Toen ik in 2006 begon met hardlopen deed ik dit in eerste instantie omdat ik Blake Lively in de film Sisterhood of the Traveling Pants over het strand zag lopen in een kort broekje en sportbeha en dacht… zo wil ik er ook uit zien. Laat me, ik was net 17, ergens wist ik natuurlijk wel dat Blake slechts een personage in een film speelde en dat haar figuur niets te maken had met dat ene stukje hardlopen in de film. Met nog drie weken tot mijn zomervakantie in Italië te gaan, inspireerde het me uit bed te stappen en zelf ook te beginnen met hardlopen. In een kort strak spijkerbroekje en oude schoolgym schoenen, gewapend met mijn Baby-G horloge en een opbouwschema dat ik gevonden had in Glamour in mijn hoofd, liep ik naar buiten voor mijn allereerste ’training’. Dat hardlopen me niet direct een ‘droomlichaam’ zou opleveren, maar wel heel veel andere dingen op zou, ontdekte ik al vrij snel.