Op 1 januari had ik precies tien weken om in de ‘vorm van mijn leven’ te komen voor de CPC. Ik had wat pijntjes, maar die zouden vanzelf wel wegtrekken. Toch verliep mijn eerste trainingsweek niet zoals ik die gepland had. En nu, zes weken later, is er nog geen enkele trainingsweek in de buurt gekomen van zoals ik hem mezelf had voorgesteld. Toch heb ik de hoop op een wonder, de hoop op een persoonlijk record tijdens de CPC, nog niet opgegeven. Ook al verliep 60% van de voorbereiding bedroevend slecht en zal ik de laatste 40% van mijn training ook niet kunnen doen op de manier waarop ik dat eind december 2017 had bedacht, ik wil niet nu al opgeven. En daarom zal ik de komende vier weken alles geven om op zondag 11 maart super fit aan de start te staan van de CPC.
