie niet? Ik ben echt een gadgetmeisje, je maakt me zielsgelukkig met een mooie nieuwe tas, maar een nieuwe camera.. oh boy, daar word ik zelfs helemaal onrustig van! Oh en het zal m’n ‘werk’ alleen maar ten goede komen, toch? Eigenlijk is het net zo iets als schoolboeken kopen, noodzakelijk kwaad ;-).

3. Ik heb vanmiddag heerlijk in een verschrikkelijke ravage, oftewel mijn kamer in het ouderlijk huis, alvast drie van de acht blogs geschreven voor als ik volgende week op vakantie ben! Met dank aan jullie fantastische onderwerpsuggesties natuurlijk. En als ik de tijd zou hebben, zou ik er zo nog vijf schrijven. Maar helaas. Het is tijd om mijn tas te pakken en naar mijn werk af te reizen.

Edit: Ooooh lieverds ik krijg geen column of een blog bij een tijdschrift hoor, was het maar zo’n feest!

Liefs,

>LISTS: Not that smart

>

Photobucket Photobucket

Omdat ik sommige soms hoor over dat ze zich schuldig voelen als ze mijn blog lezen (?!) laat ik vandaag eventjes zien dat dat nergens voor nodig is.

– Er was gister een feestje van ex-medewerkers van Redband op mijn werk en als dank voor mijn (natuurlijk voortreffelijke) service, kreeg ik een tasje gevuld met verschillende redband snoepzakken. Een van deze zakken, genaamd zoet/zuur, was tijdens het opruimen mijn grote vriendin. Het eerste tot en met het laatste snoepje in de zak zijn in mijn mond beland. Met alle gevolgen van dien. Ik werd vanmorgen wakker met de meest verschrikkelijke snoepkater.

– Om een uurtje of 22.00u gisteravond, zo’n drie uur voordat ik klaar was met werken, wilde ik iets te veel te snel. Ik zette mijn dienblad vol met koffiekopjes en ja hoor, natuurlijk valt er één om over m’n witte (!) shirt. Ja en toen was er een probleem. Want op die manier kon ik me natuurlijk niet meer vertonen.

– Over onhandigheid gesproken.. Ik liet gister een glas vallen en een bord. Even serieus? Ik laat nooit (of nou ja bijna nooit!) iets vallen.

– En nog een fijne onhandigheid, ik liep een paar dagen geleden keihard met m’n dijbeen tegen een tafel aan, net iets boven de plek die ik de week ervoor aan precies dezelfde tafel gestoten had. Een ezel stoot zich geen tweede keer aan dezelfde steen. Ik zeg wel eens je hebt sukkels, je hebt ezels en je hebt Annemerel.

– Ik heb al twee weken niet hardgelopen (niet verder vertellen hoor!!!)

En onthoud, het feit dat je jezelf schuldig voelt is eigenlijk al een teken dat jij het liever op een andere manier zou doen dan dat je het nu doet / hebt gedaan. Breng daar verandering in! De enige die jouw leven kan veranderen, dat ben jijzelf. (Zeg ik nu ook heel hard tegen mezelf hoor!)

Liefs,

>DIARY: It’s OK to like yourself sometimes

>

Photobucket

Mijn puistjes zijn dankzij mijn noodplan verbannen tot mijn kin. Daar spelen ze in de vorm van korstjes een klein beetje de baas, maar ik heb het gevoel dat ik aan het winnen ben. Ik ben twee dagen semi-vrij geweest en dat zie je in mijn ogen.. ik ben uitgerust. Mijn haar werkt mee, mijn nieuwe lipgloss van Dior staat me goed en ik heb some pretty exciting news (waar ik de eerst komende maand niks over mag zeggen!!) gekregen. Ik voel me goed en ik vind mezelf leuk vandaag.

En dat is niet slecht, dat is juist goed. Want hoe kan iemand anders jou nu leuk vinden als jij jezelf niet eens kunt waarderen? Gelukkig zijn met wie je bent en hoe je eruit ziet is echt de beste schoonheidstip die ik je kan geven.

Okee ik heb de afgelopen twee dagen verschrikkelijk gegeten, zo erg dat ik er zelfs weer hoofdpijn gekreeg. Okee ik heb me gistermiddag verschrikkelijk gedragen in de stad met m’n pinpas en moet nu totdat ik mijn salaris krijg (begin volgende week) echt op water en brood.. maar meisjes geld maakt niet gelukkig en twee dagen verschrikkelijk eten is af en toe ook gewoon geoorloofd. Ik weet nu in ieder geval wel weer waarom ik gezonder probeer te eten.

Oh en natuurlijk, over tien dagen ga ik op vakantie. Wie zou niet gelukkig worden, bij die gedachte alleen al?

Liefs,