Annemerel.com

>LOVE: Roosje

>

Photobucket

Roosje, sweet sixteen, ongelooflijk onschuldig, puur en breekbaar, maar tegelijkertijd zo wereldwijs, zelfstandig en verstandig.

Als ik met Roos in een vreemde stad ben en ik weet met kaart en al te verdwalen, dan is zij degene die rustig blijft en ons de juiste kant op wijst. Als ze zegt haar wiskunde niet te snappen en ik haar probeer te helpen, dan is zij degene die het binnen vijf minuten allemaal snapt en het mij uit moet leggen.

Zij laat me kennis maken met de bobble waterflessen, zij koopt alle hippe kleurtjes nagellak en ondertussen leent zij mijn Tiffany’s ketting en m’n Chaneloorbellen. Het is dat we drie schoenmaten schelen en twee kledingmaten, anders zouden we continu bij elkaar shoppen.

Roos is kieskeurig en weet precies wat ze wil en denk maar niet dat ze voor iets minder zal gaan. Ze is perfectionistisch tot in het extreme toe, ze heeft de discipline van Anna Wintour en de benen van Kate Moss (in haar jonge jaren). Ze heeft de ogen van mijn vader, de tassentic van Mama (en mij) en de lippen, ja hoe ze daar aan komt dat vraag ik me nog steeds af.

Vandaag werd Roos zestien en helaas zal ik haar slechts vijftien minuutjes zien. Maar vanmorgen trakteerde ze Lily’s Cupcakes op school (het mochten echt geen anderen zijn!), ik heb me laten vertellen dat ze een strokenrokje van spijkerstof draagt en haar nieuwe tas van Liebeskind. Ze schijnt het luchtje van Gucci (Flora) wat ik samen met m’n broertje voor haar gekocht heb, heel erg lekker te vinden en ik ga haar zo even lekker een kwartier lang knuffelen (en een stukje hazelnootschuimgebak eten).

Liefs,

>21Days: Guidelines

>

De 21 dagen cleanse komt nu wel angstaanjagend voorbij.. Vandaag is mama jarig en ga ik ongegeneerd lekker en ongezond lunchen en vanavond heerlijk eten bij Elzenduin. Morgen is Roosje jarig en dan is het tijd voor heel veel taart, ach en dan overmorgen, dan gaat het echt beginnen!

Tijd voor de regels!


Wat ik deze drie weken ga vergeten:
– Eieren, melkproducten, vlees en vis (m’n eieren ga ik nog het meeste missen!)
– Gluten (ik heb de kast al vol liggen met glutenvrije pasta!)
– Geraffineerde suiker (wel agave siroop !)
– Alcohol (heb ik in januari ook gedaan, dus dat moet me wel lukken)
– Caffeine (ik heb al twee weken geen kopje koffie gedronken, dus hier ben ik ook niet zo bang voor!)
– Nep suikers (vind ik niet eens lekker! Ik heb jarenlang Cola Light gedronken maar het is eigenlijk zo smerig!)

Maar wat ik wel mag:
– Heel veel vers, groenten, fruit, zo veel mogelijk rauw (salades!)
– Fruit (liefst met een zo laag mogelijke glycemic index)
– Groene sapjes (nog nooit geprobeerd, ben benieuwd!)
– Glutenvrije granen zoals quinoa en amaranth (quinoa is al gekocht, amaranth ken ik van elzenduin ook top!)
– Bonen, noten en zaden (amandelen en zonnebloempitjes!!)
– Iedere dag minstens een half uur bewegen (maar niet te intensief!)
– 15 minuten mediteren (dat kan volgens mij ook prima tijdens yoga/hardlopen?)


Ik moet dus zoveel mogelijk rauw eten. Producten met een hoge PH-waarde, ‘basische producten’, zijn het beste voor deze cleanse. Volgens Kris Carr, de bedenker van de Crazy Sexy Diet en de 21 Day Cleanse, is het geheim voor een super sexy gezondheid een licht basische PH waarde. Producten als avocado’s, zeewier, olijven, quinoa en amandelen zijn basische voedingsmiddelen het tegenovergestelde van basische producten zijn zure voedingsmiddelen, zoals alcohol, vlees, koffie, boter, frisdrank, suiker en geroosterde noten. De producten die de meeste mensen (waaronder ik ook hoor!) lekker vinden, zijn dus zuur en de gezonde dingen (die ook heel erg lekker zijn, maar anders….) zijn basisch.

