Annemerel.com

>My semi-official skirtsday

>

Voor mij is het vandaag officieel rokjesdag. Het is eindelijk een keertje semi-lekker weer op m’n welverdiende vrije dagje. Inmiddels hangt er wel van die vieze sluierachtige, maar toch ook wel weer erg dikke bewolking, maar het is broeierig warm en ik hoef mijn benen voor de verandering eens niet met een broek, panty, maillot of legging warm te houden, dus ik ben allang gelukkig. 
Het is nou niet meteen dat ik vandaag ineens allemaal rokjesdag-achtige activiteiten op het programma heb staan. Een terrasje zit er bijvoorbeeld niet in. Ik heb net mijn ouders en zusje uitgezwaaid die voor iets meer dan een week richting Italië zijn vertrokken. Het werd een iets emotioneler afscheid dan gepland, waarschijnlijk door de combinatie ‘die periode van de maand’ en de film ‘Komt een vrouw bij de dokter’ die ik vanmorgen om zeven uur (voor het eerst!!!) in bed heb liggen kijken. Serieus, die film kun je toch echt beter ’s avonds kijken, ik ben nu al de hele dag emo. hè bah. 
Mijn verdere programma van vandaag staat nog niet echt vast. Ik ga niet werken. Dat is een ding wat zeker is, ik ben echt te moe, te versleten en (eigenlijk ook te lui) om ook vandaag weer naar mijn werk te gaan. Als ik verstandig ben dan doe ik vanavond wat aan mijn scriptie (die ik over vijf dagen moet inleveren) maar verstandig ben ik al veel te vaak, dus misschien maak ik er wel een Ben & Jerry avond van. Of een fruit avond, want eigenlijk heb ik heel veel trek in mango en ananas en aardbeien en frambozen.. Zou wel een stuk gezonder zijn en misschien ook nog wel lekkerder. Kan natuurlijk ook de low fat mango en ananas bekers van Ben & Jerry halen, dan heb ik het allebei.. U ziet dames en heren, ik ben er nog niet helemaal uit..
Waar ik wel uit ben? Dat ik vanavond IETS moet gaan doen, want vrijdag, zaterdag en zondag ben ik weer de gehele dag van elf uur ’s ochtends tot ’s nachts aan het werk. Niet dat ik dat echt vervelend vind, maar moet nu natuurlijk niet mijn tijd gaan verdoen met 100000x dezelfde website vernieuwen, daar word ik zeker niet gelukkiger van :)
Liefs

>Braveheart

>

Sam Galesloot is 25 jaar, heeft een middelbare schoolopleiding doorlopen en overweegt een rechtenstudie. Niks bijzonders zou je zeggen, maar Sam is in fysiek opzicht tot vrijwel niets meer in staat. Sinds zijn vijfde lijdt Sam aan een progressieve spierziekte, hij raakt verlamd, wordt nagenoeg doof en blind en ligt 24 uur per dag aan de beademing, maar aan opgeven denkt hij eigenlijk nooit. Zijn hart blijft kloppen en in geval van nood wil hij gereanimeerd worden. Geestelijk is er niks met Sam, hij heeft een IQ van 140.
Ik vind dit zo knap, zo bewonderenswaardig en ongelooflijk moedig. Het doet me denken aan mijn vriendinnetje Anika die ook tien maanden aan een spierziekte leed, maar het helaas niet heeft gehaald. Ook zo moedig, zo sterk en voor de buitenwereld altijd opgewekt. Tot op het laatste moment zo zorgzaam voor anderen. 
Soms zou ik willen dat ik ook zo sterk was. Want ik doe altijd wel net alsof ik ga voor de titel miss positive en ik heb ook altijd wel de juiste bedoelingen, maar de moed zakt ook bij mij heus wel eens in de schoenen. Ik word vaak genoeg bevangen door een stressaanval, waarschijnlijk voor een groot deel te danken aan mijn drukke bestaan, ambitieuze ideeën en perfectionistische geest. Maar het is niet nodig, echt niet.
Opgeven, zenuwinzinkingen, stress-attacks, het is allemaal zonde van de tijd. En nu beloof ik plechtig dat ik alleen nog maar positieve (althans zal proberen) gedachten te hebben.
Een documentaire over het leven van Sam is vanavond om 22.10u te zien op Nederland 1

>Some help needed..

