Vroeger – we praten nu over puber-Annemerel – wilde ik het lichaam van een topmodel. Ik weet niet of ik het weleens verteld heb, maar na mijn ‘ik wil Britney Spears worden’ periode, belandde ik in het ‘ik wil de nieuwe Kate Moss worden’ tijdperk. Iedere maand kocht ik Vogue, de Amerikaanse, de Britse, de Italiaanse, de Parijse (weetje: in Frankrijk heet Vogue ‘Vogue Paris’ in plaats van ‘Vogue France’) het lag er maar net aan welke cover ik die maand het mooiste vond. Mijn droom was om ooit op die pagina’s te schitteren, als model dus. Ik vergeleek mijn lichaam dan ook met het lichaam van de meiden op de pagina’s in Vogue. Uiteindelijk denk ik dat ik mijn modellencarrière eerder ben misgelopen door het ontbreken van een modellengezicht en fotogeniekheid. Maar dat terzijde.