Krijgen jullie nu ook flashbacks naar scheikundeles? Wil je meer weten over PH-waardes, voedingsmiddelen en de gezondheidsvoordelen? Sabine van The Fruit Pursuit heeft daar een erg goed en duidelijk stuk over geschreven! (Engels). [edit] Ik haal basisch en zuur nog steeds door elkaar.. In het engels is het alkaline (goed) en acidic (slecht), volgens mij staat het er nu wel juist![/edit] [edit2]nu weet ik weer waarom ik een vier haalde voor scheikunde![/edit2]

Omdat ik heel goed besef dat deze gezonde voedingsmiddelen vaak veel minder calorieën bevatten dan een gewone pasta bolognese, ga ik deze drie weken waarschijnlijk veel meer eten. Ik heb namelijk zo’n donkerbruin vermoeden, dat als ik honger krijg, ik binnen een paar luttele seconden Van Dobben Kroketten in de frituurpan heb gegooid. Honger moet ik ten alle tijden vermijden, als ik honger heb, dan is het eigenlijk al te laat, want dan is niks meer goed genoeg.

Nogmaals, ik ga dit drie weken proberen er is op dit moment geen haar op mijn hoofd die van plan is om zo de rest van m’n leven te leven.. Dit is puur experiment, zowel journalistiek (voor zover je dit journalistiek kunt noemen) als met mijn lichaam. Voor mij is het belangrijkste gelukkig zijn, dat ben ik nu ook wel hoor, daar niet van, maar er zijn natuurlijk altijd puntjes waar aan ik zou willen werken (wie heeft dat niet? Is er iemand volmaakt gelukkig?). Ik ben eigenlijk altijd op zoek naar de balans tussen gelukkig & gezond. Optimaal genieten, maar toch ook super gezond.. klinkt dat niet perfect?


Liefs,

>LOVE: Mama

>

Photobucket

Er is niemand, werkelijk niemand, die mij beter begrijpt, waarbij ik meer mezelf kan zijn dan bij mijn mama. 

Ik kan me geen betere, fijnere, lievere, mooiere, begripvollere, fantastischere moeder wensen dan mijn mama. Mama was altijd thuis, ging pas weer werken toen ik naar de middelbareschool ging. Mama leerde me mijn naam schrijven toen ik drie jaar was, knutselde iedere dag met me als ik dat graag wilde. Ze bracht me naar school en haalde me op, toen ik oud genoeg was om zelf naar school te lopen zat ze iedere dag om kwart over drie met thee en koekjes op me te wachten.

Op de middelbareschool dealde ze met al mijn puberale uitspattingen. Iedere scheldballade, iedere rotopmerking ging het ene oor in, het andere net zo snel weer uit.. want dat hoorde er bij.

Mama leerde me alles over de birds and the bee’s zonder daar een heel ongemakkelijk groots ding van te maken. Ze ging met me mee naar de dokter voor de pil toen ik mijn eerste vriendje kreeg en zij was ook de eerste die wist dat ik überhaupt een vriendje had. Mama is niet al bijna tweeëntwintig jaar mijn moeder, ze is ook mijn beste vriendin.

Ieder probleem dat ik in mijn leven gehad heb, heb ik besproken met haar. Ieder aangeschaft kledingstuk in mijn kast heeft zij gekeurd (en op een paar uitzonderingen na allemaal goedgekeurd)! Ik zou me echt geen leven zonder mama kunnen voorstellen.

En ik ben dan ook zo dankbaar dat we vandaag haar vijftigste verjaardag in complete gezondheid mogen vieren. Het wordt een super mooie dag, en mama zal het sprankelende middelpunt zijn.. En zo zal het zijn.

Liefs,

RUNNING: FYI

Photobucket

 

Hardlopen heb ik jaren in de zomer gedaan om net iets strakker te worden, maar sinds september 2010 heb ik nooit, ik herhaal nooit meer gelopen om af te vallen, of strakker te worden. En ik denk dat juist doordat ik niet meer loop voor mijn figuur, ik het nu wel volhoud. Wat mijn belangrijkste (letterlijke) beweegreden nu is? Ik wil een conditie waar je U (met hoofdletter!) tegen zegt en ik zoek ontspanning. 

