Het zal je misschien zijn opgevallen dat ik na mijn New York Marathon geen sieraad bij Tiffany’s heb uitgezocht, zoals ik na andere marathons traditiegetrouw wel doe. Het heeft een reden, ik heb namelijk inmiddels zoveel marathons gelopen dat ik eigenlijk wel een beetje genoeg sieraden heb. Ik draag mijn sieraden dagelijks (doe ze gewoon nooit af) en een extra armbandje of ketting, dat heeft mijn pols of mijn nek helemaal niet nodig. Daarbij komt… als ik van plan ben om nog meer marathons te gaan lopen (wat ik zeker weten van plan ben) dan verander ik straks echt in een kerstboom.
Weten jullie nog dat ik jullie van de zomer om hulp vroeg? Ik ging drie weken naar Italië en was van plan om drie weken niet te werken. Nou is dat me niet helemaal gelukt, maar wat me wel lukte – dankzij jullie – was dat ik drie weken geen verplichtingen had. Dat ik uiteindelijk toch achter mijn MacBook kroop was puur en alleen omdat ik het zelf heel graag wilde. Ben jullie daar nog steeds heel dankbaar voor, want die drie weken hebben me ontzettend goed gedaan. Maar nu heb ik jullie dus weer nodig.
Mag ik terug naar New York? Waarom besef je eigenlijk pas écht hoe gaaf iets is op het moment dat het voorbij is. Ik kan nog zo vaak tegen mezelf zeggen ‘sta even stil bij hoe bijzonder en leuk dit is’ maar het echte besef komt toch altijd pas als ik thuis ben, als ik met heimwee mijn foto’s en video’s aan het editten ben. Maar hé gelukkig hebben we de foto’s en video’s nog, op deze manier kan ik nog lang terugdenken aan deze fijne reis.
