Spannende tijden voor mij. Leken de laatste weken eindeloos te duren zonder enige ‘reuring’, ben ik nu ineens weer nergens zonder to-do-list, want er ‘moet’ ineens nogal veel worden afgetikt. Over een week zit ik in de trein richting Berlijn, over tien dagen loop ik een marathon, over negentien dagen ligt mijn boek in de winkel. Wacht even over negentien dagen, in minder dan drie weken? EN IK BEN NU NOG DE LAATSTE CORRECTIES IN DE VORMGEVING AAN HET DOORGEVEN. Stop de tijd. Bekijk bericht
Ik haal mijn vader op uit het ziekenhuis en geef jullie een kleine sneak peek van mijn nieuwe boek dat al over 20(!) dagen in de winkel ligt.
Liefs,
Annemerel
Vorige week schreef ik dat wanneer een laatste lange duurloop goed gaat, dit ontzettend veel vertrouwen geeft richting de marathon. Nu wil ik niet zeggen dat een slechte duurloop meer vertrouwen geeft, maar ik moet toch even op deze uitspraak terugkomen. Want die laatste lange duurloop vorige woensdag ging goed. Heel goed. Maar mijn vertrouwen is op dit moment nou niet echt exceptioneel groot of zo.
Dat is een vraag die ik mezelf regelmatig stel… maar ik ben meer dan ooit vastberaden en om er iets heel leuks van te maken.
Liefs,
Annemerel
Afgelopen weekend had ik mijn maandelijkse dinnerdate met Laura en Robin. Dit keer stond er niets van de barbecue op het menu, maar heerlijke Vietnamese springrolls en als hoofdgerecht een ‘echte’ Hawaiiaanse pokébowl. Die zag er niet alleen super fotogeniek uit, hij was ook ontzettend lekker. Ik heb natuurlijk wel vaker pokébowls gedeeld, maar daar was niet echt heel erg over nagedacht. Ik deed gewoon wat dingen die ik lekker vond bij elkaar en noemde het een pokébowl. Nu is daar natuurlijk helemaal niets mis mee, maar dit is ook wel heel erg leuk (en lekker) voor de afwisseling.