Annemerel.com

>SHOPPING: What happens when..

>

Photobucket

Wat gebeurt er als je een shopaholic meer dan zes weken van de stad verwijderd houdt en haar daarna zonder surveillance los laat?

Nou dit dus. Ik zou met mama en oma lunchen in de stad en waarom er dan niet eventjes een shoppingtripje aan vast plakken?

Het regende vanmorgen en de outfit die ik de dag ervoor had uitgezocht was eigenlijk meer voor stralend lenteweer geschikt. Normaal zou dat geen probleem zijn, maar m’n kleding is nog steeds niet verhuisd dus er zat niet veel anders op dan m’n iets te zomerse outfit aan te trekken, maar wel met m’n UGGS en warme sjaal, blote voeten in m’n ballerina’s was geen optie en m’n hermessjaaltje zou de kou op m’n borst (ook m’n jas vergeten) niet tegenhouden. Dus mocht je vandaag in Den Haag gelopen hebben en een meisje met een felblauwe pantalon in chestnut UGGS gestoken, met een grijs leerjasje over een cremekleurig shirt en een dikke cremekleurige wollen sjaal om haar nek hebben zien lopen… Het was uit nood lieve mensen.

Er kan natuurlijk altijd meer mis gaan dan een ietwat vreemde outfit. Je kunt er ook achter komen dat je OV chipkaart niet is opgeladen en geen flauw benul hebben waar het dichtstbijzijnde oplaadpunt zich bevindt. Dan maar met de auto naar de stad. Wonder boven wonder raakte ik niet verdwaald, maar er moest nog wat mis gaan. Toen ik geld in de parkeermeter wilde gooien kwam ik er achter dat dat apparaat dus alleen maar muntjes en een chipknip pakt en laat ik nu geen muntjes bij me hebben en een saldo van 0,0 op m’n chipknip hebben staan. Het was alsof de goden me iets wilde vertellen.

Maar ik wilde niet luisteren en reed de stad verder in, ik parkeerde m’n auto bij het Binnenhof, dan maar iets meer betalen, en dook gelijk de American Book Center in.. en kijk, daar begon de onophoudelijke stroom uitgaven dus. Hungry, de biografie van plussize (inmiddels weer skinnysize) model Chrystal Renn, al tijden willen kopen, maar toch net weer te zuinig voor de hardcover en nu was er een pocketversie!

Toen kwam de ZARA, ik had de hele ZARA mee kunnen nemen, maar ik wil dit seizoen slechts een paar mooie stukken kopen en verder alleen basics. Uiteindelijk liep ik met twee witte shirt (een basic shirt en een shirt met rozetten) naar buiten.

Na ZARA kwam Bijenkorf en daar werd ik verliefd op een jasje van Maison Scotch. Ik trok het jasje aan en ik was opslag verliefd. Niet alleen ik, maar ook mama en oma vonden hem prachtig. Ik had dat gevoel, dat gevoel dat het goed was, dat ik m’n hart moest volgen. Op m’n verlanglijst prijkte bovenaan een mooi jasje, dit jasje was de helft van de prijs van het Etoile Isabel Marant jasje dat ik eigenlijk wilde kopen, dus wat deed ik nou moeilijk? Het jasje werd gekocht.

Bij de HEMA kocht ik een waterkoker (eindelijk thee maken thuis, ik heb de grote potten thee gemist!), een maillot (heel nuttig), een notitieboekje (heel nuttig, waar het niet dat ik er thuis nog minstens tien onbeschreven heb liggen) en een pen.. een pen, ik vraag het je, waarom een pen? Nou lieve mensen, omdat de pen roze is. Grootste onzin aankoop ooit natuurlijk.