Ik kan trappen op lopen en na zes trappen verandert er nog amper iets aan m’n hartslag. Ik kan het duin bij mijn werk over sprinten met zes pakken melk onder m’n arm geklemd in m’n skinny jeans en zwarte colbert, en ik kom nog redelijk fris en fruitig aan. Weet je hoe fijn dat is? Je beseft eigenlijk pas hoe fijn dat is als je dat op eens niet meer kunt..

Dan die ontspanning. Ik ben eigenlijk altijd bezig. Ik ben vergroeid met mijn iPhone en m’n MacBook gaat nooit uit. Ik ben dan wel niet altijd aan het werk, maar doordat ik continu m’n twitter check of op internet surf onder het mom van ‘inspiratie op doen’ heb ik eigenlijk nooit rust. Zelfs als ik drie uur friendsafleveringen kijk zit ik ondertussen continu dingetjes op te zoeken. Tijdens het hardlopen kan ik dat niet en heb ik tijd om in m’n hoofd dingetjes op een rijtje te zetten. Dat klinkt heel dramatisch, maar dat is het niet.. het is gewoon fijn.

De cleanse die ik wil gaan doen is een weblog-experiment en heeft ook niks te maken met afvallen. Ik wil gewoon zo graag weten wat het met je lichaam doet en ik wil weten of ik het vol kan houden. Ik ben niet geobsedeerd door afvallen, maar wel door lekker eten. Ook hoop ik er een stukje ‘cleaner’ uit te komen. Niet slanker, maar met een paar kwaaltjes minder. Minder onzuiverheden op m’n huid, minder last van m’n buik, geen hoofdpijn meer.. Kijk natuurlijk, zo als ik al aangaf vrijwel iedere vrouw (zonder ondergewicht) zou het niet erg vinden om twee kilo kwijt te raken, maar dat is niet de reden waarom ik het wil doen. Ik zou het erg vervelend vinden als er ook maar één lezer een minder zelfbeeld zou krijgen door mijn blogs..

Ik wil inspireren, niet deprimeren.. Maar tegelijkertijd wil ik ook gewoon kunnen schrijven wat ik wil. Dat is het mooie van een eigen blog, geen restricties.

Ik hou van vrouwen die van zichzelf houden, die dat uitstralen. Die gelukkig zijn met wie ze zijn en zich niet laten beperken door een beeld. Ik hou van vrouwen met passie, gelukzoekers. Ik hou net zoveel van Gwyneth Paltrow als van Oprah Winfrey.

Liefs,

RUNNING: Back on track (at least I hope so)

>

Photobucket

Het is / was een heerlijke zondag.. en waarom? Vers tomatensoepje van mama, thee drinken in de tuin met een petit fours (met mama, papa en roos), wat buikspieroefeningen in bikini op het gras en… ik heb ein-de-lijk weer echt hardgelopen.

3,5 week al geen tien kilometer meer gelopen, de afgelopen twee weken zelfs helemaal niks gedaan. M’n scheenbeen leek een beetje ontstoken door die halve marathon en iets te fanatiek door blijven rennen daarna. Zelfs gewoon wandelen deed op een gegeven moment zeer. De afgelopen dagen voelde ik het nog een klein beetje met traplopen en gister had ik zelfs tijdens het traplopen nergens meer last van, dus ik vond het tijd om weer een tien kilometer rondje te lopen.

Het is echt verschrikkelijk hoe snel je conditie kwijt raakt. Ik liep een kleine twee minuten minder snel dan 3,5 week geleden (en m’n hartslag ging drie keer zo hard!), maar goed.. ik was toch nog wel een klein beetje trots op mezelf. Toen ik nog een kilometer moest lopen kwam ik er achter dat ik mijn streeftijd van onder de 56 minuten niet zou gaan halen, toen ben ik dus gaan sprinten, een kilometer lang. Ik ben bang dat het toch te veel van het goede was, maar het belangrijkste is, ik zat 11 seconde onder de 56 minuten. Daarna zo veel mogelijk voorzorgsmaatregelen genomen. Uitlopen, voeten flexen, wisseldouche van 10 minuten (van zo’n tien graden tot veertig graden), en nu is het wachten tot vanavond acht uur, dan is als het goed is mijn ibuprofen uitgewerkt en dan zullen we wel merken of het gewerkt heeft.

Ach.. en dit is de laatste keer dat ik in een training ibuprofen gebruikt heb hoor! Ik besef heel goed dat dat verre van gezond is.

Goed en nu gaat de mascara er weer op, m’n zwarte skinny weer aan en op naar Elzenduin.

Liefs,