Annemerel.com

>Genesis.

>

Photobucket
Gisteravond had ik eindelijk een one-on-one date met de fabulous Genesis. Drie jaar geleden stond onze eerste afspraak, ging niet door. Een jaar later stond de volgende, ging ook niet door. Daarna volgde er nog een paar en zelfs een spontaan voicemail bericht met ‘Ben je in de buurt van Den Haag? Kom!’ Maar nee, ik kwam niet, ik was aan het werk.
Maar na de meeting een paar weken geleden kon en wilde ik er ook echt niet meer onderuit. Ik wilde een date met Genesis.
En zo geschiedde. Ik wachtte haar op voor de Bijenkorf met Lily’s Cupcakes. We wandelden door de stad, praatten, lachten, alsof we dit al jaren deden. We aten sushi bij Sumo en ik had meer aandacht voor haar dan voor mijn sushi, nou kijk, that’s a first. Na een half uur, toen ze me eventjes inruilde voor een bezoekje aan het toilet, keek ik voor het eerst weer op mijn telefoon. Oeps, vijf gemiste oproepen en drie smsjes, ja dat zijn mensen niet gewend, dat ik niet vast geplakt zit aan mijn telefoon. Ik kan het dus wel :)
Genesis is iemand die je aandacht voor de volle 100% trekt. Haar verhalen, haar gezichtsuitdrukkingen, haar bewegingen, niks wil je missen, want ze boeit. 
Na de sushi dronken we een glas wijn op Het Plein. Op de banken van het verwarmde terras van Millers. Heerlijk. Vier uur lang gepraat over de zin en onzin van ons leven, slechts 2x afgeleid door eerst een luid-tongend stelletje achter ons en vervolgens een groep die zo in Oh Oh Cherso hadden kunnen zitten. 
Rond middenacht dronken we groene thee op het Centraal Station en ontmoette ik haar prachtige Apollo. Toen ze wegreden en ik naar de tram liep had ik een soort van gevoel van onoverwinnelijkheid. Ik had zo’n energie in mijn buik dat ik wilde rennen, springen, dansen. She made me high.
Can’t wait to meet again :)
Liefs,

>Chocolate Lover Goes Healthy Chocolate

>

Photobucket
Photobucket
Ik hou onvoorwaardelijk van chocolade, maar dat heeft z’n nadelen. Bonbons zijn bijvoorbeeld niet het meest gezonde tussendoortje, brownies al helemaal niet en een mars is zo over-geproduceerd dat het heel moeilijk is om er nog gezonde voedingsstoffen in terug te vinden. Aangezien ik ook onvoorwaardelijk hou van mijn lichaam komen die twee liefdes dus nogal eens met elkaar in de knoei. 
Maar er is iets nieuws, nou ja nieuws, het ligt al minstens vier maanden bij mij in de koelkast en daarvoor lag het weet ik het hoe lang in Amerika al in de supermarkt, maar er is dus voor mij iets nieuws.
Raw Chocolate. Het schijnt geweldig te zijn, zelfs voedzaam. Op de verpakking van dit koekje, cakeje, chocolaatje, brownievervangetje staat dat het zelfs stress en vermoeidheid verslaat. Het heeft zelfs een hoog vezel gehalte en het bevat groene thee? Klinkt als een godswonder.
Ik ben dus benieuwd, maar ook wel een beetje angstig, anders had het niet al vier maanden bij mij in de koelkast gelegen. Vandaag won mijn nieuwsgierigheid het van mijn angst (waar voor eigenlijk?) en besloot ik het te proberen. 
Eerste indruk? Het stinkt. Naar natuur, naar de boerderij, gatverdamme. 173 calorieën blijven 173 calorieën. Daar voor in plaats kan ik ook een banaan, 2 kiwi’s en een peer eten. Maar nee ik zou het proberen. De eerste happen waren spannend, aftasten, ze smaakte naar de geur. Maar ik moest doorzetten van mezelf en kauwde rustig en bedachtzaam door. En wat bleek, de geur was dan misschien wel niet zo lekker, het smaakte eigenlijk best wel goed.
En het allermooiste, toen ik hem op at was niet het eerste wat ik dacht, ik wil er nog een! Wat ik normaal heb als ik net een brownie verorbert heb. Ik ben ook niet misselijk, hyperactief. Ik voel me prima. Verzadigd.
Of ik er voortaan mijn banaantjes, kiwi’s en peertjes voor inwissel, ik denk het niet. Maar het lijkt mij wel ideaal tegen zo’n chocolade-aanval. Zorg in ieder geval dat er snel weer een paar in mijn koelkast liggen!
Liefs,
Annemerel
Liefs,

>Sundaymornings

>

Photobucket

Je nog een keer omdraaien, omdat het kan. Ontbijten met warme broodjes, croissants, gebakken eitjes, verse vruchtensappen en liters groene thee. Warme douches en zachte handdoeken. Cappuccino en een doos Leonidas bonbons, een rustig muziekje op de achtergrond. Oh how much I love Sundaymornings..

