>
De telefoonkabel die er volgens de vorige bewoner moet liggen, die is onvindbaar. De complete houten vloer heeft er al eens uitgelegen, we hebben zelfs geheime schuilplekken in het dak(!) gevonden die me een heel erg tweede wereldoorlog onderduik sentiment gaven, maar waar helaas ook geen telefoonkabel ligt.
Geen internet dus en dat is vreemd. Ik ben nog nooit zo blij geweest met m’n iPhone, want die houdt me nu in contact met de buitenwereld. Bloggen doe ik tegenwoordig in een ouderwets worddocument en als ik dan een keertje op m’n werk ben, of bij m’n ouders, dan plan ik ze snel in.. Ja het gaat allemaal niet meer zo makkelijk.
Denken jullie, ga je toch op het netwerk van een buurman.. dachten wij dus ook. Maar wij hebben alleen maar buurmannen met slotjes en de enige buurman waar wij inmiddels mee bevriend zijn, is een man van een jaar of tachtig met een invalide parkeerplek, ik ben bang dat hij geen draadloos internet in z’n huis heeft liggen.
Dus we roeien met de riemen de we hebben en we proberen tegelijkertijd met beide voeten op de grond te komen. Want eh.. geen internetaansluiting, is dat nu echt het allerergste?
Liefs,
Follow my blog with bloglovin