Mijn derde en een na laatste vlog vanuit New York. De dag na de marathon ga ik op zoek naar een mooi aandenken aan de marathon voor mezelf, maar eh… zoals je weet was die zoektocht niet heel succesvol. Een dag later was het Election Day, heel raar om deze beelden terug te zien, toen was ik er nog van overtuigd dat Trump niet kon winnen, zelfs toen ik ging slapen en de uitslag eigenlijk al zo goed als bekend was kon ik het nog niet geloven.
Bekijk bericht
Weten jullie nog dat ik afgelopen zomer zo klaagde dat het zo warm in huis was, op een gegeven moment was het 29 graden. Nou jullie raden het misschien nu al, maar afgelopen week was het 16,5 graad bij mij thuis, terwijl de verwarming op vijf stond (en het ook gewoon deed!). Het nadeel van wonen in een oud (1895 is het bouwjaar) slecht geïsoleerd huis. Het enige waar ik afgelopen week trek in had? Soep!
Ik ben onrustig. Natuurlijk is het best wel ‘knap’ dat ik twee marathons liep in een maand tijd. Natuurlijk waren de tijden die ik liep absoluut niet slecht. 3.46 in Chicago en 4.02 in New York zijn geen tijden waarvoor je je hoeft te schamen. En ik ben er blij mee, echt. Ik ben ook blij dat na die marathons mijn benen het nog steeds niet opgegeven hebben met me. Toch heb ik ergens een onrustig gevoel, een gevoel dat ik niet gedaan heb wat ik wilde doen.
