Roos kent geen genade. En ik hou van klagen. En intervaltrainingen zijn zwaar.
Roos kent geen genade. En ik hou van klagen. En intervaltrainingen zijn zwaar.
Morgen is de deadline voor mijn boek. Als je me drie weken geleden verteld had dat ik op dit moment nog zoveel zou moeten doen, had ik op dat moment al een paniekaanval gekregen. Maar vandaag voel ik me eigenlijk vrij rustig, want ook al is het veel, ik weet dat ik het kan.
Een bekeuring is me gelukkig bespaard gebleven… en heb ik nu al last van de marathon blues?
Liefs,
Annemerel
Ik wil mijn snelheid terug. Langzaam is het er in geslopen. Ik had ‘geen zin’ om hard te lopen maar wilde toch naar buiten. Het maakte niet uit, ik schopte mezelf de deur uit, zette mijn verstand op nul en liep gewoon. Niet hard, niet langzaam, gewoon lekker. Ontspannen, hoofd leegmaken. Heerlijk.
Ik dacht dat ik altijd heel goed was in hoofdrekenen, maar hier sla ik toch wel echte en flater. Een recept goed lezen voordat je er aan begint is ook wel handig trouwens.
Damn.