Mijn eerste shopsessie in een half jaar

Gisterochtend had ik een uitje. Een uitje waar ik al de hele week naar uit keek. Ik had een shopafspraak bij de Bijenkorf. In een ver verleden toen Corona nog gewoon een drankje was én een hotel in Selva di Val Gardena waar ik ooit met mijn zusje verbleef tijdens een heel fijn wintersportweekend, kwam ik wekelijks bij de Bijenkorf. Vaak kwam ik met lege handen naar buiten, maar ik vond het heerlijk  om lekker door de winkel te struinen. Toen ik vorige week op de website zag staan dat je shopafspraken kon inplannen, hoefde ik me dan ook geen moment te bedenken.

Bekijk bericht

VLOG: Healthy mama, healthy baby

Een beetje beweging en frisse lucht kan een mens echt goed doen, heb ik dit weekend gemerkt. Ik kwam er zondag achter dat ik gewoon bijna een week (!) niet buiten was geweest. Het weer was zeg maar niet heel aanlokkelijk om naar buiten te gaan en ik had ook geen plekken waar ik hoefde te zijn. Iedere keer als ik de regen en wind tegen de ramen hoorde slaan dacht ik, ik zit hier goed. Toch blij dat het zondag even droog was, goed moment voor een korte wandeling door de duinen.

Verder probeer ik wat beter op mijn eten te letten. Wat meer vezels, wat minder simpele koolhydraten. Maar nadat ik maandag had bloed geprikt (wat niet helemaal goed ging) vond Tuur dat ik echt een taartje had verdiend. Ach ja, balans is de sleutel, niet waar?

Liefs,
Annemerel

DIARY: #11

Eindelijk een ledikant, ik gooi mijn eetpatroon om, mis de zon en heb een nieuwe lievelingssnack.

Bekijk bericht

Vlog: Allemaal voor de baby

Ik had niet mijn beste week en er was eigenlijk niet echt een aanleiding voor. Gewoon wat minder energie en lichtelijk chagrijnig. Ik geef graag het weer de schuld, want dat zou betekenen dat als de zon straks weer gaat schijnen het chagrijn als sneeuw voor de zon verdwijnt. Er kwamen deze week heel veel bestellingen voor de baby binnen en daar word ik tegenwoordig net zo enthousiast van als dat ik vroeger van nieuwe hardloopschoenen werd. Verder heeft Tuur een 10(!) uur durend gevecht met de commode en heb ik een nieuwe knuffelpartner gevonden.

Liefs,
Annemerel

Dingen die ik niet mis nu ik niet kan hardlopen

De laatste keer dat ik met plezier hardliep was half oktober, nu dus alweer bijna vijf maanden geleden. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zo’n lange loopbreak genomen heb, dat moet echt meer dan tien jaar geleden zijn. Maar goed, het is niet anders, we krijgen er iets heel moois voor terug en het is niet voor eeuwig. Als ik nu een pas op de plaats maak is de kans het grootst dat ik volgend jaar weer lekker kan lopen. Neemt niet weg dat ik af en toe een steek van jaloezie voel als ik iemand anders lekker zie hardlopen. Geen afgunst, maar meer een gevoel van ‘zou ik ook wel willen’. Toch zijn er ook wel positieve dingen aan dat niet hardlopen. Dingen die ik helemaal niet mis aan hardlopen zeg maar. Voor mezelf – en voor iedereen die op dit moment ook niet kan maar wel zou willen lopen – zet ik ze op een rijtje.

Bekijk bericht