Annemerel.com

>BEAUTY: DEMAK UP

>

Photobucket
Photobucket
Geloven jullie in het lot? Ik weet het niet.. Maar ik weet wel dat sommige dingen wel heel erg toevallig zijn. Donderdagochtend maakte ik mijn gezicht schoon en gebruikte ik mijn laatste watje. Ik zei tegen mezelf An vanmiddag even nieuwe watjes kopen. Toen was het ineens half drie ’s middags en had ik nog maar een half uur om op mijn werk te komen. Shit, schoot er door m’n hoofd, Ik moet nog watjes kopen en nu heb ik geen tijd meer!

En toen gebeurde het. Ik was me boven aan het verkleden en ergens in de verte hoorde ik geklop op het raam. Wie klopt er nu weer op het raam? Half aangekleed strompelde ik naar beneden en zag ik mijn favoriete postbode voor de deur staan met een pakketje in zijn handen. Ik had toch niks besteld? Ik verwachtte toch niks? Het zal wel weer iets voor m’n moeder zijn…

Maar niets was minder waar. Het pakketje was voor mij, een beautybloggers kit van DEMAK UP, met daarin.. vier rollen watjes, twee pakjes met reinigingsdoekjes en een potje met watjes waar al reinigingslotion in zit. Even serieus? Dat kan toch gewoon niet toevallig meer zijn? Ik ontvang eigenlijk nooit dit soort pakketjes en al helemaal niet zonder dat ik het weet..

Ik moet eerlijk zeggen dat ik normaal van de voordeelwatjes van de supermarkt ben, gewoon omdat ik eigenlijk niks anders gewend ben, maar eh.. ik weet niet of ik daar nu ooit nog naar terug kan hoor. Ik ben vooral fan de wat grotere watjes. Normaal gaat mijn reiningslotion overal, maar met dit watje haal ik het heel makkelijk en snel van m’n gezicht af. Ah en reiningsdoekjes! Die gebruik ik eigenlijk nooit, maar de laatste dagen… Dan kom ik pas om twee uur thuis van m’n werk en dan heb ik eigenlijk helemaal geen energie meer om nog eventjes m’n make-up te verwijderen, ik doe het altijd wel, maar zonder al te veel plezier als jullie begrijpen wat ik bedoel.

De laatste dagen pak ik gewoon een doekje en neem ik die mee naar bed, met één doekje kan ik al m’n make-up verwijderen! Handig! Snel! Fijn! Heerlijk!

Oh en ik word niet betaald om dit te zeggen, wel verwend met rollen watjes waar ik toch zeker wel weer een paar maanden mee vooruit kan!

Liefs,

TUNE TUESDAY: Lovely Ladies

 

Ik hou van vrouwenstemmen. Ik denk dat 75% van de muziek in mijn iTunes is gezongen door vrouwen. Het is niet dat ik niet van mannenstemmen hou, maar het is meer, vrouwenstemmen zijn zo makkelijk en ongecompliceerd en het brengt me op de een of andere voor mij nu nog steeds mysterieuze wijze in een heel andere mood dan bijvoorbeeld Coldplay of Snow Patrol.
Vrouwenliedjes zijn vaak ook wel Guilty Pleasures, ik bedoel, ik ben een meisje van bijna tweeentwintig en ik luister naar muziek van Hilary Duff van zo’n vijf jaar geleden. Maar ik kan me er niet meer voor schamen. If it makes you happy, it can be that bad ;-)
Liefs,

Miscellaneous: Help Jazzy & Robin win!

