Ik heb iedere vlog smoesjes en excuusjes en ook deze vlog zijn ze er weer. En nu ga ik ook nog eens mijn excuses aanbieden voor die smoesjes en excuusjes. Lekker bezig ben ik. Hoop dat jullie de vlog – ondanks dat het wederom van de hak op de tak springt – toch met plezier zullen bekijken. Ik ga mijn vlog voor volgende week nu alvast plannen, zodat er hopelijk net iets meer structuur in komt. Haha.
Liefs,
Annemerel
Omdat ik de meeste hardloopverhalen van mezelf deze zomer bewaar voor mijn boek, laat ik deze zomer Annemerel.com lezers aan het woord in de Run Baby Run. Vandaag het verhaal van Arie. Arie liep op 8 april die veel te warme marathon in Rotterdam. Na deze marathon gooide hij het roer eventjes drastisch om. Een wijze les voor heel veel lopers, denk ik zomaar.
Bekijk bericht
Terwijl ik in de wachtkamer zit om bloed te prikken (met 15 wachtenden voor me) lijkt het me een mooi moment om mijn maandelijkse dankbaarheidslijstje te maken. Want ik heb genoeg om dankbaar voor te zijn.
Het is zomer en daar heb ik in de laatste week van de eerste helft van 2018 (snap je hem nog) goed gebruik van gemaakt. Wat een heerlijke week. Week 5 van mijn topsportplan alweer. Tijd gaat echt TE snel.
1 juli. Serieus. 1 juli. What The F? Januari, februari en de eerste twee weken van maart leken vooruit te kruipen. Maar sinds ik half maart naar New York geweest ben lijkt iedere dag voorbij te vliegen. De halve marathon in New York is vandaag alweer 15 weken geleden. Het is 12 weken geleden dat ik mijn eerste training deed bij Olympus 70 en het is alweer 5(!) weken geleden dat ik de halve marathon liep in Leiden, op mijn laatste dag als ‘normale sterveling’ in plaats van ‘aspirant topatleet’. Ik heb het gevoel in een stroomversnelling te zitten en hoewel het allemaal erg goed voelt denk ik soms wel even ‘stop de tijd, dit is veel te leuk’.