>

Wetenschappelijke onderzoeken vind ik sinds het vak ‘Academische Vaardigheden’ twee jaar geleden echt de meest verschrikkelijke bezigheid ooit. Ik kwam er achter dat ik misschien toch niet helemaal wetenschappelijk materiaal was en dat ik misschien beter naar het HBO had kunnen gaan. Maar goed, dat soort gedachten heb ik meestal alleen als ik moet beginnen aan zo’n onderzoek, of als het helemaal in de soep dreigt te lopen. Natuurlijk heb ik helemaal geen spijt van mijn opleiding. Als het goed is lever ik over elf dagen mijn officiele eerste versie van mijn scriptie in en dan zijn er nog maar twee vakken die ik verder af moet sluiten.
Waaronder Web 2.0, een vak waarin we les krijgen over internet en de participatie van de gebruiker op het internet. Ik vind het echt een leuk vak en voor mijn opdrachten haal ik cijfers die ik in mijn hele academische loopbaan nog nooit gehaald heb.
Maar nu komt het, ik moet nu dus een wetenschappelijk onderzoek voor dit vak doen en dat onderzoek moet eigenlijk al over drie weken zijn gedaan. Natuurlijk krijgen we veel meer dan drie weken de tijd, maar Annemerel houdt van spelen met vuur, dus begint ze meestal niet gelijk ;-)
Ik doe samen met studievriendinnetje Linda een onderzoek naar Twitter en.. Ja dat ga ik eigenlijk nog niet precies zeggen, want dat zou de betrouwbaarheid van ons onderzoek kunnen schaden. We hebben dus een enquete en die hebben we verspreid op twitter. Maar het lijkt dat ik de kracht van twitter toch een beetje heb overschat. Na een dag heb ik slechts 35 ingevuld enquetes, terwijl ik toch zo’n 225 volgers heb en er ook een paar mensen zo lief zijn geweest om de enquete te retweeten.
Mijn vraag? Lieve, lieve lezers, als jullie een twitteraccount hebben, zouden jullie dan alsjeblieft deze enquete in willen vullen.. en alsje alsje alsjeblieft, zouden jullie deze enquete misschien ook willen verspreiden? Dat zou me echt enorm helpen! Want voordat ik zo’n 1000 ingevulde enquetes heb, kan ik eigenlijk niet eens verder met ons onderzoek..
www.thesistools.com/web/?id=129298


Liefs,
Annemerel

(Oja ik ben van mijn privé stand af, zodat er gewoon geRT’t kan worden!)

Birthday Shopping in Amsterdam

Gisteren met mijn moeder naar Amsterdam geweest voor een speedbirthdayshoppingsessie. We hadden weinig tijd, want moesten om twee uur alweer in de trein zitten, maar we hebben heel veel gedaan! Zoals bijvoorbeeld een heerlijke machiato bij Starbucks gehaald, helaas vond mijn moeder hem toch te zoet en zat ik met twee koffies opgescheept. Eigenlijk was dat helemaal niet helaas ;-). Daarna snel naar de universiteit omdat ik de dag ervoor vergeten was iets in te leveren, mijn moeder rondgeleid door de toiletten van het PC Hoofthuis (collegebouw) en daarna snel naar de PC Hooftstraat gerend.
Stonden we om half elf een beetje als debielen aan de deur te rukken bij Tiffany’s, gingen ze pas om elf uur open. Dus eerst snel naar de Cornelis Schuyt waar mijn moeder ‘verliefd’ (haar termen) werd op een jurkje van French Connection. Daarna bijna nog in de val gelopen bij Blue Blood, bijna nog een spijkerbroek gekocht. Maar net op tijd begonnen mijn hersenen weer te werken en bedacht ik me.. Annemerel je hebt 31 prachtige spijkerbroeken, doe het niet.
Rond twaalven waren we weer bij Tiffany’s en mijn moeder kocht voor mij het meest mooie verjaardagscadeau wat ik me maar kan wensen. Ik ga nog niet vertellen wat het is, dat zien jullie over twintig nachtjes wel.. Het is in ieder geval iets waar ik al maanden verlekkerd naar aan het kijken ben :)
We lunchten bij Wagamama, waar ik nog nooit geweest was maar waar ik nu iedere week naar terug wil, for sure. Echt de meest lekkere noodle en rijstgerechten verkopen ze daar. En niet alleen super super super lekker, ik vond het ook absoluut niet duur!
Daarna weer snel richting Centraal Station, want mijn decadente-tutten-tijd liep af, het was toch alweer half drie en twee uur later moest ik alweer fris en fruitig op mijn werk verschijnen.
Maar dit soort uitjes.. Ja daar word ik echt onwijs gelukkig van :)

>I LOVE BEAUTY & FASHION!

>

Say hello to I LOVE BEAUTY & FASHION NEWS’ newest blogger :)