Annemerel.com

>HOLIDAY: Just one more week..

>

Photobucket
Photobucket

Nog één week totdat ik in de auto van m’n vader stap, m’n zusje links naast me op de achterbank, m’n vader achter het stuur voor me, mijn moeder naast hem. Uurtje of zeven in de ochtend, normaal veel te vroeg natuurlijk, maar volgende week maakt dat me niet uit, want ik stap dus in die auto en ik sluit mijn ogen voor minstens tien uur en word pas weer wakker net over de grens van Duitsland, in Oostenrijk.

We overnachten in het hotel waar we ieder jaar overnachten, we eten ’s avonds de schnitzel die we ieder jaar op vrijdagavond eten. We gaan vroeg naar bed en staan de volgende ochtend om half zeven al weer op. We ontbijten van het meest uitgebreide ontbijtbuffet dat ik ooit gezien heb. Ik eet kaiserschmarrn en scrambled eggs, het liefst door elkaar. Ik drink groene thee, die in Oostenrijk altijd anders lijkt te smaken, en als toetje trakteer ik mezelf op een kiwi, die me ieder jaar weer zuur laat kijken (wat is dat toch met dat Oostenrijkse fruit?)

Om acht uur rijden we richting Serfaus, het dorpje waar we de komende zeven dagen zullen verblijven. De eerste keer dat ik het bordje Serfaus zie maakt m’n hart een sprongetje en ga ik op zoek naar de juiste muziek, want ik wil m’n vakantie natuurlijk wel herinneren met een leuk muziekje op de achtergrond.

Als ik de autodeur open kan ik er niks aan doen, dan moet ik een beetje lachen, lachen van geluk. We droppen onze spullen in het appartement, schieten snel in onze skikleding en met ski’s op de rug en skischoenen onhandig om onze schouders, stokken in de hand, lopen we een kwartiertje naar de lift. Daar zorgen we er gelijk voor dat we die ski’s de overige dagen gewoon netjes onder de lift kunnen laten staan, want dat sjouwen valt ieder jaar weer tegen.

We skiën, we drinken warme chocolademelk, we skiën, eten goulashsoep, we skiën, gaan als laatste naar beneden, storten op de bank, eten pizza of patat met knakworstjes, en liggen voor 22.00u op één oor, met onze ogen gesloten en onze gedachten ergens ver in dromenland.

En dit patroon herhaalt zich een week lang. Vanaf de tweede ochtend verandert het ochtendritueel een klein beetje. In plaats van het uitgebreide ontbijtbuffet loop ik iedere ochtend om 7.00u naar de bakker, wat dus veel leuker is dan dat het klinkt. We zouden iedere dag broodjes aan onze deur kunnen krijgen, toch kies ik ieder jaar weer voor de ochtendwandeling naar de bakker. Er is niets mooier om het dorp wakker te zien worden, door de straten wandelen in alle rust.. muziekje op, die frisse berglucht.

Arrghh ik moet kappen voordat er sentimentele traantjes in m’n ogen verschijnen. Needless to say, ik kan niet wachten tot volgende week!

Liefs,

>LOVE: Genesis & Our Bodies

>Lieve, lieve lezers, ik wil jullie vragen onderstaande brief van m’n fabulous friend Genesis aan haar prachtige lichaam te lezen.

