Annemerel.com

NEW YORK HERE I AM!

photo IMG_3886.jpg

I made to New York City! Gistermiddag ben ik samen met #teamannemerelrunsnyc2018 (en supporters, waaronder mijn moeder) rond een uurtje of vier in New York aangekomen. De reis verliep vrijwel vlekkeloos, ik heb er zelf niet heel veel van meegekregen aangezien ik het grootste gedeelte lag te slapen. Heerlijk. Het plan om aan mijn boek te werken viel op deze manier wel een klein beetje in het water, maar daar heb ik gelukkig nog ruim een maand de tijd voor. Mijn zestien uur durende reis ging door al dat slapen gelukkig lekker snel.

Bekijk bericht

VLOG: Pasta, Aperol Spritz & trainen in Italië

Afgelopen week was ik een weekje bij het Gardameer voor een weekje pasta, Aperol Spritz en trainen in Italië. Het was de ‘kickstart’ van #trainenalseentopatleetpartII, hoewel die Aperol Spritz (vrijwel) iedere avond misschien niet heel topatleten-waardig was. Ik beloof jullie, tot Málaga drink ik geen alcohol meer. Of in ieder geval, dat is het streven. Op pasta ga ik komende anderhalve maand dus niet bezuinigen ;-)

Liefs,
Annemerel

RUN BABY RUN: New York?

Toen ik in september bekend maakte dat ik Berlijn niet zou kunnen lopen kreeg ik een vraag uitzonderlijk vaak: “Ga je nu je boek afsluiten in New York City?”. Nee, was mijn antwoord en ís mijn antwoord. Ten eerste heb ik na vier weken rust slechts drie weken weer kunnen trainen en ben ik bij lange na niet zo mega in vorm als twee maanden geleden, daarnaast is New York geen marathon waar ik ook maar in de buurt zou kunnen komen van de tijd die ik in eerste instantie wilde lopen. Dit heeft een aantal redenen.

Bekijk bericht

❤: 30/10

Weeronline geeft het weer vandaag het cijfer ‘1’, buiten regent het pijpenstelen, ik hoor de wind gieren en de auto’s in mijn straat door dikke plassen rijden. Ik hoef voorlopig gelukkig nog niet naar buiten, maar zal er vanavond tijdens de training toch echt aan moeten geloven. Een mooi moment om alle positieve dingen op een rijtje te zetten.

Bekijk bericht

DIARY: #41 (Italië diary)

Een weekje met de camper naar het Gardameer, het klonk begin september al als een heel goed idee, maar ja… laat het weer het ook toe? Lang waren de voorspellingen slecht, maar een week voor vertrek gaven ze ineens wél heerlijk weer aan. Dan is de keuze natuurlijk vrij snel gemaakt, dan GA je gewoon. En zo geschiedde. De week dat ik voor het eerst weer ‘voluit’ mocht trainen na de stressfractuur spendeerden we aan het Lago di Garda.

Bekijk bericht