Annemerel.com

>What I’ve been up to..

>

Het is alweer zaterdag, de week is bijna ten einde. Eerste ‘collegeweek’ die ik niet in de collegebanken heb gespendeerd. Voelt toch wel gek, maar ik heb eindelijk een plan, met dank aan decanen op het terras bij elzenduin, een super inspirerende mail van Nathalie, gesprekken met papa, mama en m’n vriend en meer dan dertig onwijs fantastische reacties waar ik dus echt heel erg veel aan heb. Wat m’n plan is blijft nog eventjes tussen mezelf en mezelf, I don’t want to jinx anything, maar zodra ik definitieve updates heb zijn jullie natuurlijk de eerste die het te horen krijgen!
Goed wat ik deze week zoal gedaan heb?
Maandag was het prachtig weer en dat was dan ook meteen de meest fantastische dag van de week. Ik ben lekker naar buiten gegaan, heb heel veel foto’s gemaakt, een cheesecake gebakken, heel erg veel geschreven en ik heb de hele avond in bed gelegen met de chicklit ‘Last Night In Chateau Marmont’ van Lauren Weisberger, die aan het eind van de avond dan ook helemaal uit was.
Dinsdag was ook zo’n dag. Schrijven, schrijven, schrijven, heerlijk! ’s avonds gegeten bij Dim Daily in Den Haag, de aller aller allerbeste betaalbare Chinees van Nederland. Zonder grappen! ’s Avonds The OC marathon met vriendje in bed, met een fles wijn en zonder Ben & Jerry’s, dat dan weer wel.
De afgelopen dagen heb ik iedere dag gewerkt, was ook wel weer fijn, want na twee dagen zonder echt serieuze bezigheden voel ik me toch wel een beetje een lapslans. Helaas voelde ik me gister eigenlijk helemaal niet goed. Ik werd laat wakker, voelde al direct dat het niet mijn dag zou worden en ik was nog geen twee uur op mijn werk toen de eerste tekenen van Migraine zichtbaar werden. Heb het daarna toch nog zo’n zes uur uitgehouden, maar toen moest ik toch echt heel erg snel mijn bed op gaan zoeken. Laat ik het zo zeggen, ik heb het toilet een stuk beter leren kennen.
En nu lig ik nog een klein beetje uit te zieken in bed. Over een uur moet ik weer werken, gaat wel goed komen denk ik zo. Ben in ieder geval niet meer ‘kots’ misselijk, een beetje licht in hoofd en maag, that’s all.. Maar hey, daar gaan we niet dood aan, dus ik ga zo toch echt mijn bed verlaten, mijn wangen kleuren met wat blusher en mijn maag vullen met wat yoghurt en dan komt het vast wel goed. Toch?
Liefs,
Annemerel

>Cheesecake

>

Photobucket
Cheesecake leek mij altijd maar een beetje vies. Bij het idee aan kaas gruwel ik al, dus een kaastaart leek me gruwelijk. Totdat ik een paar maanden geleden bij Starbucks stond en een lekker zoet taartje wilde. De barista raadde me de witte chocolade Cheesecake aan en ik had zowaar het lef om het te proberen. Conclusie: Cheesecake is goddelijk, verslavend, en smaakt in de verste verte niet naar kaas.
Tijd om er zelf een te fabriceren dus, want langs Starbucks kom ik niet meer iedere dag en een goede Cheesecake vinden hier, is net zoiets als een lekkere cappuccino vinden in Nederland, een zoektocht met meer kikkers dan prinsen. 
Hier mijn recept, het basisrecept voor New York Cheesecake met een twistje Annemerel. Succes, veel plezier en geniet !
Benodigdheden:
Digestive biscuit (200 gram)
Boter (100 gram)
Philedelphia Naturel (Light) (3 pakjes a 185 gram)
Bloem (2 eetlepels)
Suiker (2 eetlepels, niet zo zoet, 6 eetlepels voor zoetzoetzoet)
3 eieren
2 eidooiers
Vanillesuiker
Citroenschil
Roodfruit compote
Creme Fraiche 

Stap 1
Verwarm de oven op 160 graden. Smeer een ronde taartvorm in met boter en plak op de randen repen van bakpapier met de boter. Zorg dat het bakpapier zo’n drie centimeter boven de taartvorm uitsteekt. Op de bodem van de taartvorm hoef je geen bakpapier te doen.

Kruimel de biscuits met de keukenmachine en vermeng met de gesmolten boter. Zorg dat het een glad geheel wordt en smeer uit over de bodem van de taartvorm. Druk het mengsel goed aan en zorg dat het overal even hoog is. Plaats het dan zo’n 15 minuten in de voorverwarmde oven.

Stap 2
Ondertussen kun je verder gaan met het Cheesecake mengsel. Klop de Philedelphia in zo’n 30 seconde tot een luchtige substantie. Voeg dan een voor een de ingrediënten toe. Blijf tussendoor het mengsel goed mixen. Als laatste voeg je de Creme Fraiche toe. Let op, hierna moet je niet te lang meer met de keukenmixer in de weer want dan verliest het mengsel de juiste dikte. Je zorgt er alleen voor dat de Creme Fraiche goed met de rest gemixt is, daarna ben je klaar.