Maar de ochtend loopt alweer ten einde en zo loopt ook mijn relaxstand leeg. Om 12.00u mag ik alweer werken en hoewel ik dat normaal helemaal geen probleem vind, baal ik nu toch wel een beetje. Die strakblauwe lucht ziet er zo aantrekkelijk, aanlokkelijk, goddelijk uit, ik zou het liefst de relaxte ochtend nog even door willen trekken naar een relaxte middag. Met een boekje in de tuin, groene thee, fruit en yoghurt.. Lekker ideetje, helaas niet uitvoerbaar, maar dat overleef ik wel.

Aan al mijn lieve lezers die voor vandaag nog geen strikt noodzakelijke verplichtingen hebben staan; geniet ervan! Ga naar buiten, lees een boek, maak een wandeling, beleef een sportieve uitspatting of waar je ook maar van geniet, maar geniet, want dit soort zondagen zullen we dit jaar niet vaak meer mogen meemaken ben ik bang!

Liefs,

>Some shopping

>

Photobucket

Wat een heerlijk oktoberweer! Ik werd vanmorgen uit mezelf om half acht wakker (normaal heb ik daar zes wekkers voor nodig) door de zon die vol op het bed scheen. Heerlijk. Maar na een kwartier werd het zo warm dat ik zelfs een volgende stap durfde te nemen, het bed voor acht uur verlaten.
Ik had nieuwe schoenen nodig voor mijn werk. Nee echt, ik had ze nodig. Schoenen waarop ik lang kan lopen zonder pijn, nette schoenen, maar niet tuttig. Schoenen zonder hak en die geen geluid maken. Zwarte schoenen, die ook wel een klein beetje tegen een stootje kunnen. Het leek een onmogelijk opgave, vooral ook omdat ik van de meeste schoenen, hoe lang ik ze ook heb geprobeerd in te lopen, blaren krijg.
Dus ik om kwart over negen in de auto naar de stad. Bijenkorf in, schoenen kijken. Niks in mijn maat natuurlijk, of 300 euro, waar ik dus echt geen trek in had. Heel erg snel de Bijenkorf verlaten, uit zelfbescherming en naar de H&M, waar ik wel de perfecte schoenen vond. Gewoon, de zwarte, simpele hoge (nep) suede laarzen. 40 euro, klaar.
Nou niet dus. Ik zag nog een geweldig paar laarzen (met onmogelijke hak), 6 maillots (echt een investering!) en dat moest ook gekocht worden. Natuurlijk kwam ik onderweg naar de uitgang weer een prachtige sjaal en handschoentjes tegen en ja dat was ook een investering vond ik en moesten dus ook gekocht worden.
Lieve lezers jullie begrijpen; ik heb me niet aan mijn goede voornemen van deze maand gehouden.
Maar ik wil wel heel eventjes als sidenote noteren, dat de twee paar laarzen, 6 maillots, sjaal en handschoenen allemaal binnen mijn beoogde budget voor het paar ‘werkschoenen’ vielen. Slecht? Misschien. Gelukkig, zeer zeker!
Enjoy your weekend!
Liefs,

>Week 1

>

Photobucket

Vijf goede, twee slechte dagen. Ik zeg, not bad voor iemand die de laatste weken alleen nog maar slechte dagen had. En dan bedoel ik natuurlijk slecht als in, niet sporten en heel de dag door snacken. Ik heb deze week 30 hele kilometers hardgelopen en heb meer fruit gegeten dan in de afgelopen maand bij elkaar. En ein-de-lijk zijn mijn benen over de spierpijn heen. Na dag een had ik spierpijn, dag twee ging ik weer lopen, had ik dag drie natuurlijk nog meer spierpijn, dag vier was het bijna (let op bijna!) ondraaglijk, maar ik liep door. En nu heb ik dus geen spierpijn meer. Fabulous. Die marathon gaat mij heus wel lukken :) (& I’ll have killer legs by the time!)
Verder heb ik deze week fijn geluncht met vriendinnetje Kim in Den Haag en gedineerd met vriendinnetje Laura, ook in Den Haag. Super gezellig! Laura zag ik de afgelopen drie jaar minstens drie keer in de week, omdat we ieder college samen volgde, nu volgt zij een schakeljaar voor een master, en ben ik.. tsja wat ben ik eigenlijk aan het doen. Goed, dat een andere keer. Maar goed, nu had ik Laura dus voor het laatst 1 op 1 gezien tijdens ons reisje naar Barcelona begin juni. Ja dat is heel erg en dat gaat ons ook nooit meer gebeuren. Fuck distance! Hello best friends :)
Ook heb ik deze week al een boek gelezen, heb ik meer dan veertig uur gewerkt, dronk ik op zondagavond net een glas champagne te veel, dronk ik liters groene thee, onthaarde ik mijn bovenlip met als resultaat een brandwond en een net zo dikke snor, ontving ik acht (bestelde) kledingstukken waarvan ik er zes houd (telt niet telt niet, september al besteld!), besloot ik een kasboekje bij te gaan houden, maakte ik voor het eerst mosselen klaar, keek ik Letters to Juliet, ontving ik eindelijk mijn nieuwe OV chipkaart met 40% NS korting en verpestte ik mijn nieuwe Uggs door er een lading frituurvet over heen te gooien.
Mooi begin! Fijn weekend, until next time!