Veertien jaar geleden was het mijn grootste droom als Ellegirl van de maand (wie weet het nog) in mijn favoriete tijdschrift ooit te komen. Ik zag dit als het grootste, meest ultieme doel in mijn leven. Mijn naam gedrukt in een tijdschrift. Mijn favoriete tijdschrift. Het is me helaas nooit gelukt om het tot Ellegirl van de maand te schoppen, maar mijn naam heeft inmiddels wel in heel veel andere Nederlandse tijdschriften gestaan. Dankzij Runner’s World heb ik mezelf zelfs een maand lang covergirl kunnen noemen. Mijn veertienjarige zelf had drie maanden lang van buikpijn niet kunnen slapen. Mijn (destijds) 26-jarige zelf was daar ook best wel enthousiast over, eigenlijk.
