Afgelopen week maakten Tuur en ik (voor mijn gevoel) eindelijk bekend een tweede kindje te verwachten. Voelt echt zo goed om lekker te kunnen praten zonder op mijn woorden te hoeven letten (je wil niet weten hoe vaak ik afgelopen maanden bijna de mist in ging). De zon liet zich afgelopen week ook iets meer zien en dat zorgde voor net wat meer energie.
Yes! Eindelijk kan ik het met jullie delen. In juli verwachten Tuur en ik ons tweede kindje en wordt Pippa grote zus. Het nieuws brandt al bijna drie maanden op mijn lippen, maar nu is het hoge woord er eindelijk uit. In deze blog praat ik jullie zo goed mogelijk bij.
Hebben jullie ook het gevoel dat januari nu al een eeuwigheid duurt? We zitten pas op de helft. Het grijze natte stormachtige weer van afgelopen week heeft ook zeker niet geholpen. Ik kijk uit naar het zonnetje dat ik voor later deze week in mijn weer-app zag staan.
2022 was niet mijn makkelijkste jaar, maar dat betekent niet dat het geen fijn jaar was. De moeilijkheidsgraad zat hem in een driestrijd. Allereerst wilde ik natuurlijk de allerbeste moeder zijn voor Philippa, daarnaast wilde ik wel graag mijn werk goed blijven doen. De derde factor maakte alles nog een stukje lastiger – het zal je vast niet ontgaan zijn want ik heb er regelmatig over geklaagd – ik had bijna dagelijks kiespijn. En als ik geen kiespijn had, dan was er altijd die angst dat het weer terug zou komen. Ik heb echt mega veel respect voor mensen met chronische pijn die ondanks alles positief in het leven staan, ik vind dat zelf bijzonder lastig. Maar er waren ook genoeg dingen om wel heel erg blij van te worden. Daarom presenteer ik vandaag, de beste dingen van 2022.
Die rare dagen tussen kerst en 1 januari, Tuur leert een nieuwe kant van mij kennen en Pip zit vol in haar imitatiefase.