>Haven’t been this busy since like forever

>

Mijn welgemeende excuses voor het gebrek aan blogs. Ik zweer het je, ik zou het anders doen als het kon, maar mijn schema is om benauwd van te worden. Ik zal vandaag eventjes voor jullie eventjes puntsgewijs met jullie doorlopen, om je een beetje een idee van deze twee weken te geven. Want geloof me, zo is iedere dag de eerst komende twee weken, veertien dagen, 336 uur.
7.30u Wekker gaat, snoozeeee (gister pas 2.00u klaar met werken)
7.45u Dermatoloog bellen, ik weet niet meer hoe laat ik een afspraak heb.
8.00u Nog een keer dermatoloog bellen want die was een kwartier geleden nog niet aanwezig.
8.05u Heb over 35 minuten een afspraak met de dermatoloog, snel ontbijten dus.
8.30u Naar de dermatoloog
8.35u Afspraak bij de dermatoloog
8.50u Weer thuis
9.00u Scriptiestress. Moet in vijf uur minstens 2000 woorden schrijven.
10.30u Ik heb zeshonderd woorden geschreven en ben toe aan cappuccino
10.32u Weer verder met scriptie
12.00u Inmiddels 1100 woorden geschreven en nu zo’n honger dat ik echt moet lunchen.
12.05u Weer verder met scriptie
13.30u 2500 woorden geschreven, ik vind het prima voor vandaag
13.32u In de tuin met mijn geschiedenisboeken, moet 45 bladzijde lezen van mezelf
14.30u Toch maar even douchen want ik voel me zo vies
14.50u Weer verder lezen, nog 20 bladzijde te gaan
15.15u Mijn zusje komt uit school, crisis hoe moet ik me nu concentreren? Nog 8 bladzijde
15.20u Blog schrijven.
Inmiddels is het 15.31u Ik moet nog een opzet maken voor mijn twitter-handleiding-folder en ik moet nog vijf interview vragen verzinnen. Moet ook nog steeds 8 pagina’s lezen en ik wil het cadeautje voor vriendinnetje Laura die gister jarig was nog op de post doen, maar ik heb geen postzegels meer! Oh en ik moet ook nog snel koken voor mezelf, want nu komt het allermooiste..
Over precies 1 uur en 27 minuten moet ik werken.
Ik wil echt niet klagen, want het zijn dit soort weken die het leven ontzettend spannend houden. Maar nu begrijpen jullie misschien wel waarom het een beetje stil is van mijn kant.
Die verjaardagspost komt echt nog, trust me, maar als ik het doe wil ik het wel goed doen, dus daar heb ik even tijd voor nodig!
Liefs,
Annemerel

>My Tiffany’s Birthday

>

Bedankt voor al jullie lieve reacties op mijn scriptie debacle en de felicitaties!
Er komt zo snel mogelijk een uitgebreid verjaardagsverslag, maar ik heb vandaag eerst orde op zaken gesteld wat betreft mijn studie en ik mag nu alweer snel mijn diorsneakertjes aan en richting mijn werk!
Maar moet wel zeggen dat ik me gister heel erg jarig voelde en dat kwam mede dankzij jullie :)
Liefs,
Annemerel
(De ketting op de foto is een plaatje van mijn verjaardagscadeau van m’n ouders en oma. Een Tiffany’s sleutel om een 36 inch ketting! Mijn vriendje heeft me ook verwend met prachtige Tiffany’s doosjes (met inhoud) en ik ben nog veel meer verwend, maar dat komt later, echt!)

>Failing

>

“Zo als het er nu uit ziet ga je je scriptie gewoon niet halen. Het is niet goed genoeg. Ik vind het heel vervelend voor je, maar ik zie het allemaal niet echt positief in.”
Patsboem, in mijn gezicht. Au. Dat doet pijn. Ik had het niet zien aankomen, dacht dat ik wel op de goede weg zat, maar de eerste versie van mijn scriptie is keihard afgekeurd. He bah. 
De herschrijving van mijn scriptie zal meer moeten gaan lijken op een verbouwing van Heidi Montag formaat. Alles moet op de schop, want er was eigenlijk niks echt goed. Het meest positieve commentaar dat ik gehoord heb was “dat was nog niet het ergste”

Maar voordat de verbouwing gaat plaats vinden ga ik eerst eventjes 24 uur m’n scriptie compleet buitenspel zetten en (proberen) er geen moment aan denken.
Over precies een uur ben ik jarig en ik ben niet van plan om die dag door drieëndertig pagina’s en drie maanden werk te laten verpesten.
Liefs,
Annemerel

Sushi & Sake

>

Gister was ik vrij, vrij om te studeren. Maar ik heb natuurlijk weer eens geen boek aangeraakt, want zo gaat dat nou eenmaal af en toe bij mij. Ik werd veel te laat wakker (half elf.. maar daar staat wel tegenover dat ik de dag daarvoor tot twee uur aan het werk was), ging daarna gezellig lunchen met vriendinnetje Kim die ik echt al VEEL te lang niet gezien had en daarna pimpte ik mijn shirtje, zoals jullie gister al hebben kunnen lezen.
Om een uurtje of vijf besloot ik toch maar sushi te gaan maken. Eigenlijk vind ik dat meer iets om gezellig met anderen te eten, maar ik had trek in sushi, ik had alle ingrediënten in huis, het is gezond en ik wist hoe ik het moest maken zonder het huis af te laten branden.
De sushi was heerlijk. Ik schonk twee flesjes sake leeg en keek af en toe naar de plaats tegenover me. Leeg natuurlijk en dat was best wel saai. Ik bedoel, dan neem je een stukje sushi en een slokje sake en wat dan? Normaal kijk je dan op en maak je een praatje met degene die tegenover je zit. Nu zat er niemand en had ik tussen mijn hapjes sushi en slokjes sake helemaal niks.
Maar goed, ben trots op mezelf. Alle keren dat ik voor mezelf heb moeten koken in de afgelopen negen dagen heb ik gezond gegeten. De frituurpan is niet aan geweest (althans niet voor maaltijden..). Vandaag en morgen eet ik op mijn werk, maandag zijn mijn ouders er weer. I survived, I think..
Liefs.

>Love, Live, Embrace Life

>

Vanmorgen stond ik op met een creatieve ingeving. Ik wilde een wit shirtje volledig in stijl van My Brand en Zoe Karssen DIY-en. Uiteindelijk heeft het erg weinig weg van Zoe of My Brand, maar ik vind het best wel cool. Ik ging achter mijn laptop zitten en het zinnetje kwam vrijwel meteen in me op (of ik het ooit ergens gelezen heb, of zelf verzonnen heb zou ik dus echt niet weten). Ik printte de illustratie op transferpapier, friemelde nog wat aan de mouwtjes (ik heb ze dubbelgeslagen en vast gestikt) en ergens net boven mijn rechterbil bevestigde ik een strikje van een lintje wat ik nog ergens in huis vond.
Het is allemaal heel simpel, maar ik vind het daarom juist wel heel erg leuk! Als ik meer witte shirtjes had die ik niet meer nodig heb was ik nog wel eventjes verder gaan. Heb zoveel leuke ideetjes. Maar ik heb geen witte shirtjes die ik kan gebruiken en ik heb ook eigenlijk helemaal geen tijd. Vandaag stond in het teken van mijn studie en nu, om tien voor half zes, heb ik nog geen boek open geslagen. Zal ook weinig van terecht komen gok ik zo want ik heb inmiddels hoofdpijn en de sushirijst staat al op. Ik ga sushi maken. Heel gezellig, alleen voor mezelf.
Liefs,
Annemerel