Annemerel.com

>What’s in the bag?

>

Photobucket
Ik sjouw de laatste weken eigenlijk alleen nog maar deze grote Marc by Marc Jacobs shopper met mij mee, zo makkelijk dat alles er in past, iets lastiger om iets terug te vinden, vooral als je Annemerel heet en je hele leven er gewoon in smijt.
Maar wat smijt ik er zoal in?
Een sjaal, omdat ik het heel snel koud heb en dan vind ik niets lekkerder dan een lekker sjaal, mijn portemonnee van Guess, mijn Marc Jacobs IDhouder waar mijn OVchipkaart in zit, mijn lievelingsluchtje van dit moment, Coco Mademoiselle Chanel, mijn filofax agenda, een flesje desinfecterende handgel, oogdruppels voor m’n hooikoorts, Labello, Eight Hour Cream van Elizabeth Arden, Bobbi Brown Pot Rouge voor een gezonde glow, een poedertje van MAC, mijn fotocamera heb ik echt altijd bij me, handcreme van KOH, mijn beste vriend de iPhone, zonnebrand van Lancaster factor 20, astma spray, blarengel van Hansaplast, Rosebud Salve minted rose, mijn sleutels, iPod shuffle, waterproofmascara van Bobbi Brown, MAC concealer, een kurkentrekker, en een extra batterij voor mijn fotocamera.

>Thank You

>

Photobucket

Ik had net de dag ervoor te horen gekregen dat ik mijn geschiedenis tentamen met een vijf punt vijf had gehaald. Het minimale, maar het was voldoende dus ik was gelukkig, toen het mailtje mijn mailbox bereikte. Bij het zien van de naam van de afzender ging bij mij het licht uit, ik raakte volledig in paniek en heb toen in mijn hysterie het mailtje per ongeluk verwijdert.. Ik had een zes zien staan, toch? Maar het mailtje, dat mailtje dat was weg en kon ik nergens op mijn telefoon meer vinden.

MacBook aangezet, natuurlijk niet direct een internetverbinding.. stress stress stress was het nou een zes die ik zag staan? Mag ik dansen, juichen, klappen, gillen, blij zijn? 
Uiteindelijk stond het mailtje gewoon in mijn prullenbak. Oenemeloen die ik ben. Gooi ik misschien wel het belangrijkste mailtje uit mijn universitaire loopbaan in de prullenbak. 
Maar wat was ik blij, gegild heb ik gedanst, omhelst.. Helaas had ik maar tien minuten voor mijn blijdschap, ik moest direct alweer naar mijn werk. Ik kon dus niet op al die lieve twitterfelicitaties, de mailtjes, de smsjes, de berichtjes hier op mijn weblog in gaan.. Maar gelezen heb ik ze wel en ik wil iedereen bedanken voor alle lieve felicitaties, maar ook voor de succes wensen en de ‘wij geloven in jou scriptie Annemerel’ berichtjes.. want echt, ik heb tijden gehad dat ik dacht ‘ik stop er mee’ en dan zijn dat soort berichtjes toch echt wel een steuntje in de rug.
Thank you sweeties :)

>HOORAY!

>Lieve, lieve, lieve lezers…

IK HEB MIJN SCRIPTIE GEHAALD!

ik herhaal…

IK HEB MIJN SCRIPTIE GEHAALD!

(& mijn geschiedenis tentamen ook! Nu alleen nog een super easy tentamen volgende week vrijdag en dan ben ik KLAAR!)

>All or nothing, please.

>

Photobucket
Ik hou niet van dat halve. Geef mij maar gewoon ja of nee, mooi of lelijk, vrij of druk.
Van dat halve weer, geen zon, geen regen.. alleen maar druilerigheid en mist. Te mooi om de buitenlucht te vermijden, te lelijk om echt naar buiten te gaan. Gewoon drie keer niks dus.
Of net niet vrij zijn. Wachten op tentamenuitslagen, op het berichtje of die scriptie nu wel of niet voldoende is. Aan de ene kant vrij zijn, maar aan de andere kant toch nog in het achterhoofd houdend dat het ieder moment afgelopen kan zijn omdat er weer geleerd of herschreven moet worden. Ook niks dus.
Dan vakantieplannen. Het misschien wel of misschien toch ook niet een weekje naar mijn ouders in Italie vliegen. Waar zitten ze dan? Dat weten ze nog niet. Gaat mijn vriendje mee? Dat weet hij nog niet. Wanneer gaan ze dan? Dat weten ze nog niet. Ik wil een plan, ik wil me kunnen verheugen op iets concreets. Ik wil me niet verheugen op iets dat misschien niet doorgaat.
I am in desperate need of the ability to just go with the flow… but I just don’t seem to get it.

>9x Annemerel

>