LET’S TALK ABOUT: Spring

Ik weet niet waarom mij ooit geleerd is dat de seizoenen op de 21ste beginnen, want als je googelt ‘lente 2019’ dan staat er toch echt dat het voorjaar op de 20ste (gisteren dus) al begonnen is. Zoals ik gisteren al schreef, dit is het moment waar ik al sinds oktober/november naar uitkeek. Het voelt misschien op dit moment nog niet zo, maar de zon is op dit moment even krachtig als op 21 september, ook de dagen zijn even lang. Over twee weken gaat de zon rond een uurtje of kwart over acht pas onder, hoe lekker is dat? Het betekent voor mij dat ik een groot deel van mijn avondtrainingen bij Olympus in het licht kan doen. Ik kan werkelijk niet wachten. Nu hopen dat het niet alleen voorjaar op papier is, maar dat de weergoden zich ook daadwerkelijk gedragen alsof het voorjaar is. De vooruitzichten voor de komende twee weken zijn hoopgevend, maar ik ben inmiddels van de ‘eerst zien dan geloven’ filosofie.

Bekijk bericht

RUN BABY RUN: De lappenmand

Beeld: Joyce Bongers

De lappenmand. Hierin bevind ik mezelf al enige tijd en het zorgt ervoor dat ik al tijden niet meer onbezorgd gelopen heb.

Bekijk bericht

VLOG: Een marathon op een loopband

In deze weekendvlog gaan Tuur en ik een dagje naar Amsterdam en hebben we een mega luie zondag. Tuur komt tot de conclusie dat hij echt iets aan zijn koffieverslaving moet gaan doen en ik ben niet ontzettend rouwig dat een blessure ervoor zorgt dat ik niet echt lekker kan hardlopen, het weer is namelijk nog steeds zeer troosteloos.

Liefs,
Annemerel

DIARY: #11

En weer een stormachtige week is achter de rug. Niet omdat ik het zo verschrikkelijk druk had, maar als je afgelopen week ook in Nederland spendeerde dan weet je vast wel waar ik op doel. Wat een deprimerend takkeweer. Het ergste lijkt voor nu achter de rug, maar ik heb wel zoiets van ‘eerst zien, dan geloven’.

Bekijk bericht

LET’S TALK ABOUT: Eten & hardlopen & eten

Mijn eerste liefde was eten. Ik ging hardlopen, omdat ik zoveel hield van eten. Ik wist dat als ik die platte buik wilde iets moest veranderen. Minder eten wilde ik niet, dus werd het hardlopen. Inmiddels is hardlopen niet meer weg te denken uit mijn leven. Ook al zou ik alles kunnen blijven eten wat ik wil zonder dat dat iets aan mijn spiegelbeeld zou veranderen, hardlopen zou ik niet kunnen missen. Eten smaakt gewoon een stuk beter als ik eerst gelopen heb.

Toen ik afgelopen donderdag op Instagram vroeg waar jullie meer over zouden willen lezen, kreeg ik een aantal vragen over eten in relatie met hardlopen. Ik heb ze stuk voor stuk beantwoord en gebundeld.

Bekijk bericht