Dear body,
First of all, I love you. With all your scars, dents, bumps and hairs in places where I don’t want them. You’re imperfect, and that’s okay. I do love you. I love how healthy and energetic you are, especially when fed well and given enough rest. I love your sensitivity, because it reminds me I should take care of you the best that I can. You keep me conscious of your needs.
I love how you become more athletic with every mile run, with every yoga position I notice you become more limber, creating a curvy silhouette. I see lines of elongated, strengthened muscles in places I’d never thought I’d see them. My shoulders, my legs, even my abdominal muscles are coming in, a beautiful pattern of flesh and bones underneath the bronzed skin. It makes me feel so empowered, so strong and happy.
I never thought I’d say it, with all my disordered eating crap and self-loathing as a teen, but I truly love you. You are my vessel and my shrine. My playground, my instrument, my place of residence and my journey. You are mine, and you are loved. Fuck that you’re imperfect. The best things are just that.
So I don’t strive for perfection. But I have vowed to take the most excellent care of you I possibly know how. And I still try to uphold that vow the best I can.
I will treat you with exercise, wether it’d be strenuous and exhausting or leisurely and relaxing. I will listen to you, read your signs. I will also reach beyond your limitations; I will expand the realm of what you are capable of. Even in that, I will make sure never to push you too much, because you are as much the pupil as you are the master — I have much to learn from you.
I will spoil you with healthy foods and luxurious treats; I will strive for purity and love in my diet as much as my approach to life in general. I will provide what you need more than what you desire, but your desires will never go completely ignored. I will keep you well-fed; you will get all the nutrition you need. But if you crave so, I will supply delicious coffee, rich desserts and greasy take-out. I don’t believe I will damage you with those –it can do you good every once in a while.
Don’t you worry – I pay attention to your requests. I will never again eat anything you are not in the mood for and I will never ever again let you starve. I will let you rest and I will let you dance, run and jump when you need it. I will indulge with long baths, sunlight, sex, massages, smooth body lotions, intoxicating fragrances. Every endorphin- and adrenalin-rush I can give you, you will receive.
I come bearing the humility and gratitude of a servant, as well as the power and guidance of a master. You are my temple, and I will treat you like one.
Love & Yours
Begrijpen jullie nu waarom Genesis één van m’n meest dierbare vriendinnetjes is?! Ik had het niet beter kunnen verwoorden en ik ga het daarom nu ook niet eens proberen. Wel wil ik met jullie graag m’n eigen filosofie delen.
Volgens mij moet je eerst van je lichaam houden, voordat de liefde wederzijds zal zijn. Je moet investeren, je moet bewegen, maar niet overdrijven. Je moet gezond eten, maar jezelf ook niet alles ontzeggen. Je moet jezelf in balans brengen, je leven, je lichaam. En je moet geduld hebben, want als je al tijden ongezond leeft, kun je niet verwachten dat je binnen twee weken tien kilometer kunt hardlopen en je je weer zo fit als een hoentje voelt!
Natuurlijk zal niet ieder lichaam na een bepaalde periode geheel genezen zijn door goed voor jezelf te zorgen, maar ik denk dat er heel veel mensen bij gebaat zullen zijn. Als ik om me heen kijk hoeveel lieve, mooie, slimme mensen hun lichaam vergooien door zich ieder weekend weer vol te gooien met alcohol, of waarbij fruit en groente niet één dag van de week op het menu staat. Die pakjes sigaretten per dag roken, of die de laatste keer sportkleding droegen tijdens gymles op de middelbare school, vijf jaar geleden. Gezellige mensen, die zo’n druk sociaal leven hebben dat ze geen tijd meer hebben voor zichzelf, mooie mensen die zichzelf nooit mooi genoeg vinden.
Ik ben zelf al aardig op weg, als zeg ik het zelf. Ik leef sinds 1 januari heel bewust. Dat wil niet zeggen dat ik nooit meer iets eet wat ongezond is, want dat doe ik nog steeds meerdere keren per week. Maar ik geniet ervan, ik weet wat ik eet. Als ik een stuk chocola neem, dan weet ik van te voren hoeveel chocola ik ga eten, en ik stop ook als ik die hoeveelheid op heb. Als je me dat zes weken geleden verteld had dat ik dat kon, had ik je midden in je gezicht uitgelachen.
Ik eet weer suiker, geen grote hoeveelheden en ook niet iedere dag, maar doordat ik een maand lang vrijwel niks van suiker gegeten heb, heb ik nu na een klein beetje al genoeg. Mijn lichaam komt weer in balans. Door het voedsel dat ik eet, de kilometers die ik hardloop en de video’s van Tracy Anderson. 
Zou ik dit jaar mijn goede voornemen in een nieuwe levensstijl kunnen omzetten? Only time will tell… maar voor nu voelt het heel erg goed.

