Foto: Jorrit Ooyen
Geluk zat afgelopen maand (zoals altijd eigenlijk) in heel veel kleine dingen.
Gisteren had ik iets wat ik ontzettend goed kon gebruiken… hyperfocus. Dat leverde een ietwat rare vlog op (ik heb overdag niet gevlogd), maar wel heel veel (hopelijk mooie) woorden voor het Have a Good Summer Run boek. Gelukkig waren er genoeg vragen om ’s avonds te beantwoorden dus heb ik toch nog wat beeldmateriaal voor jullie.
Liefs,
Annemerel
Een lange duurloop die veel lekkerder ging dan verwacht, veel eten (want altijd heel veel trek na een lange duurloop) en een vraag over Have a Good Summer Run, wat vinden we er tot nu toe van… Het beantwoorden van deze vraag neemt ongeveer de halve vlog in beslag, maar ik had gewoon veel woorden nodig om mijn gevoelens onder woorden te brengen. Voor degenen die niet kunnen wachten op het antwoord: overweldigend maar heel bijzonder en heel blij dat we hier mee aan de slag zijn gegaan!
Liefs,
Annemerel
Je was geblesseerd, je was een tijdje ziek, je had het te druk met andere (belangrijke) dingen, je had er gewoon even geen zin meer in. Je leefde je leven zonder hardloopschoenen en nu weet je dat je eigenlijk wel weer zou moeten beginnen. Maar de drempel om te beginnen is zo hoog. Je kunt het vast niet meer. Je bent er nog niet klaar voor. Je stelt het nog langer uit en de drempel in je hoofd wordt steeds maar hoger. Van binnen voer je een innerlijke strijd, je wil eigenlijk wel, je weet dat je je een stuk beter voelt in je lichaam en over jezelf als je wel die eerste stap gezet hebt. Maar wat nu als je het niet meer kunt?
Het was gisteren een ‘spannende’ dag, want Tuur ging voor het eerst sinds januari weer een dag op school werken. Of nou ja, op school… in de sporttuin in de buurt van de school. Tuurs sabbatical vloeide over in de coronaperiode, vandaar dat hij ruim vijf maanden niet ‘live’ les heeft gegeven. Gisteren voor het eerst weer dus en dat was niet alleen bijzonder voor Tuur, maar ook wel een beetje voor mij… aangezien ik de afgelopen maanden gewend ben geraakt aan het feit dat Tuur eigenlijk altijd in de buurt is. Gelukkig was het gisteren – om er in te komen – maar een halve dag, maar vandaag is hij de hele dag ‘de hort op’. I’ll be fine ;-)
Liefs,
Annemerel