Annemerel.com

>Satisfaction

>

Zien wat je allemaal niet hebt is geen kunst. Sla het eerst het beste tijdschrift open, werp een paar blikken op realityseries als The Hills of The City, of kijk een aflevering Gossip Girl of 90210; ook altijd gegarandeerde successeries voor jaloersmakende beelden van mooie vrouwen met vaak nog veel mooiere designerspullen. Echt waar ik kan helemaal weg kwijlen bij het zien van al die prachtige beelden. Die Chanel tas, Louboutin pumps, blonde lokken met perfecte krul, gave zongebruinde huidjes, prachtige dunne benen.. You name it, I want it.
Maar weet je wat eigenlijk nog veel makkelijker is? Zien wat je allemaal wel hebt, daar heb je niet eens bladen of tv series voor nodig! 
In mijn geval.. Die MacBook Air in mijn zwart leren Marc by Marc Jacobs tas die me werkelijk overal goed gezelschap houdt. Die iPhone waar ik ongeveer mee vergroeid ben, mijn eigen blonde haren die weliswaar niet in prachtige golven over mijn schouders vallen maar wel puur natuur (oke, met een heel klein likje verf) zijn. Dat figuur dat zonder al te veel moeite in een maatje 36 past, maar wat wel een broek lengte van 34 nodig heeft. Ik heb hersenen die me naar de universiteit hebben gebracht, waar ik ook nog eens voldoendes haal. Mijn ouders houden van me, net als mijn vriendje. Ik heb een leuke broer en zus, heb een paar hele goede vriendinnen. Ik ga met mijn plezier naar mijn werk en oh ja, ik heb zoveel kleding dat ik me vaak meerdere keren per dag verkleed omdat ik sommige dingen anders nooit draag.
Nee, dit is geen zelfverheerlijking, dit is zelfwaardering en ik roep jullie allemaal op het ook eens te proberen. En als je na een grondige blik op je zelf nog steeds niet tevreden bent, werp dan de volgende keer dat je in de supermarkt loopt of in de tram zit eens een blik op je medemens. Is het echt zo erg? Als ik me niet goed voel kijk ik de laatste tijd om me heen en vraag ik mezelf, met hoeveel van deze mensen zou ik willen ruilen? En meestal, meestal zijn dat er maar erg weinig. 
Liefs.

>Sisters, love or hate them.

>

Zusjes, je houdt van ze, je haat ze, maar in de meeste gevallen doe je allebei.

Op dit moment zit die van mij schuin tegenover me aan de eettafel. Ze friemelt wat aan haar haar, kijkt me af en toe vernietigend aan (ik adem) en tegelijkertijd probeert ze wiskundesommen te maken. Natuurlijk lukt het niet, ze is namelijk ‘zo dom’ dat ze voor haar vorige repetitie een 10 haalde, maar goed dat is ze nu eventjes vergeten lijkt het wel. Ze is aan het intra- en extrapoleren en ze heeft een beetje stress, want ze is dom (niet mijn woorden). Is het echt pas drie jaar geleden dat ik mijn laatste wiskundesom maakte? Deze termen komen me in de verste verte nog niet bekend voor. Volgens mij heb ik op dit moment alle reden om me dom te voelen. Niet zij.
Maar goed, je houdt van ze, je haat ze. Ze houden van jou, ze haten je. Haat en liefde ligt erg dicht bij elkaar. Ik mag dus niet ademen, laat staan een appel eten waar ik op dit moment erg veel trek in heb. Maar dit haalt haar uit haar concentratie. Natuurlijk snap ik dit, ik heb hetzelfde probleem, maar heb het geluk dat ik mijn studie-gerelateerde-activiteiten voor vandaag al heb afgerond. Misschien nog wel natuurlijker dan het feit dat ik haar probleem snap, doe ik net alsof ik haar absoluut niet begrijp.
Roos is een beetje boos op me, ze heeft inmiddels door dat ik over haar schrijf en dat vindt ze niet leuk. Maar zij weet ook dat ik haar het allerliefste, mooiste en knapste zusje van de wereld vind, dus zorgen hoeft ze zich niet te maken. Mijn zusje in d’r gestreepte Filippa K shirt (XS was mij gewoon echt te klein), d’r blonde haren stijl langs haar gezicht. Ze zucht weer even, kijkt me nogmaals met een vernietigende blik aan, lacht vijf seconde later hardop als ik een gekke bek trek. 
Wij kunnen elkaar uitmaken voor de meest lelijke dingen en vijf minuten later samen de slappe lach hebben. Zij kan mij een dik vet varken noemen, terwijl ik zeg dat zij nooit aan de man zal komen met zo’n soepstengel figuur. Maar ze kan me ook vertellen dat ze ‘echt niet snapt dat ik 61 kilo weeg terwijl ik echt zoooo slank ben’ en ik kan soms ook heus wel eerlijk zijn en zeggen dat ik jaloers ben op haar modellenlichaam. 
Zusjes, ideaal materiaal om te haten, omdat je zoveel van ze houdt dat je er bij voorbaat al zeker van bent dat het toch wel weer snel goed komt.

