>LOVE: Daddy

>

Photobucket

(Papa en ik, wintersport 2010)

Vroeger zei ik altijd “ik wil een vriendje dat tenminste de helft van de handigheid van m’n vader in zich heeft”. Papa kon namelijk altijd alles. Was m’n computer kapot, wist mijn vader hem te repareren, al kostte het hem drie volle dagen. Was m’n armbandje gebroken, papa had wel een maniertje om het probleem op te lossen. Snapte ik m’n wiskunde niet, papa kon het me altijd uitleggen.

Ik kon me niet voorstellen dat er ooit iemand zou zijn die genialer was dan mijn vader en ik moet zeggen.. eigenlijk is dat gevoel er na bijna tweeëntwintig jaar nog steeds. Papa weet nog steeds altijd alles het beste, en ik vertrouw hem nog steeds blindelings.

Maar m’n vader is ook gewoon cool. Hij leest Grazia (en vindt het zeer waarschijnlijk niet leuk dat ik dit feit met jullie deel), hij weet het verschil tussen een mascara en een oogpotlood. Hij weet dat Viktor en Rolf in een ver verleden voor H&M hebben ontworpen, hij wil niet dat ik het huis uit ga omdat hij m’n iMac dan moet missen. En hij is z’n mannelijkheid nog lang niet verloren.

Of ik op hem lijk? Daar zijn de meningen over verdeeld. Een eigenschap die we delen is onze vastberadenheid om de doelen die we onszelf stellen te behalen. Als ik tegen mezelf zeg 100 kilometer hardlopen deze maand, dan gebeurt dat, blessures, tijdnood, weersomstandigheden, het kan allemaal, maar m’n doel zal ik halen. Papa heeft dat ook, die zit bijna dagelijks op de hometrainer, en als ‘ie een dagje mist moet hij de dag daarna twee keer zo lang, om maar even een voorbeeldje te geven.

Vandaag vieren we het heugelijke feit dat papa 54 jaar is geworden, maar niet dat hij zich 54 voelt. Mannen van z’n eigen leeftijd zijn oude mannetjes, hij voelt zichzelf nog minstens twintig jaar jonger. En dat is goed; want je bent de leeftijd die je jezelf voelt.

Happy Birthday Daddy!

Liefs,

DEAR DIARY: On Moving Out (Part I)

>

Photobucket

 

Over precies negen dagen verhuis ik. Ik zit in m’n kamer, beter bekend als de zwijnenstal van Annemerel. Ik heb nog geen boek ingepakt, want dat komt wel.. Het is absoluut geen ‘angstgedrag’ maar ik weet het niet hoor.. als ik nu al ga inpakken, stel je voor dat ik het dan nog nodig heb en dan moet ik in dozen gaan zoeken. Plus, als ik nu al ga inpakken zit ik dus minstens negendagen tussen de dozen, en dat is mij veel te ongezellig. 

Donderdag hebben we ein-de-lijk een keer een geslaagd bezoek aan Ikea gebracht. We hadden al meerdere pogingen ondernomen, maar het is het altijd net niet. Als ik zo’n boekje bekijk wil ik alles, als we in de winkel sta denken we allebei.. eh, is dit het nou? En dan staan we uiteindelijk alleen met een paar geurkaarsen en een slagroomspuit bij de kassa (ik maak niet eens een grapje!)

Maar donderdag kwamen we met een écht doel, en we hadden versterking van schoonzus en zwager, dus we moesten wel. Het bed is uitgezocht, het nachtkastje (waar ik nog enthousiaster over ben dan het hele bed) is gevonden, de bedlampjes (die alles compleet maken) zijn al gekocht, evenals de dekbedovertrekken, die ongelooflijk veel lijken op de dekbedovertrekken die we in Oostenrijk altijd in ie-der hotel/appartement hebben, wit met een klein streepje erin geweven. Het vervelende van Ikea is wel dat je niet zelf de leveringsdatum van je spullen kunt bepalen, dus moeten we volgende week weer terug om het bed, de matrassen en de lattenbodems te bestellen, en dan maar hopen dat het op voorraad is en dat het al gelijk de veertiende geleverd wordt, want we willen er gelijk de eerste nacht (Valentijn!) gaan slapen.

De slaapkamer is dus zo goed als ingericht, want daar past verder niet veel meer bij. We hebben een inloopkast, dus daar hoeven we ons ook geen zorgen over te maken. Iets ‘gezelligs’ voor boven het bed heb ik donderdagavond zelf in elkaar geknutseld. We wilden iets groots en bijzonders, maar misschien toch ook wel iets persoonlijks, dus heb ik al m’n harddiscs en internetbronnen geraadpleegd op zoek naar leuke foto’s. Van ons samen, van vakantie’s, van familie, van vrienden, van lekkere gerechten die we gegeten hebben. Ik heb ze zwart, wit gemaakt en een klein beetje gespeeld met de contrasten en er daarna een enorm grote collage van gemaakt (160cm bij 90cm) en die willen we op canvas laten afdrukken. Leuk he?

