Na een weekje sneeuw was het afgelopen week tijd om weer een weekje achter mijn keukentafel door te brengen. De ski’s werden vervangen door hardloopschoenen en de warme chocolademelk met slagroom voor koffie. Met mijn favoriete hardloopwedstrijd van het jaar op zondag had ik afgelopen week erg veel hardlopen in mijn hoofd.
Het ging een tijdje goed maar gisteren heb ik toch weer afscheid moeten nemen van een teennagel. R.I.P. Wel fijn zo’n dag voor de halve marathon…
Liefs,
Annemerel
Over een kleine acht maanden is het zover, dan lopen we de New York City Marathon. Of nou ja ik… en een aantal van jullie. We hebben al hele leuke enthousiaste aanmeldingen gehad, maar er zijn nog wat plekken beschikbaar. Inmiddels heb ik ook wat meer informatie over de reis, want wij (TUI en ik) hebben ook niet stil gezeten om de leukste reis ooit te organiseren. Mooiste is; alle extra’s die zijn toegevoegd zorgen er niet voor dat de prijs om hoog gaat. De partijen waar we mee samenwerken zijn namelijk zo enthousiast over ons idee dat ze het graag voor niets doen.
Gisteren reed ik naar de andere kant van Nederland voor een rondleiding door de fabriek en tuinen van A. Vogel. En ’s avonds had ik een openhartig gesprek met mijn vader over de CPC van morgen.
Liefs,
Annemerel
Ik krijg al de hele week vlinders in mijn buik als ik denk aan de halve marathon die ik morgen tijdens de CPC ga lopen. De CPC is een van mijn favoriete dagen van het jaar en het feit dat ik hem vorig jaar over moest slaan doet nog steeds een klein beetje pijn. Al sinds ik afgelopen maandag de vlaggen zag wapperen tijdens mijn 30 kilometer duurloop in voorbereiding op Boston ben ik als een klein kind in afwachting van Sinterklaas.