>Hot Date

>

Over precies vijf minuten voor een zoals mijn vriendje het noemde ‘romantische avond’. 
We gaan eten bij Hanting Cuisine, de op een na beste Chinees van Nederland en bij het zien van de kaart vanmiddag werd ik in ieder geval heel erg vrolijk.
Het is een tijd geleden dat ik me echt lekker heb opgetut en ik heb er dus ook alle tijd voor genomen. Anderhalf uur heb ik aan mezelf staan plukken. Ik heb zes verschillende (allemaal zwarte) jurkjes aangehad, vier panty’s en drie jasjes, maar uiteindelijk is het gelukt. de keuze voor mijn schoenen was in ieder geval heel erg makkelijk. 
Mijn zwarte ZARA enkellaarsjes :)
Bedankt voor al jullie oprechte, vaak lieve, en volgens mij vrijwel altijd goed bedoelde adviezen. Ik vind ze prachtig en ben er gelukkig mee!
Liefs.

>The Zara Boots part IV

>

Op verzoek, de laarsjes in combinatie. Links is netjes met een strak zwart rokje van H&M, mijn zwarte H&M blazertje met schouderdetail en een simpel grijsshirtje wat ik ergens achter in mijn kast vond. Rechts is casual met mijn favoriete Blue Blood skinny, simpel wit shirt van Blue Blood en colbert van Filippa K.
Ik denk dat ik op dit moment iets meer naar ’to keep’ neig, maar er zijn ook nog zat redenen om ze niet te houden (geldnood en het wordt nu echt lente, kan ik dan niet beter leuke sandaaltjes kopen..?) Kortom ik ben er nog steeds niet uit.
Liefs.
(Ik besef dat dit nu al mijn vierde post over de laarsjes is.. Alsof er dit weekend niks anders heeft afgespeeld dan dit dilemma! Kom snel weer met iets anders, I promise!)

>The dilemma continues..

>

Goed nu weet ik het dus helemaal niet meer he! In de comments op mijn vorige berichtje zijn jullie nou niet bepaald eenduidig met z’n allen ;-). Maar jullie zijn wel eerlijk en dat is fijn, thanks a lot! Ik heb gelukkig nog een tijdje om na te denken. Ik zal ze begin deze week een combineren en foto’s maken, want inderdaad.. Ze kunnen onwijs hoerig/SM overkomen, maar ook überfashionista (ik ga natuurlijk voor de laatste look, dat begrijpen jullie!).

Tot die tijd denk ik ook nog steeds aan dit..

Twaalf Tall Caramel Frappaccino’s van Starbucks. Oh de hemel op aarde! Gezien mijn financiele situatie deze maand wordt het Starbucks of Laarsjes. En nee, ik heb nog steeds niet stiekem mijn keuze al gemaakt. De kansen zijn nog steeds 50/50. Prachtig toch? Dat ik van zoiets simpels een wereldvraagstuk kan maken. (Terwijl ik soms voor honderden euro nutteloze kleding koop en over mijn MacBook Air zelfs maar een nachtje geslapen heb!)
Goed ik ga me klaar maken voor een nachtje OC-en. Na 10 seizoenen Friends zijn we nu alweer bezig met de laatste afleveringen van The OC seizoen 1. Ik heb alles al minstens tien keer gezien (en ik overdrijf nu een keertje niet!) maar voor mijn vriendje is het grootste deel nieuw. Hoewel hij er eerst een beetje argwanend tegenover stond (wat hij nu natuurlijk ontkent) vind hij het nu bijna net zo leuk als ik. Ik val meestal na twee afleveringen wel in slaap, maar hij kijkt dan gewoon nog een paar afleveringen alleen verder. Ha, hij is gewoon fan ;-)
Fijne zondagavond!
Liefs.