>
Follow my blog with bloglovin
>
>
Het jasje en de pantalon zijn van Acne, toen ik vorige week in Amsterdam was en langs de winkel in de negenstraatjes liep zag ik dat ze maar liefst 60%(!) korting op de gehele wintercollectie hadden. Nou dat zijn dus de kortingen waar ik het wel voor doe.
Het paillettenrokje is van French Connection en heb ik besteld op ASOS. Eigenlijk was ‘ie bedoeld voor Oud & Nieuw, maar het rokje werd gisteren pas bezorgd, dus dat plan ging helaas niet door. Ander klein probleempje van het rokje.. hij is te klein. Medium is me gewoon te klein. Nu heb ik dus drie opties. Ik kan het rokje terug sturen, ik kan het rokje online proberen te verkopen of ik kan wachten totdat m’n billetjes vanzelf weer wat geslonken zijn (wat best volgende maand al kan zijn, want met al dat hardlopen en m’n suikervrije dieet gaat dat denk ik best wel snel?)
De legging/joggingsbroek is van T by Alexander Wang en dat is op dit moment mijn grootste liefde. Hij zit zo lekker. Niet alles verliep natuurlijk ook weer vlekkeloos. Zo bestelde ik de broek in Amerika en dat kostte me gewoon 32,25 aan invoerrechten en ik moest daardoor ook een week langer wachten, omdat ‘ie dus gewoon een week in Rotterdam bij de douane heeft gelegen. Heel erg jammer, maar helaas. Weet nu ook niet of ik nog zo snel iets uit Amerika bestel.
De zwarte top en de grijze sweater/jurk is van Ready To Fish by Ilja Visser. Na m’n splurge bij Acne liep ik langs de winkel op de Prinsengracht en ja hoor, ook daar dikke sale. Alles in de winkel ging weg met 50% korting. De grijze sweater/jurk draag ik het liefst op m’n leren legging en de zwarte top droeg ik met Oud & Nieuw in m’n tijgerprint rokje van de H&M.
Oh en last but not least, m’n hoesje voor m’n iPhone van Marc by Marc Jacobs. Besteld op Shopbop, samen met mijn T by Alexander Wang broek. Kostte me dus heel veel aan invoerrechten, maar het hoesje was meer dan 10 euro goedkoper dan op Net-A-Porter en op NAP betaal je ook nog eens meer dan dertig euro verzendkosten, dus uiteindelijk was ik zo toch goedkoper uit. Ik wilde eerst voor zwart gaan, maar toen dacht ik, blauw/groen is eigenlijk veel leuker en dan valt m’n telefoon tenminste lekker op en dat is belangrijk, want ik ben hem zo vaak ‘kwijt’ en als ik hem dan weer eens ‘kwijt’ ben, krijg ik een hartverzakking die me direct weer vijf jaar ouder maakt.
Liefs,
Annemerel
Follow my blog with bloglovin
>
Maandag trok ik m’n stoute hardloopschoenen voor de derde opeenvolgende dag aan en liep ik maar liefst tien kilometer, in een keer, zonder ook maar een seconde te stoppen. Zelfs voor het stoplicht bleef ik dribbelen op m’n plaats. Dat was een momentje van grote trots! Om vier uur was het weer tijd voor m’n werk. Was wel weer fijn, om na een weekje vakantie weer op m’n plekje te zitten. Enige mindere van dit hele verhaal. Ik had om half vijf, horeca-etenstijd, helemaal nog niet zo veel honger, dus at maar een klein bordje pasta bologonese, nou dat heb ik geweten, om negen uur begon de honger en een klein uurtje later dacht ik dat ik van m’n stoeltje zou vallen. Meestal zou ik dan een sprintje richting de koks zijn gerend en om taartjes hebben gebedeld, maar ja.. suikervrijdieet! It’s a bitch, maar still going strong!
Gister stond ook weer in het teken van m’n werk. Vroeg begonnen met een cursus en uiteindelijk het klokje rond gehaald. Vrij weinig tijd voor sportieve uitspattingen dus, op de fietstocht van vijf minuten na heb ik alleen maar heel stil op m’n stoeltje gezeten. Ach, ook geen schande, toch? Spieren moeten ook uitrusten heb ik me laten wijsmaken. Begon de suiker gister toch wel goed te missen. Had een vieze smaak in m’n mond, normaal zou ik dan lekker aardbeienlimonade met ijsklontjes en verse limoen en munt genomen hebben, nu mocht ik dus geen limonade en moest ik het doen met glaasjes water en kopjes thee, want ook cappuccino is zonder die schep suiker toch ineens een stuk minder aantrekkelijk (en dat bevordert de smaak natuurlijk ook niet bepaald!)
Vandaag was een spannende dag, want ik had een ‘very exciting appointment’, ik ga er lekker niks over zeggen, want er valt ook niet zoveel te zeggen, maar kan je wel vertellen dat ik ’s morgens goed zenuwachtig was. Voor niks natuurlijk. Maar dat kon ik mezelf wel 300x vertellen, maar dat gevoel in m’n buik veranderde daar niks door. Ben de dag heerlijk begonnen met twee eitjes sunny-side-up, kopje thee, vruchtensapje, heerlijk! Vanmiddag heb ik geprobeerd m’n eigen mueslirepen te maken. Geprobeerd zeg ik inderdaad, want ze zijn grandioos mislukt. Ik had gecondenseerde melk nodig en dat kon ik bij ons in de supermarkt niet vinden. Dus ik dacht ik ga gewoon melk in laten dikken door het te koken. Nou, echt.. mislukter kon niet. Toen het in de oven ging begon vrijwel gelijk het hele huis te stinken en man, toen ik het eruit haalde lag er echt zo’n goor melklaagje bovenop. Iehl!
En nu.. ben ik bezig met een artikel voor het AD, over Outletstores! Ben nu nog in de ‘informatie-verzamel-fase’, maar de deadline is zaterdag al, dus er is wel enige haast geboden. Heb ik trouwens nog lezers die wel eens een outletstore bezoeken? Ik ben zeer benieuwd naar verhalen, dus zoja, mail me! annemerel@annemerel.com !
Liefs,
Liefs,
>
We spraken af in Den Haag, bij Kris, een ritje van 10 minuten voor mij, waar ik vol trots drie kwartier over deed (dacht af te snijden, got lost in een voor mij onbekende woonwijk, had erg veel last van eenrichtingsverkeer, werd verrast door een hele hoop drassige sneeuw, was het precieze adres vergeten). Eva en Lindsey waren al druk bezig in de keuken, Kris rende heen en weer en probeerde (en was) een goede gastvrouw te zijn. Genesis, Nathalie, Eline en ik stonden heerlijk in de weg. En toen Sanne en Suus gearriveerd waren kon het echt beginnen.
We lazen de gedichten voor, de ene nog spectaculairder dan de ander. We opende cadeaus en aten ons ondertussen onwel aan salade, tortillas, hartige taartjes, stokbroden en wraps, om het vervolgens tijdens het dobbelen nog een tikkie erger te maken met schuimkoekjes, truffels en mijn eigen gemaakte Rocky Road.
Het was fijn, om iedereen weer eens te zien en om iedereen zo gelukkig en op hun gemak te zien. We misten lieve Fleur en Ashley, maar die zijn er volgende keer gewoon wel bij. Of we ze moeten kidnappen of niet.
Liefs,