>

 

Voor jezelf om stemmen vragen vind ik altijd best wel moeilijk en daarom heb ik het ook eigenlijk nog nooit gedaan, maar… voor een ander om stemmen vragen, dat is alleen maar heel erg leuk!
Jazzy is een vriendinnetje van de basisschool, Robin ken ik al sinds m’n veertiende, via internet en vorig jaar hebben we zelfs samen een college gevolgd! Samen met nog een paar andere bloggers hebben ze een club opgericht, de Clubcakes en ze maken dus echt de mooiste (en volgens mij lekkerste) taarten en cupcakes van Nederland!
Jazz & Robs doen mee met de Linda Taartenwedstrijd en hebben nog tot 24.00u vanavond de tijd om zoveel mogelijk stemmen binnen te halen. Ze staan momenteel op de tweede plek, maar dat moet de eerste plek worden! Als ze winnen krijgen ze een workshop van een super goede patissier en die moeten ze gewoon winnen!
Het enige wat je hoeft te doen is naar deze website gaan daar staat alles precies op uitgelegd. Je liked de facebook van Linda en de foto van de taart van Jazzy en Robin en that’s all! Als ze winnen (en ze gaan winnen!!!!!!) zullen ze het recept van de taart delen via Annemerel.com ! Dus lieve mensen, stem, stem, stem want ik wil weten hoe ik ook zo’n lekkere taart kan bakken!
Liefs,

>LOVE: Pretty Flowers

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Okee, ieder seizoen heeft wel iets. In de zomer heb je de meeste kans op blauwe luchten, in de herfst zijn de bomen zo mooi oranje en in de winter kan er zomaar een witte laag over het landschap liggen. Maar de lente vind ik het mooist.. als het zonnetje schijnt en de bloemetjes beginnen te bloeien en overal ineens kleur opduikt.
Zelf ben ik absoluut niet goed in levende planten en bloemen. We hebben thuis welgeteld één levend groen ding staan en dat is een basilicumplant. Het is maar goed dat dat ding ontelbaar veel levens lijkt te hebben, want om de dag staat m’n plantje er levenloos en verschrompeld bij. Dan bedenk ik me ‘Oja, die moet ik water geven’ en de volgende dag vergeet ik dat weer, om vervolgens de dag daarna weer een zielig plantje aan te treffen. You get my point?
Maar mijn ouders zijn fantastisch met bloemen en planten. Onze tuin verandert in maart altijd in een groene oase en een paar weekjes later komt er steeds meer kleur. Ik kan uren kijken naar mooie bloemetjes oh en ze ruiken ook zo lekker! Het is jammer dat ik hooikoorts heb, want de geur van vers gemaaid gras, dat is toch de geur van Lente, vrijheid, zon en gezelligheid?

Liefs,

>INSPIRATION: Sunsets

>Photobucket

“And you probably don’t want to hear tomorrow’s another day
Well I promise you you’ll see the sun again
And you’re asking me why pain’s the only way to happiness
And I promise you you’ll see the sun again”
                                                                  Dido – See The Sun 



De zonsondergang is voor mij iets magisch. Die ronde gloeiende bal die langzaam in het water zakt, het is heel gek om te bedenken dat die zelfde ronde bal een aantal uren later aan de andere kant weer rustig om hoog komt zetten. Serieus, als je daar over na gaat denken, dan voel je jezelf toch nietig en klein?

Ik hou van de zon. Ik vind het heerlijk om ’s ochtends om zeven uur wakker te worden van zonnestralen die door mijn (nog steeds gordijnloze) raam naar binnen schijnen. In de auto, met mijn zonnebril op en mijn raampje half auto en een wat oudere CD van Madonna uit mijn boxen. Of in de achtertuin van mijn ouders, terwijl ik aan het werk ben, of een kopje thee drink, of de kunst van het niks doen beoefen. Ik hou van de zon als ik door de stad loop, ik begin vaak spontaan te glimlachen, for no particular reason. En ik vind het dus prachtig om die zon ’s avonds in zee te zien zakken..

De zon is ook iets waar je op kunt vertrouwen. Ook al is ‘ie misschien niet iedere dag zo nadrukkelijk aanwezig, je weet, ook morgen zal hij gewoon weer aan de hemel staan. Voor niets gaat de zon op. Ik denk dat we daar best dankbaar voor mogen zijn :)

En daarmee lieve lezers, besluit ik mijn blogpost op ZONdag!

Liefs,