Stap 3
Haal na 15 minuten de taartvorm met de bodem uit de oven en giet daarover het Cheesecake mengsel. Zet de oven op 180 graden en bak de Cheesecake voor 15 minuten op deze stand. Hierna zet je de oven op 100 graden en laat je de Cheesecake nog een uur verder bakken. Na een uur zet je de oven uit en zet je de deur van de oven op een kiertje, laat de Cheesecake dan nog minstens een uur in de oven staan.

Na een uur haal je de Cheesecake eruit en laat je hem verder afkoelen. Als de Cheesecake op kamer temperatuur is kan hij in de koelkast, waar hij nog minstens 12 uur verder op moet stijven. Denk eraan, hoe langer de Cheesecake in de koelkast staat, hoe lekkerder hij wordt! Okee hier zit natuurlijk een grens aan (het kan natuurlijk gaan bederven op den duur, maar ik ben er van overtuigd dat het ding dan al lang op is!)

Photobucket
Photobucket

Nou de conclusie lijkt mij duidelijk, de enige moeilijkheidsgraad lijkt hem in het ‘geduld’ aspect te zitten. Als je NU trek hebt in Cheesecake heb je aan dit recept vrij weinig, want de echte Cheesecake proef je echt pas over twaalf uur, maar hey! dan heb je ook wat!
Liefs,
Annemerel

>Knitted

>Photobucket

Was ik de afgelopen jaren echt een jurkjesmeisje, ik ben de afgelopen maanden echt de broek gaan herwaarderen. Wat zit het lekker en wat is het makkelijk! Helemaal deze camelkleurige gebreide broek van ZARA. Heerlijk voor in huis, maar kan naar mijn mening ook best naar de stad gedragen worden, mits chic gecombineerd.
Ik ben deze winter sowieso heel erg ZARA en aardekleuren-minded. Nog wel vaak gecombineerd met zwart (de kleur die ik afgelopen winter eigenlijk alleen maar droeg), maar het is in ieder geval al iets meer kleur. Nude, Camel, Bruin… ik vind het allemaal prachtig.
Welke kleuren kopen jullie vooral voor de winter? En dragen jullie liever jurkjes en rokjes, of zijn jullie meer jeans en broekenmeisjes? Hebben jullie al iets gekocht voor de winter waar je stapel verliefd op bent?
Liefs,
Annemerel
What I’m wearing: Fillipa K Blazer, Supertrash Top, ZARA knitted pants, Primark tas, Fillipa K Wedges, Carrera zonnebril, sieraden Tiffany’s & ILFN

>VOGUE COVERS

>

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Sinds de eerste keer dat mijn oog op het boek viel, in 2007, zit het in mijn hoofd. Ieder bezoekje aan de American Book Center was niet compleet zonder eventjes in het boek gebladerd te hebben. Vorig jaar kwam een goedkopere pocketversie uit, maar die hoefde ik niet. Ik wilde de Real Deal. Een prachtig Salontafel-boek vol met covers van de Britse Vogue. De eerste Cover dateert uit 1916, een tijd waarin covers nog geen foto’s waren maar tekeningen.
Ik hoef sinds een paar weken niet meer naar de ABC om er in te bladeren, ik kreeg het van mijn Oma cadeau voor mijn Bachelor. Perfect cadeau. Heerlijk om dode momenten mee te vullen en ik kan niet wachten om het op mijn salontafel te leggen; eigenlijk kan ik er niet op wachten een huisje te hebben waar ik een salontafel in kan zetten om er vervolgens mijn boek erop te leggen. 
Liefs,
Annemerel

>UG(G)/(ly) ?

>Photobucket

UGGS, de meningen zijn er sterk over verdeeld, maar een ding is duidelijk, erg Fashion Forward zijn ze niet. Neemt niet weg dat ik nog nooit zo lang en lekker heb gelopen op een bepaald schoeisel en dat ze altijd nog een stuk modieuzer zijn dan de plastic moonboots die ik jaren geleden droeg met sneeuw en gladheid.
Vorig jaar vlak voor Kerstmis kocht ik noodgedwongen mijn eerste paar, een beslissing die hartstikke verstandig bleek, want wat een sneeuw, regen en andere viezigheid hebben we de afgelopen winter gezien! Ik heb geleefd in mijn grijze Bailey Buttons. Droeg ze het liefst ook nog in bed. Toen het maart werd en de eerste zonnestralen tevoorschijn kwamen (en mijn excuus voor het dragen dus verdween) heb ik echt eventjes moeten afkicken.
Maar het is inmiddels alweer september en aangezien het weer vandaag een mooie 2 krijgt van weeronline kan ik mijn UGGS aan mijn voeten weer verantwoorden. Vorige week, om precies te zijn op 1 september, heb ik zelfs gezelschap gekocht voor mijn inmiddels afgedragen Grijze Bailey’s. De Classic  in Chestnut staan klaar om mij door de moeilijkste herfst en winterdagen (en misschien stiekem ook wel als ik gewoon even geen zin heb in hakken-leed) heen te slepen.
Mijn eigen mening over UGGS heb ik in ieder geval gevormd; ze zitten goddelijk.
Liefs,
Annemerel