Favourite Run – 25.5K door de nacht
Ik heb er een overbelaste voet/kuit aan over gehouden, heb de laatste kilometers met tranen in mijn ogen gelopen omdat ik zoveel pijn had, maar wow, wat een ervaring. Het is toch bizar dat je midden in de nacht loopt en dat het nog gewoon licht is buiten. Dan loop je in Lapland, samen met Annette van Women’s Health en een Britse hardloopblogger, bergje op, bergje af op een onverhard weggetje ergens tussen Abisko en Lulea. Er zijn geen bordjes waar je naartoe moet, maar je kunt ook niet veel anders dan gewoon de weg volgen. We kwamen geen auto’s tegen, alleen de auto’s van de organisatie die ons filmden, fotografeerden en een volgwagen die op gepaste afstand achter ons reed voor het geval dat er iets mis zou gaan. Echt onwijs bijzonder en ik ben heel blij dat ik over een paar weken weer naar Lapland mag, want ik heb nog lang niet genoeg gezien!
Maandagavond stapte ik in het vliegtuig richting Zweeds Lapland voor de Sunset Relay. Een estafette waarin topsporters en andere geselecteerden (waaronder ik dus) samen een parcours van 1300 kilometer aflegde rond de poolcirkel. Tussen 21 juni en 25 juni gaat de zon hier niet onder, het was de bedoeling om in die tijd – 96 uur – het parcours af te leggen. De Sunset Relay is om aandacht te vragen voor de gevaren van de zon, want sporters die veelal buiten hun sport beoefenen moeten extra voorzichtig zijn.
Geen plog maar een vlog… Dit is de eerste keer dat ik een vlog maak terwijl ik niets ‘speciaals’ ga doen. Een normale dag uit mijn leven dus, ook al is er eigenlijk geen enkele dag hetzelfde. Deze vlog nam ik afgelopen vrijdag op. Ik interviewde de meiden van Deblon Sports voor Metro, werkte thuis en bracht ’s avonds een bezoekje aan mijn ouders (waar mijn zusje op dat moment ook was).
