Voor mijn bevalling had ik het idee in de kraamweek gewoon door te bloggen. Ik blog immers al 18 jaar, ook tijdens vakanties*, liefdesverdriet, verhuizingen, tentamenweken, een echte pauze heb ik nooit genomen. Ik kon me dan ook niet voorstellen dat ik mijn blog even op een laag pitje zou zetten en dat was ook zeker niet de bedoeling. De laatste jaren zijn blogs voor ‘influencers’ een stuk minder belangrijk geworden, maar mijn blog was mijn eerste liefde en die liefde roest niet. Toch had ik er na de bevalling weinig behoefte aan om te schrijven, of nou ja de behoefte was er wel, maar al mijn aandacht ging naar mijn baby. En ik wist op een gegeven moment ook niet zo goed meer waar te beginnen, want ik had zoveel te vertellen.