Liefs,

>DIARY: On Moving Out (Part VI: We’re moving on)

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Zoals ik gisteren al zei, het bed staat, en daarmee is de kamer ook gelijk gevuld, haha! Gelukkig hebben we een inloopkast voor onze kleding, want een kast het er met geen mogelijkheid meer bij gekund! Ik ben groot fan van de slaapkamer! Het allerleukst vind ik het kastje achter het bed, met de retro nachtlampjes en de boekjes. De zijkant van de kastjes kunnen we ook uittrekken, een echt nachtkastje dus!

De keuken zag er de eerste dag zo mooi uit, inmiddels is het daar echt een regelrechte chaos geworden! Echt jammer, is de ene kamer klaar, is de andere ruimte weer een zooitje! Dat zal wel verhuizen heten zeker?

Gistermiddag hebben we de woonkamer gewit en toen we daar na twee uur klaar mee waren, konden we ein-de-lijk de woonkamer inrichten, in hoeverre je het inrichten kunt noemen natuurlijk, want erg veel meubels hebben we nog niet. De stoel die jullie rechtsvoor zien is ook nog een interim stoel, daar moet nog een mooier exemplaar voor worden gevonden, maar tot die tijd zit deze stoel wel heel erg lekker.

Nu het dilemma, wat vinden jullie van de lijst met oude wereldkaarten boven de bank? De lijst blijft sowieso hangen, want als we die van de muur willen halen zal de stuc van de muur af worden getrokken. Maar zullen we de wereldkaarten erin houden? Ik vind het heel erg gaaf en Rem ook, maar het is misschien leuk als we er zelf iets voor verzinnen, nu blijven het altijd, of in ieder geval de eerste tijd, de wereldkaarten van de vorige bewonder.

What to do?

Liefs,

>DIARY: On Moving Out (Part V: It takes a little longer)

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Toen Remco het huis kocht dachten we dat we er zo in konden. Groene muurtje in de slaapkamer weg, verschrikkelijke behangetje van twee muren halen, even witten, en klaar. Het hele appartement heeft namelijk houten vloeren en de overige muren waren allemaal een paar jaar geleden gewit. 
Maar als dan alle meubels weg zijn, en het zonnetje naar binnen schijnt, dan is die muur toch ineens stuk minder hagelwit. We zijn nu dus ALLES aan het witten. Iedere muur, ieder plafond, op dat ene muurtje in de slaapkamer na dan, die heeft de kleur Puur Kiezel van Flexa gekregen. 
De enige ruimte waar we vrijwel niks aan hoeven te doen, dat is de prachtige badkamer! We willen alleen nog een nieuwe toiletbril, gewoon, omdat ons dat een frisser idee geeft. Verder is alles daar prima in orde. Het lijkt net een wellness, op deze foto’s is het niet zien, maar onderaan de muur zitten kleine lampjes die echt zo’n vakantie-wellness gevoel geven.

Oh en aan de inloopkast hoeft ook NIKS meer te gebeuren!

De keukenkasten worden ook al gevuld, dat is niet zo lastig met zo-veel glaswerk! Het bed in elkaar zetten was nog een heel ander verhaal. Man, Ikea! Ze doen net alsof iedereen zo’n kastje in elkaar kan zetten (de planken die je op de foto ziet zijn namelijk alleen van het kastje), maar dan hoor ik zeker bij dat kleine clubje imbecielen die dat niet kunnen, want.. wat een gedoe! Inmiddels staat het bed ook net, maar die foto’s zien jullie morgenochtend :)
(Ik ben trouwens al drie hele dagen geheel make-uploos, herkennen jullie me nog wel? Ga ik geen gewoonte van maken hoor!)

Liefs,

>FOODIE: Salad

>

Photobucket

Ik hou van salades. Niet alleen omdat ik geen makkelijkere maaltijd ken om te bereiden, of omdat het gezond is, maar omdat ik het oprecht, echt lekker vind. Lekkerder dan patat met pindasaus, mits met de juiste ingrediënten bereid natuurlijk.

Mijn laatste liefde? Veldsla met rucola. Tomaatjes, pijnboompitjes, avocado, parmezaan en caesardressing. DELICIOUS!

Wat moet er in jullie perfecte salade zitten? Gaan jullie liever voor een frisse salade, of met een romige dressing? Inspire me!

Liefs,