31 was best een goed jaar…

31 was best een goed jaar. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik ondanks de pandemie toch misschien wel het mooiste jaar van mijn leven heb gehad. Exact een jaar geleden sloeg ik een nieuwe weg in met mijn bedrijf waar ik nog steeds heel veel plezier aan beleef, drie maanden later trouwde ik met Tuur op een zonnige vrijdag op het strand met de liefste mensen om me heen. Zes weken later had ik een positieve zwangerschapstest in handen. De laatste acht maanden van mijn 32ste levensjaar was ik zwanger. En hoewel zwanger zijn echt niet altijd makkelijk is, voel ik me op dit moment juist hartstikke goed en kijk ik er naar uit om volgende maand onze dochter op de wereld te zetten. Zoals ik al zei, 31 was best een goed jaar.

Bekijk bericht

DIARY: #19

Mijn eerste moederdag, ik ben het niet eens met de weergoden en ons eerste terrasje in acht maanden.

Bekijk bericht

23x “vertel me dat je 8 maanden zwanger bent zonder te zeggen dat je 8 maanden zwanger bent…”

Ik krijg de laatste tijd steeds vaker app’jes van vriendinnen met de vraag ‘red je het nog?’. Mijn antwoord is steevast JA. Ik voel me namelijk verrassend goed voor iemand die 35 weken zwanger is. Geen hoofdpijn of migraine (ik klop hem af), ik ben over het algemeen heel blij en hoewel bewegen niet meer zo vanzelfsprekend is als dat het was, gaat dat nog prima. Al is het tien tandjes lager dan een half jaar geleden. Toch zijn er wel degelijk dingen die HEEL anders zijn zo aan het eind van mijn zwangerschap. Ik ga je 23 keer vertellen dat ik 8 maanden zwanger ben, zonder te vertellen dat ik 8 maanden zwanger ben…

Bekijk bericht

De zwangere kip zonder kop

Vorige week gaf ik al aan dat er nog aardig wat op mijn to-do-lijst stond voordat ik ‘klaar’ ben om te bevallen. Afgelopen vrijdag kreeg ik lichtelijke stress toen ik (het zoveelste) verhaal hoorde van iemand die met 36 weken al beviel. Hoewel er op dit moment geen enkele aanleiding is om te denken dat ik eerder dan 40 weken ga bevallen, heb ik toch het gevoel dat ik ZO SNEL MOGELIJK ZO VEEL MOGELIJK gedaan moet krijgen. En dat resulteert erin dat ik afgelopen dagen te werk ging als een kip zonder kop. Een zwangere kip zonder kop nog wel… dat is dus een kip zonder kop die ook nog eens met zwangerschapsdementie te maken heeft. Zo was ik net Pilates aan het doen (voor het eerst in vier dagen) en besefte ik ineens dat ik helemaal geen blog geschreven had. En dat is niet het enige dat verkeerd ging de afgelopen dagen. Een compilatie van mijn stommiteiten van de afgelopen dagen…

Bekijk bericht

DIARY: #18

Eindelijk tompoucen, een fotoshoot, de eerste keer zelfbruiner en de metamorfose van ons balkon?
Bekijk bericht