Toen was het tijd voor de volgende boekenwinkel, Selexyz in de passage. Ik kan uren door dit soort boekenwinkels slenteren, ik denk dat ik op sommige momenten zelfs nog wel blijer word van boekenwinkels dan van kledingwinkels. Ik weet niet wat het is, maar zoveel mooie boeken, zoveel inspiratie, zoveel nieuwe informatie. Ik wilde dat ik tijd had om alles te leren wat me ook maar een klein beetje interessant lijkt (en dat is veel). De laatste tijd ben ik heel erg geïnteresseerd in gezonde voeding. Het begon met dat suikerdieet in januari, ik liet de teugels in februari iets meer vieren, maar inmiddels ben ik me kei hard aan het inlezen. Bij Selexyz kocht ik ‘Superfood voor Dummies’ en Michael Pollan’s ‘Echt Eten’ I will devour them!

En omdat ik toen toch lekker bezig was, liep ik op de terugweg ook nog even over een klein marktje in de buurt van Binnenhof. Ik stond bij een biologisch groente en fruit kraampje en kocht al het fruit dat er ook maar een klein beetje lekker uit zag.. grapefruits, bloedsinaasappels, kiwi’s druiven.. en als klap op de vuurpijl kocht ik bij het volgende kraampje gedroogd fruit. Oh oh wat zal ik gezond worden..

En nu… nu mag ik weer gaan shoppen, bij de Albert Heijn, want ik heb over iets minder dan twee uur gasten waarvoor ik mag gaan kopen. Wish me luck, ik heb hier nog niet eens het gasfornuis gebruikt en ik heb op dit moment nog geen flauw benul wat ik zal gaan maken, ik zit ook nog vol van de lunch (sushi!) dus ook mijn maag geeft me momenteel geen inspiratie.. Jullie ideeen?

Liefs,

RUNNING: Only five more nights until..

 

Photobucket

 

Nog vijf nachtjes slapen tot zondag, de dag waarop ik m’n allereerste halve marathon ga lopen. En eh.. de twijfel dreigt een beetje toe te slaan. 

Op het moment dat ik dit schrijf zit ik in het zonnetje in de tuin, moed te verzamelen om tien kilometer hard te gaan lopen. De laatste keer dat ik liep, was twee weken geleden, en dat waren slechts vijf kilometer. Ik heb dan vorige week wel iedere ochtend een bergje opgerend, maar dat was op m’n UGGS en hoewel m’n hart iedere keer zo tekeer ging dat hij mijn lichaam leek te verlaten, is dat toch niet echt hardlopen.

Ik weet dat ik het kan, maar ik weet ook dat ik de afgelopen weken eigenlijk niet hard genoeg getraind heb om de halve marathon te lopen. Ik zal hem op ‘karakter’ moeten lopen. Ik weet wat ik wil, ik wil die halve marathon uitlopen. Hoe lang ik daar over ga doen maakt me eigenlijk nog niet eens zo heel veel uit, als ik maar binnen die tweeënhalf uur loop, anders telt m’n tijd niet. Ik hoef dus ook eigenlijk niet heel erg zenuwachtig te zijn, zo lang ik niet ziek word en het niet stormt of regent, dan komt het gewoon goed.

Ik denk vaak ‘wat als ik het niet haal’, maar dat is een domme gedachte want ik weet dat ik het haal. Ik weet dat ik tot het allerlaatste uiterste gaatje zal gaan om m’n doel te bereiken. Ik geef namelijk niet op en falen is niet mijn ding. Als ik écht iets wil en als ik het enigszins zelf in handen heb, dan lukt het meestal wel.

Dus eh.. ik ga nu m’n luie stoel in het zonnetje in het meest wind-gunstige hoekje in de tuin verlaten, ik ga m’n hardloopspullen bij elkaar zoeken en ik ga hardlopen. Because I can, Because I wanna, Because I will.

Liefs,

>DIARY: Skiing (PART X, Epilogue)

>

Ik lijd momenteel aan een mix van afkickverschijnselen van frisse lucht en heimwee naar de plek waar ik zo van hou. M’n vakantie zit er sinds gistermiddag kwart voor vier officieel op en nog geen kwartier later was ik op m’n werk.. kijk dat is dus de perfecte remedie tegen je vakantiegevoel, die ben in ieder geval in één compleet kwijt.

