Weer een week niet gelopen. Donderdag een NTC-training, vrijdag kapot van de training en ADE, zaterdag en zondag ziek, maandag alleen levend door een Z-pil in mijn achterwerk en gisteren de hele dag in Rotterdam om foto’s te maken voor mijn boek. OK, ik had gisteren toen ik om half zeven thuis kwam nog even kunnen gaan, het weer was in ieder geval prima. Maar ik was moe en mijn prioriteit lag even niet bij lopen.
Afgelopen weekend had ik ‘algehele malaise’. Ik was te ‘ziek’ om een film of serie te kijken, maar wat ik wel kon was tussen de bedrijven door filmpjes kijken op YouTube. Op het kanaal van Ellen Degeneres om precies te zijn. Natuurlijk kende ik Ellen al lang en natuurlijk heb ik wel vaker video’s van haar gezien, maar ik heb afgelopen weekend zoveel video’s gezien dat ik met recht durf te zeggen dat ik fan ben. Ik heb hardop gelachen en dat terwijl lachen héél pijnlijk was (ik had last van mijn buikspieren door de NTC training en ik had hoofdpijn, waardoor lachen ook nogal pijnlijk was). En omdat lachen gezond schijnt te zijn deel ik graag mijn favoriete Ellen-filmpjes. De meeste duren maar zo’n drie minuten. Ideaal dus als je niet zoveel tijd hebt (dan kun je er gerust twintig kijken, ha ha ha).
Sinds mijn onfortuinlijke malaise afgelopen weekend loop ik een klein beetje achter de feiten aan. Morgen worden alle recepten voor mijn boek gefotografeerd (door mijzelf trouwens, in samenwerking met mijn uitgever en Aranka!) en vandaag stond er een hele dag koken op het programma. Maar helaas kon ik vanmorgen niet meteen beginnen, er moesten eerst boodschappen gedaan worden en een boodschappenlijst gemaakt worden. En als je vijftien recepten gaat maken, heb je aardig wat ingrediënten nodig. Wat zich allemaal afspeelde in de supermarkt? Dat ga ik je nu vertellen. Aangezien ik er dus pas om 16.30u – roerend in mijn linzensoep – achter kwam dat ik nog geen blog voor 17.00u geschreven had, oeps.
