Sta ik volgend jaar weer aan de start in Boston? Hoe kan ik ZOVEEL sporten (zonder zichtbaar vermoeid te raken) en wat doe je tegen een zeurende onderrug tijdens het lopen? Deze vragen en meer beantwoord ik vandaag in de AYRQ!
Sta ik volgend jaar weer aan de start in Boston? Hoe kan ik ZOVEEL sporten (zonder zichtbaar vermoeid te raken) en wat doe je tegen een zeurende onderrug tijdens het lopen? Deze vragen en meer beantwoord ik vandaag in de AYRQ!
Foto: Joyce Bongers
Baanwedstrijden. Ik heb er een haat-liefde verhouding mee. Het lijkt zo simpel, een X-aantal rondjes op de baan lopen. Qua parcours weet je precies wat je te wachten staat. Geen spontane heuveltjes of kasseien, gewoon vlakke rondjes van 400 meter. Maar juist omdat er zo weinig ‘externe factoren’ zijn die een PR in de weg kunnen zitten, is de drang om te presteren extra hoog. Plus, als je halverwege je wedstrijd stuk gaat, zal iedereen langs de kant hier getuige van zijn. Je wordt ingehaald, misschien zelfs wel ‘gedubbeld’ (je wordt op een rondje gezet) en als het echt heel zwaar wordt kan dat stemmetje met ‘ik kan ook uitstappen’ ook ineens opduiken. De kleedkamer is namelijk – in tegenstelling bij de meeste wegwedstrijden – op ieder moment van de wedstrijd redelijk dichtbij. Vlak voor een wedstrijd (en vaak ook tijdens de laatste rondjes van een wedstrijd) denk ik, dit doe ik nooit meer. Maar in de auto naar huis fantaseer ik vaak alweer over mijn volgende poging. Lijkt het jou ook wel wat om eens een wedstrijd op de baan te lopen? Dit moet je weten.
Het is paasvakantie en na uitvoerig beraad hebben Tuur en ik een bestemming gekozen: de Noord-Franse kust lijkt dé beste plek in Europa qua weersvoorspellingen om onze paasdagen te vieren. Dus stapten we op Goede Vrijdag ’s avonds na de spits in de auto richting het zonnige zuiden. Dit is deel 1 van onze paasroadtrip.
Liefs,
Annemerel
Wat een fijne week was dit. Zon in Nederland, zon in Frankrijk, mooie trainingen en heel veel liefde.
Over precies drie weken bereik ik – als alles volgens planning verloopt – de respectabele leeftijd van 30. Yes, the big 3-0 is aanstaande. Kon ik me daar vorig jaar rond deze tijd nog best wel een beetje druk overmaken, inmiddels ben ik er wel klaar voor. Een goede les voor een volgende keer dat ik ergens tegenop zie dat nog ver in de toekomst ligt, als het eenmaal zo ver is, ben je er misschien wél klaar voor. Het is dan ook niet heel slim om je ruim een jaar van te voren al zorgen te maken over iets dat nog lang niet aan de orde is (en waar je sowieso niet echt veel invloed op hebt). Om dit heugelijke feit te vieren wil ik mezelf graag iets cadeau doen van mijn veel te dure wensenlijst.