Zaterdag, m’n laatste dag op de ski’s was de mooiste dag van de hele week. Zowel qua zon, temperatuur en misschien zelfs ook wel sneeuw. Het laatste uur voelde bitterzoet, terwijl ik de laatste pistes nam genoot ik, maar met zo’n knoop in m’n maag, wetende dat het de laatste voor tenminste een jaar waren. Maar hoe ouder je wordt hoe meer je aan dat gevoel gewend raakt en er beter mee om kunt gaan, althans, dan spreek ik voor mezelf.

Geen tranen voor mij, maar genieten van het moment.

Om vijf uur ’s middags reden we naar het hotel waar we de week ervoor op vrijdag ook al overnachtte. Een kleine twee uur later arriveerden we, kwartiertje later was ik gedoucht, nog een kwartiertje later genoot ik alweer van m’n glas wijn.

Gisterochtend nog een laatste ontbijt en toen ging het ineens heel snel. Ik had gerekend op de hele dag en een deel van de avond in de auto, maar om kwart voor vier stonden we ineens thuis voor de deur en toen was de vakantie dus in één klap voorbij en kon ik gelijk door naar m’n werk, waar ik tot na middenacht aan het werk was.

En nu, terug naar de realiteit, tijd voor de lente, tijd voor productiviteit, tijd voor de halve marathon!!! (nog maar zes dagen!)

Liefs,

>DIARY: Skiing (PART IX, We’ve got no time to waste)

>

Photobucket

Tassen inpakken, appartement leeghalen, auto inpakken,  broodjes halen, ontbijten en nog zo veel mogelijk bochtjes draaien op de piste.. we’ve got no time to waste! Laatste dagje, rond 17.00u Serfaus voor een jaar weer de rug toe keren, het blijft verdrietig!

Liefs,

>DIARY: Skiing (PART VIII, It doesn’t get any better than this)

>

Photobucket
Photobucket
Times flies, maar dat had ik jullie vorige week ook wel kunnen vertellen. Vannacht alweer de laatste dag in ons appartement, morgen alweer ons laatste dagje skien en dan ’s avonds weer richting ons overnachtingshotel voor schnitzels, misschien nog wat slaap, en ’s morgens natuurlijk weer dat ongelooflijk lekkere ontbijt, om vervolgens zondagavond waarschijnlijk weer ergens thuis te komen.

Dat je op vakantie vooral niks moet plannen is me nu wel duidelijk. Ik had bedacht dat ik iedere ochtend wel zou gaan hardlopen, nou die hardloopschoenen hebben de auto niet eens verlaten, natuurlijk. Ik had er misschien wel zin in gehad, maar hoewel er weinig sneeuw in het dorp ligt, zijn er des te meer ijsplaten. Ook was ik van plan om m’n spiegelreflex mee de piste op te slepen, want thuis zijn wij onafscheidelijk. Toch ook daar maar van af gezien en m’n iPhone heeft deze week het werk overgenomen en hoewel m’n foto’s misschien van iets mindere kwaliteit zijn vind ik het wel leuk voor de afwisseling, de Camera+ applicatie is echt z’n 79 cent dubbel en dwars waard!

Oh ja nog wat vage plannen van mezelf die niet tot uitvoering zijn gebracht. Ik zou ’s avonds na het skiën nog wel even de filmpjes van Tracy Anderson doen, tussen de middag zou ik een salatteller nemen en ik zou geen druppel alcohol drinken en chocola zou ik niet eens een blik op werpen.

In plaats van de Tracy Anderson filmpjes keek ik afleveringen Glee met m’n zusje, ik heb iedere middag kaiserschmarren gegeten, ik dronk iedere dag een glaasje Baileys of een glas witte wijn en om een uurtje of acht kwam steevast de reep milka met pure chocolademouse uit de koelkast tevoorschijn. :)

Nou lieve mensen, ik ben toch blij dat ik mezelf al die dingen niet ontzegd heb, volgens mij ben ik er niet veel slechter van geworden hoor!

Goed en nu ga ik jullie snel gedag zeggen, want het zonnetje lijkt te schijnen en ik heb nog maar twee dagen!!

Liefs,