Nu de rest van het huis nog. De badkamer hoeft weinig aan te gebeuren, nieuwe wc-bril (want dat is wel zo’n fris idee) en dan is het klaar. De hobbykamer gaat ook wel goed komen, maar de woonkamer.. we hebben een bank, een hele gave lamp en een super grote zwarte vaas in de vorm van een wijnfles en.. that’s it. TVmeubel voldoet steeds niet aan onze eisen, evenals iedere salontafel die we tot nu toe gezien hebben. Oh en om over een eettafel en stoelen nog maar te zwijgen. Dus… mochten jullie leuke ideeen hebben, deel ze. Onze muren zijn wit, onze vloer is whitewash parket (RECTIFICATIE: whitewash eikenhoutenvloer), bank is gemêleerd grijs en de accessoires zijn zilverkleurig (hoogglans en RVS) en zwart/wit.. dus!

Liefs,

>FASHION: H&M Conscious Collection

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
14 april, markeer die dag maar vast in je agenda.. althans, als je net als ik je wekker wilt gaan zetten om op de H&M site één van deze jurkjes en broekjes te bemachtigen (of om Ashley te feliciteren natuurlijk!)

H&M introduceert op 14 april de Conscious Collection een collectie volledig gemaakt van duurzame materialen. En hoewel sommige van deze jurkjes op het eerste gezicht misschien een beetje aandoen als een doopjurkje; ik weet al precies hoe ik het wil combineren. Met een lerenjasje, stoere laarzen en bruine benen in de stad, of met een grote zonnebril, slippertjes en een veel te grote flaphoed over m’n bikini op het strand..

Ik mag van mezelf één jurkje en één broekje, welke dat gaan worden.. voor die beslissing heb ik nog meer dan twee maanden de tijd! Gaat dat dan niet een enorm bewuste keuze worden?

Welke zouden jullie kiezen?

Liefs,

>OUTFIT: Knitted & Chained

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Voor een middagje Ikea koos ik de meest voor de hand liggende schoenen, m’n zwarte enkellaarsjes met de kettingen van ZARA. Herinneren jullie mijn dilemma van vorig jaar nog? Moest ik de laarsjes houden of niet.. De meningen waren er over verdeeld, maar ik heb ze toch gehouden. Moet wel zeggen dat ik ze nog niet heel vaak gedragen heb, maar ik vind ze nog steeds erg mooi en ze staan nu dus vooral vaak als confectie museumstuk in m’n kamertje.

Het jurkje wat ik draag kocht ik in Antwerpen tijdens de ZARA Sale, ik paste hem niet voordat ik hem kocht, omdat ik daar op dat moment echt niet meer toe in staat was en toen ik thuis kwam was ik niet heel erg blij met de pasvorm, ik bedoel dit is een S-je en hij zit nou niet bepaald mooi nauwsluitend. Ach ja, wat wil je voor twintig euro? Ik vind hem in ieder geval wel leuk genoeg om gewoon te dragen.

What I’m wearing: Jasje SuperTrash, Jurkje ZARA, Laarsjes ZARA, Maillot H&M.

Liefs,

>LOVE: Rose

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket

Klein Roos wordt groot, met d’r hakken torende ze zojuist centimeters boven mij uit, en dat is gek. Gelukkig is ze platvoets nog steeds die anderhalve centimeter kleiner.. ben benieuwd of ze die nog gaat inhalen, ik hoop het stiekem niet, want dan is ze echt m’n kleine zus niet meer.

Roos heeft vanavond een Gala en dus poederde ik haar vol met MAC, smeerde ik haar wangen vol met Bobbi Brown, hing ik Chanel in haar oren, besproeide ik haar met Versace en wurmde ik haar in d’r toch wel iets wat strakke nieuwe Lipsy jurkje. Haar haren rolde ik in een knotje en een klein uurtje later was ze ready to party.

Het liefst zou ik Roos de hele dag aankleden en optutten, ze is zo’n heerlijk popje. Maar helaas, dat voorrecht heb ik alleen tijdens dit soort gelegenheden, anders kan ze het namelijk heel goed zelf. Zien jullie het al voor je, als ik later zelf een klein meisje heb, in wat voor prinsesentoestand die de helft van haar leven zou verkeren. Och, en mochten er nou alleen maar jongetjes uitkomen, dan heb ik bij voorbaat al medelijden met die arme kleinen.. Die mogen niet voetballen, maar die moeten op ballet. Hahaha.

Liefs,